Τζένη Βάνου: "Ήμουν μια κακοποιημένη γυναίκα"

TO AΡΘΡΟ ΕΓΙΝΕ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΙΝ
Η κακοποίηση, η αχαριστία, ο μεγάλος έρωτας, η μοναξιά και η νέα ζωή!
Η Τζένη Βάνου παραδίδει στο ΛΟΙΠΟΝ μαθήματα ειλικρίνειας και επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πόσο αυθεντικός άνθρωπος είναι
Από τον ΓΙΑΝΝΗ ΒΙΤΣΑ
Η κακοποίηση, η αχαριστία, ο μεγάλος έρωτας, η μοναξιά και η νέα ζωή! Η Τζένη Βάνου παραδίδει στο ΛΟΙΠΟΝ μαθήματα ειλικρίνειας και επιβεβαιώνει για άλλη μια φορά πόσο αυθεντικός άνθρωπος είναι.
Eδώ κι έξι μήνες περίπου έχετε ανοίξει ένα μίνι μάρκετ στη Νέα Σμύρνη. Πώς προέκυψε αυτή η ανάγκη;
Τζένη Βάνου:  Ήμουν μια κακοποιημένη γυναίκα
«Από την ανάγκη να μην είμαι υποχρεωμένη να δουλεύω ως τραγουδίστρια. Δεν αρνήθηκα ποτέ ότι για μένα ήταν βιοποριστικό επάγγελμα το τραγούδι. Κάποια στιγμή είπα: "Δεν θέλω να δουλεύω σε όλα τα μαγαζιά"».

Είχατε κουραστεί να είστε σε πράγματα που δεν σας εκφράζουν;
«Πάρ’ το κι έτσι. Μιλάω κυρίως για τους χώρους, γιατί το να τραγουδάω είναι για μένα ψυχική ανάταση και σίγουρα, επειδή έχω να δουλέψω περισσότερο από ένα χρόνο, μου λείπει. Προτιμώ όμως να μη δουλέψω, παρά να είμαι σε ένα χώρο που το άγχος μου θα βγαίνει πάνω από το κεφάλι μου. Δεν το αντέχω πια αυτό».
Τζένη Βάνου:  Ήμουν μια κακοποιημένη γυναίκα    
Να φανταστώ, δηλαδή, ότι μέχρι πρότινος το κάνατε για καθαρά οικονομικούς λόγους?
«Βέβαια. Για μένα το επάγγελμα ήταν καθαρά βιοποριστικό, δεν το έκανα για κανένα ψώνιο...».
Ήσασταν σπάταλη;
«Ήμουν, είμαι και θα είμαι! Δεν αλλάζει ο άνθρωπος. Ήμουν σπάταλη σε βλακείες, όχι σε πάθη
. Έχει πολύ μεγάλη διαφορά αυτό. Δηλαδή, δεν πίνω, δεν παίζω χαρτιά, δεν ασχολούμαι με τον τζόγο. Δεν ξόδευα έτσι τα λεφτά, αλλά, αν μου έκανε κάποιος δώρο ένα μπουκέτο λουλούδια, όταν έπρεπε εγώ να κάνω δώρο στο ίδιο άτομο, θεωρούσα ότι δεν πρέπει να πάω μόνο με λουλούδια. Έτσι, έπαιρνα ένα δώρο που δεν έπρεπε».
Έχετε προδοθεί στη ζωή σας;

«Άπειρες φορές. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει προδοθεί. Και αν κάποιος πει "όχι", λέει ψέματα».
Υπάρχουν άνθρωποι που σας έχουν φερθεί αχάριστα;
«Πάρα πολλοί. Άνθρωποι μάλιστα που δεν περίμενα να μου φερθούν έτσι».
Πώς το αντιμετωπίσατε;
«Στεναχωρήθηκα βαθιά και μετά το φιλοσόφησα. Είπα: "Τι να κάνουμε; Έτσι είναι η ζωή. Έτσι είναι οι άνθρωποι».
Μιλάτε για καλλιτέχνες ή και για ανθρώπους με τους οποίους συνδεθήκατε προσωπικά;
«Για συναδέλφους μιλάω. Αλλά και στις προσωπικές μου σχέσεις έφαγα ορισμένα χαστουκάκια. Εκεί όμως λες ότι η επιλογή είναι δική σου. Λες: "Εγώ διάλεξα αυτόν να παντρευτώ ή να έχω δεσμό, άρα το λάθος ξεκινάει από μένα...».
Ποιο είναι το χειρότερο πράγμα που σας έχει κάνει συνάδελφος;
«Βρέθηκε φίλος-συνάδελφος που είπε: "Αυτή θα φύγει από το μαγαζί, αλλιώς θα φύγω εγώ". Δεν το είπε μπροστά μου. Έφερε σε δίλημμα την επιχείρηση κι επειδή εκείνος ήταν πιο εμπορικό όνομα από εμένα, προτίμησαν να με διώξουν».

Πώς αντιδρούσατε εκείνη τη στιγμή;
«Έκλαιγα πολύ, ξεσπούσα και την άλλη μέρα ξυπνούσα κι έλεγα: "Δεν βαριέσαι, πάει κι αυτό". Αλίμονό μου αν όλα όσα με πείραζαν τα κρατούσα μέσα μου. Θα ήμουν άρρωστη!».
Κάνατε λάθη στην πορεία σας;
«Μόνο λάθη έκανα. Έγινα αυτό το όνομα μόνο επειδή ήθελε ο Θεός. Προσωπικά δεν έκανα τίποτα ουσιαστικό, δεν είχα ποτέ στη ζωή μου δημόσιες σχέσεις, δεν κυνήγησα τίποτα. Το μεγάλο λάθος μου, όμως, είναι ότι δεν αγάπησα όπως έπρεπε τον εαυτό μου».
Για ποιο λόγο;
«Δεν ξέρω γιατί βγήκα τόσο ανασφαλής και κομπλεξική. Μην κοιτάς τώρα που μεγάλωσα κι έχω την ευχέρεια να μιλάω και να το αναγνωρίζω. Δυστυχώς, όλα τα χρόνια της καριέρας μου κουβάλησα άπειρες ανασφάλειες και κόμπλεξ. Το μόνο που με έσωζε ήταν η τελική φάση της δουλειάς μου. Έβγαινα στην πίστα, μπροστά στον κόσμο, έκλεινα τα μάτια κι έλεγα: "Τώρα τραγούδα". Μόνο αυτό ισορρόπησε τα λάθη που έκανα. Μεγάλοι παιδοψυχολόγοι υποστηρίζουν ότι ο χαρακτήρας του κάθε ανθρώπου διαμορφώνεται μέχρι τα 5-6 χρόνια του. Εμένα λοιπόν αυτή η περίοδος της ζωής μου ήταν φριχτή και δυστυχώς αυτή διαμόρφωσε και όλα τα υπόλοιπα στα χρόνια που ήρθαν».
Σήμερα αγαπάτε τον εαυτό σας;
«Δεν ξέρω αν τον αγαπάω πολύ. Το μόνο που αγαπάω πάρα πολύ είναι ο εγγονός μου. Νομίζω, πάντως, ότι αν ξεκινούσα από την αρχή, πάλι τα ίδια συναισθηματικά λάθη θα έκανα. Που δυστυχώς είναι και τα πιο σοβαρά. Αυτά σε βλάπτουν».
Σας πόνεσε η περίοδος της κακοποίησης;
«Έμεινα 7 χρόνια σε αυτήν τη σχέση. Ουσιαστικά, ο γάμος για μένα τότε σήμαινε "θέλω να κάνω παιδιά". Και δυστυχώς, δεν ήταν εύκολο να κάνεις παιδί εκτός γάμου. Εγώ ήθελα όσο τίποτα άλλο να κάνω παιδιά. Όταν πια ο γιος μου ήταν 3,5 χρόνων και η κόρη μου 1,5 και άρχισαν να αντιλαμβάνονται πολλά από την ατμόσφαιρα του σπιτιού, χώρισα!».
Δηλαδή, επί 7 ολόκληρα χρόνια βιώνατε κακοποίηση;
«Όχι ακριβώς 7, γιατί οι πρώτες μέρες είναι του μελιού. Μετά όμως ναι».
Είναι συγκλονιστικό ότι αντέξατε...
«Άντεξα! Θυμάμαι μια συνάδελφο που μου έλεγε: ?Σε θυμάμαι έγκυο και με πρησμένο το μάτι σου". Δεν θα ξεχάσω την εικόνα».
Σας χτυπούσε δηλαδή ακόμη και την περίοδο της εγκυμοσύνης;
«Βέβαια! Θεός χωρέσ’ τον. Γιατί έχασε τον εγγονό του και τον εγγονό από το δεύτερο γάμο που έκανε. Γιατί έπειτα από μένα παντρεύτηκε, έκανε άλλο παιδί - και χώρισε βέβαια. Τέλος πάντων, ο Θεός τα κανονίζει αυτά».
Έπειτα από αυτή την περιπέτεια φοβηθήκατε τους άντρες;
«Όχι, μετά είχα μια πολύ μεγάλη αγάπη, που κράτησε 16 χρόνια και ήταν το εντελώς αντίθετο από ό,τι είχα βιώσει μέχρι εκείνη τη στιγμή. Στο πλάι αυτού του ανθρώπου έμαθα να ζω χωρίς το φόβο, πιστεύοντας λίγο στον εαυτό μου».
Τι λείπει σήμερα από τη ζωή σας;
«Το τραγούδι, που ήταν πάντα ο μεγαλύτερος έρωτάς μου, αλλά υπάρχουν άλλα στοιχεία. Κυρίως αυτή η μικρή ψυχούλα, το εγγονάκι μου, που με έχει παραγεμίσει και παίρνω και πάρα πολλή αγάπη από αυτό».
Να φανταστώ ότι είστε χαζογιαγιά με τη βούλα;
«Χειρότερη από κουκουβάγια! Τον βλέπω κούκλο, έξυπνο, το καλύτερο παιδί απ’ όλα. Άμα τον δεις όμως κι εσύ, θα δεις ότι "εν μέρει" έχω δίκιο».
Δεν σας λείπει ένας έρωτας;
«Είμαι από το 1988 μόνη μου και δεν έχω καμία διάθεση για έρωτα. Όταν χάλασε η μοναδική αυτή σχέση των 16 χρόνων που σου ανέφερα πριν, έπαψα να ενδιαφέρομαι για το οτιδήποτε. Χωρίς να το θέλω, έπεφτα στη σύγκριση. Νομίζω ότι τον άνθρωπο που χώρισα δεν γινόταν να τον συγκρίνω με κανέναν. Ήθελα να μείνω σε αυτή την τελειότητα που είχα γνωρίσει. Πες ότι άδειασα και από το συναίσθημα, ό,τι ήταν να δώσω το έδωσα».
Τον έχετε ξαναδεί αυτόν τον άνθρωπο;
«Σπανίως».
Θα θέλατε να ξαναέρθει στη ζωή σας σήμερα;
«Με τίποτα. Αν χρειαστεί κάτι, μπορώ και να κόψω το χέρι μου για τη δική του ανάγκη. Αλλά δεν μπορώ να τον σκεφτώ πια ως τίποτα άλλο εκτός από ένα φίλο που αγαπάω υπερβολικά».
Περάσατε δύσκολα, οικονομικά, τα τελευταία χρόνια;
«Όπως όλοι οι Έλληνες. Πόσο μάλλον εγώ, που ούτε τώρα, αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, δεν έχω μάθει την πραγματική αξία του χρήματος. Για μένα το χρήμα είναι ένα μέσο να περνάω καλά. Δεν ήμουν άνθρωπος που έλεγα: "Θα κάνω αποταμίευση"».
Έχετε δηλώσει ότι έχετε κακοποιηθεί από τον πρώην σύζυγό σας...
«Βέβαια. Κι επειδή πάρα πολλές γυναίκες φοβούνται να αντιδράσουν, θεωρώ πολύ σημαντικό, αν βοήθησα, ακόμα και να πει: "Αφού το είπε η Βάνου, ας το πω κι εγώ να γλιτώσω". Γιατί, δυστυχώς, η σωματική κακοποίηση είναι πολύ δύσκολη. Το αρσενικό έχει πολύ περισσότερες δυνάμεις από το θηλυκό και του επιβάλλεται. Η κάθε γυναίκα που υφίσταται κακοποίηση σκέφτεται πάρα πολύ να αντιδράσει, φοβούμενη μήπως τα πράγματα γίνουν χειρότερα. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα».