Tραγωδία χωρίς τέλος: Το Θρακικό Πέλαγος ξεβράζει πτώματα...

Πρωτου διαβάσετε την ανάρτηση απο το χαμομηλακι ,

να πω οτι η λυση δε δίνεται με το να απορροφήσει η ελλαδα ακομα και ενα εκατομμυριο μετανάστες
εξαθλιωμένοι , πεινασμένοι, απελπισμένοι άνθρωποι, θέλουν πατρίδα
οι Αμερικανοί τους ξεπαστρεύουν
έχουν καθεστώς πείνας στην Αφρική
εμφυλιοι απο το πουθενά
μην ξεχνάμε τι εγινε στην γειτονικη γουγκοσλαβια
και ερχεται η ενωμενη ευρωπη και λεει..
χρωστατε τοσα λεφτα..
εσεις θα τους εχεται ολους εκει και μην τολμησουν να περασουν στην ευρωπη
και τσιμουδια
χωρις καμια μεταναστευτικη πολιτικη
σε περιοδο κρισης
με μια ελλαδα γεματη γκετο
όσο δεν βοηθάνε τους λαούς και τους κυνηγάνε, τόσο θα γεμίζουμε με εκατομμύρια εξαθλιωμένους πρόσφυγες
μια τοσο μικρή χωρα σαν την ελλαδα δεν μπορεί να κανει τίποτε
απλά μόνο θα θλίβεται σε φαινόμενα όπως κάτω γράφει το χαμομηλακι

Μοιραστείτε

Ελλάδα: Νέες αναγκαστικές εξώσεις αφήνουν πολλούς ανθρώπους άστεγους

Η Διεθνής Αμνηστία καλεί ξανά τις ελληνικές αρχές να διασφαλίσουν ότι θα παρασχεθεί εναλλακτική στέγαση, σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας, σε όσους κατέστησαν άστεγοι μετά τις αναγκαστικές εξώσεις.

Σύμφωνα με αναφορές, το πιο πρόσφατο κρούσμα άρχισε νωρίς το πρωί της 20ης Ιουλίου 2009 και ολοκληρώθηκε στις 21 Ιουλίου. Η ελληνική αστυνομία εκδίωξε περίπου 100 ανθρώπους που ζούσαν στο παλιό Εφετείο Αθηνών. Αναφέρεται ότι σε όσους ζούσαν στο αχρησιμοποίητο κτήριο δεν παρασχέθηκε εναλλακτική στέγαση, ούτε πριν, ούτε μετά την έξωση. Υπάρχουν επίσης αναφορές ότι οι μετανάστες που είχαν απομείνει στο κτήριο δεν έλαβαν κατάλληλη ειδοποίηση για την επικείμενη έξωση από την αστυνομία.

Περίπου 600 άνθρωποι, μεταξύ αυτών παράτυποι μετανάστες και δυνητικά αιτούντες άσυλο, ζούσαν επί την τελευταία τριετία στο αχρησιμοποίητο κτήριο του Εφετείου στην οδό Σωκράτους, σε άθλιες συνθήκες, χωρίς ύδρευση, ηλεκτροδότηση ή σωστές τουαλέτες. Κατά το τελευταίο δίμηνο, οι ελληνικές αρχές κατέβαλλαν προσπάθειες να τους εκδιώξουν από το κτήριο. Οι 600 κάτοικοι είχαν αρνηθεί να μετακινηθούν, υποστηρίζοντας ότι δεν διέθεταν εναλλακτική στέγη. Κατά το χρόνο της έξωσης, ο αριθμός των ανθρώπων που απέμεναν εκεί είχε μειωθεί στους περίπου 100, μετά από μια σειρά επιχειρήσεις-σκούπα από την αστυνομία στο κέντρο της Αθήνας, οι οποίες οδήγησαν στη σύλληψη πολλών από όσους ζούσαν στο κτήριο, επειδή δεν διέθεταν απόδειξη του νόμιμου δικαιώματος παραμονής τους στην Ελλάδα.

Σύμφωνα με αναφορές, η αστυνομία συνέλαβε λίγους μόνο από τους εκδιωχθέντες, καθώς οι περισσότεροι είχαν εγκαταλείψει το κτήριο την προηγούμενη νύχτα και είχαν διασκορπιστεί στο κέντρο της Αθήνας. Τοπικές μη κυβερνητικές οργανώσεις έχουν εκφράσει φόβους ότι πολλοί από τους εκδιωχθέντες συνελήφθησαν στη συνέχεια σε επιχειρήσεις-σκούπα που πραγματοποίησε η αστυνομία στο κέντρο της Αθήνας στις 20 και 21 Ιουλίου και ότι όσοι δεν διέθεταν έγγραφα που να επιβεβαιώνουν το νόμιμο δικαίωμα παραμονής τους πιθανότατα θα τεθούν υπό κράτηση και θα απελαθούν.

Στις 9 Μαΐου 2009, πέντε μετανάστες τραυματίστηκαν, όταν μέλη ακροδεξιάς οργάνωσης προσπάθησαν να καταλάβουν με έφοδο το κτήριο. Στην επίθεση τραυματίστηκαν επίσης ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Υπήρξαν αναφορές ότι, παρ' όλο που η αστυνομία ήταν παρούσα, δεν έκανε καμία ενέργεια για να εμποδίσει τις επιθέσεις ή να προστατεύσει εκείνους που τις δέχονταν.

Τα γεγονότα αυτά έρχονται μετά την έξωση περίπου 300 μεταναστών και αιτούντων άσυλο από τα αυτοσχέδια καταλύματά τους στην Πάτρα στις 12 Ιουλίου 2009. Η Διεθνής Αμνηστία είχε εκφράσει την ανησυχία ότι περίπου 100 άνθρωποι έμειναν άστεγοι από την έξωση, διαμένοντας σε χωράφια κοντά στην Πάτρα, χωρίς στέγη ή πρόσβαση σε νερό, τουαλέτες και ιατρική βοήθεια. Μεταξύ όσων έμειναν απροστάτευτοι λέγεται ότι είναι και μικρός αριθμός ασυνόδευτων ανηλίκων.

Το διεθνές δίκαιο απαγορεύει τις αναγκαστικές εξώσεις.
ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΜΝΗΣΤΙΑ

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ

ΠΡΟΣΦΥΓΕΣ Η χθεσινή Παγκόσμια Ημέρα Προσφύγων βρίσκει
τη χώρα μας να εφαρμόζει πρακτικές για τους πρόσφυγες που έχουν
αποδοκιμαστεί από πολλές Ευρωπαϊκές Επιτροπές

Μαζί στη ζωή, μαζί και στα βασανιστήρια

Η ιστορία του Μουράτ και της Σιμπέλ, όπως την
αφηγήθηκαν, κινδυνεύει να γίνει μια ιστορία αγάπης και όχι τόσο η
ιστορία δύο ανθρώπων που τα στοιχειώδη δικαιώματά τους καταπατήθηκαν με
τον πιο βάναυσο τρόπο.

Βασανίστηκαν στην Τουρκία, δικαιώθηκαν στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια ενώ εδώ
και πέντε χρόνια ελπίζουν σε πολιτικό άσυλο από την Ελλάδα που θα τους
επιτρέψει να ξαναδούν την κόρη τους. Κρατιούνται σφιχτά από το χέρι,
χρησιμοποιούν ονόματα σκοτωμένων συντρόφων τους και δεν φωτογραφίζονται
επειδή ακόμα φοβούνται

Στοιβαγμένοι σε κολαστήρια

«Είπαμε σε όποια γλώσσα μπορούσαμε στην Ελληνική Αστυνομία ότι
κινδυνεύουμε στην πατρίδα μας και ζητήσαμε προστασία. Μας χτύπησαν και
μας κράτησαν κρατούμενους δύο μέρες σε κρατητήρια. Δεν μπορούσαμε να
επικοινωνήσουμε με κανέναν. Ημασταν στο έλεός τους. Ξημερώματα μας
πήραν με τη βία και μας έσπρωξαν πυροβολώντας στον αέρα να περάσουμε
και πάλι το ποτάμι προς την Τουρκία. Μαζί μου είχα το κοριτσάκι μου».

Το ελάχιστο που οφείλει η Ελλάδα να κάνει, είναι να δίνει την ευκαιρία
σε όλους όσοι μπαίνουν στη χώρα να αποδείξουν ότι πράγματι κινδυνεύουν
και να κάνουν αίτηση ασύλου εάν το επιθυμούν. Τίποτα τέτοιο δεν
συμβαίνει: δεν υπάρχει καταρτισμένο προσωπικό να αφουγκραστεί τους
ξεριζωμένους, οι χώροι υποδοχής αιτούντων άσυλο είναι ελάχιστοι σε
σχέση με τις πραγματικές ανάγκες και αντ' αυτών επιστρατεύονται παλιές
αποθήκες και πρόχειρες εγκαταστάσεις, που λειτουργούν ως αυτοσχέδια
κέντρα κράτησης με απαράδεκτες συνθήκες.




ΤΟ BLOG THΣ ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙΤΕ

πιστευεται οτι το ΠΑΣΟΚ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ//??