Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη
μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή
κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα
και δεν ξημερώνει να 'ρθει χαραυγή
Στράγγισε η ζωή σου που αιμορραγεί
κάθε ώρα τρόμος πόνος και κραυγή
και σ' ακούν οι ξένοι κι ο αδερφός σωπαίνει
αχ δεν είναι άλλη πιο βαθιά πληγή
Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή
κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις
μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί
4 σχόλια:
Σύρμα κι άλλο σύρμα και χοντρό γυαλί
μάτωσε ο ήλιος την ανατολή
κλαις κι αναστενάζεις αχ ξενιτιά φωνάζεις
μα η ελπίδα μαύρο κι άπιαστο πουλί
TO BINTEO EIΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ..ΤΑ ΛΕΕΙ ΟΛΑ..
Κάθε πολίτης του κόσμου που αγωνίζεται για την επιβίωσή του σε ξένες πατρίδες, πρέπει να έχει τη συμπαράσταση των ανθρώπων κάθε τόπου, εφόσον τον σέβεται και μάλιστα επιλέγει να μετέχει και της παιδείας του.
Είναι αξιέπαινη η προσπάθεια του Σχολείου Μεταναστών Πειραιά εδώ και χρόνια.
Εύγε τους!
Είμαστε μαζί τους.
Σαν τον μετανάστη στη δική σου γη
μέρα νύχτα λύνεις δένεις την πληγή
κι όλα γύρω ξένα κι όλα πετρωμένα
και δεν ξημερώνει να 'ρθει χαραυγή
Δημοσίευση σχολίου