Ο δρόμος της Αρετής και της Κακίας".

Είναι τόσο απλό όσο και σύνθετο. Το θέμα είναι ποιόν απ΄τους δυο θα ακολουθήσεις...
ΘΥΣΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΕΛΕΝΗ ΖΙΩΓΑ

Η θλίψη που με κατέλαβε χθες , εμένα που επιθυμούσα όσο τίτοτε τη σύλληψή τους, διαπίστωσα σήμερα ότι για μερικούς ακόμα σαν και μένα ήταν κοινό συναίσθημα... Όχι γιατί ξεχάσαμε τις πράξεις... Αλλά επειδή στα πρόσωπά τους λυπηθήκαμε τον άνθρωπο , σαν είδος , σαν βαλλόμενο απ΄το κακό πλάσμα, τον άνθρωπο , αυτή την εύθραυστη οντότητα , που το μόνο που χρειάζεται είναι μια κακή παιδική ηλικία, μια κακιά κληρονομιά , μια κακή διάθεση για τη ζωή , για να καταντήσει απ΄τη μια στιγμή στην άλλη συνώμυμο της κακίας... Και ύστερα, οι δρόμοι ανοιχτοί για τον σκοπό, το στόχο, τη δήθεν"μεγάλη -σατανική- ιδέα" που θα έρθει τάχαμου σαν " αγιασμός των μέσων" όποια και νάναι αυτά...Κοτσάρανε μια σημαία πλάϊ στη σβάστικα και αυτοαναγορεύτηκαν ως οι ..."μοναδικοί
πατριώτες"!!! ( θα τρίζουν τα κόκκαλα των προγόνων μας...). 

Όλοι αυτοί βγαίνοντας απ΄την Ασφάλεια έδειχναν να έχουν , εκτός απ΄το σεισμό του φόβου, επιπλέον και την αίσθηση της δικαιοπραξίας... (!) Αισθάνονταν πράγματι ότι ο σκοπός τους άγιαζε τα μέσα τους... (Δηλαδή τις δολοφονίες , τους εκβιασμούς, τις σαδιστικές κακοποιήσεις...) Και στην περίπτωση ειδικά ο σκοπός ήταν η επιβολή της δύναμης, του ούμπερ άλες, του Αρχηγού, του νόμου της ζούγκλας... Θλιβερό... Θλιβερό όταν ο άνθρωπος χάνει τη σχέση του με τους άλλους... Όταν κλείνεται σε ένα προσωπικό αξιακό σύστημα... Γίνεται διεστραμμένος. Αρνητής του πραγματικού του σκοπού στον οποίο τον έταξε το Σύμπαν (εγώ το λέω Θεό). Του σκοπού της Αγάπης. Του σκοπού δηλαδή που ήταν απ΄τη γέννα του ταγμένος ο Παύλος Φύσσας. Χωρίς ούτε μια περεκτροπή. Ούτε μια τόση δα αλλαγή στην πορεία. Από παιδί και μέχρι το τέλος, ίσια, στο δρόμο της ΑΓΑΠΗΣ. Γι αυτό πια δεν υπάρχει λόγος να τον λυπάται κανείς ... Επειδή δεν έχει ανάγκη τη συμπόνοια μας. Είναι τόσο Ολόκληρος μέσα στον κόσμο της Αγάπης για τον οποίο θυσιάστηκε, που έγινε πια για όλους μας το συνώνυμό της... -Και δεν υπάρχει τίποτε πιο δυνατό στον κόσμο απ΄τη Αγάπη-. Γι αυτό και τα μέσα για την επίτευξη του σκοπού , δηλαδή η θυσία του για την Αγάπη, είναι ήδη αγιασμένα στην συνείδηση όλων μας... Αυτό είναι που λέγαμε παλιά και κοροϊδεύαμε οι βλάκες... " Ο δρόμος της Αρετής και της Κακίας". Είναι τόσο απλό όσο και σύνθετο. Το θέμα είναι ποιόν απ΄τους δυο θα ακολουθήσεις...