ΟΛΟΙ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 6μ.μ ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ ΣΤΗΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΔΙΑΔΗΛΩΣΗ
stop cartel
Με μια χρεοκοπημένη Ελλάδα στην καρδιά της παγκόσμιας καπιταλιστικής κρίσης, με τους κεφαλαιοκράτες να βάζουν τους καταπιεσμένους να πληρώνουν για την δικιά τους κρίση με μνημόνια επί μνημονίων της ΕΕ. Της ΕΚΤ και του ΔΝΤ, με πρωτοφανή ανεργία, κούρεμα διαρκές μισθών και μισθών, με βάρβαρες συνθήκες δουλείας για όσους έχουν κάποια επισφαλή δαυλιά, με «εφεδρείες» και χαράτσια συμπληρώνονται τρία χρόνια από τη δολοφονία του μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον αστυνομικό Κορκονέα και τον συνεργό του να σουλατσάρει ελεύθερος. Το κρατικό αυτό έγκλημα πυροδότησε το ξέσπασμα της μεγαλύτερης εξέγερσης στη μεταπολιτευτική Ελλάδα και η οποία συγκλόνισε την χώρα, την Ευρώπη τον κόσμο όλο, σαν προανάκρουσμα μιας νέας περιόδου εξεγέρσεων σε όλο τον πλανήτη. Η σπίθα που άναψε από το όπλο του δολοφόνου, έβαλε φωτιά στην κοινωνία, η οποία με μπροστάρη τη νεολαία της εργασιακής ανασφάλειας και ανεργίας, απείλησε να κάψει τα ιερά και όσια της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας και του κράτους, της άθλιας πολιτικής και του βάρβαρου « πολιτισμού> μιας άρχουσας τάξης βουτηγμένης στη διαφθορά και τα συνεχή σκάνδαλα.
Τα μνημόνια που καταδικάζουν βίαια μεγάλα κομμάτια του πληθυσμού στην φτώχεια ,η ανεργία που ξεπερνά το 1.000.000, η τρομοκρατία που έχει αποκτήσει χαρακτηριστικά μεσαίωνα , αλλά και η αντίσταση των εργαζομένων με τις μεγαλειώδεις απεργίες και διαδηλώσεις, δημιουργούν τις προϋποθέσεις για να βαθύνει το αγεφύρωτο ρήγμα που άνοιξε ο Δεκέμβρης.
Η εξέγερση δεν προκάλεσε τρόμο μόνο στα αστικά επιτελεία, αλλά έδειξε τα χάλια και τις ανεπάρκειες κοινοβουλευτικών και εξωκοινοβουλευτικών δυνάμεων της λεγόμενης Αριστεράς
Τρία χρόνια μετά, το έδαφος έσκαψε και έσπειρε η εξέγερση του Δεκέμβρη, δίνει τους δικούς του καρπούς Το κόκκινο νήμα που ξεδιπλώθηκε με τη μεγαλειώδη απεργία της 5ης Μαΐου 2010 και της 19/20 Οκτώβρη 2011, με την αναβολή των παρελάσεων, με τις καταλήψεις δημοσίων κτιρίων από εργαζόμενους, με τα κινήματα των πλατειών, φανερώνουν τις επαναστατικές δυνατότητες της περιόδου που ζούμε. 3 χρόνια μετά το φόνο του Αλέξη και την εξέγερση, καιρός είναι να πουν οι καταπιεσμένοι την τελευταία λέξη.
Η οργάνωση της πάλης για να ανατρέψουμε την συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, για να πάρουν στα χέρια τους οι εργαζόμενοι τις τύχες της ζωής τους και την οργάνωση της κοινωνίας χωρίς εκμεταλλευτές, γραφειοκράτες και καταπιεστές κάθε λογής είναι όχι μόνο αναγκαία και επίκαιρη, αλλά κυρίως επείγουσα.
1 σχόλιο:
Δεν βλέπω να αναφέρετε το Πασοκ... το θύμα δεν το τραυμάτισε (θανάσιμα) το Πασόκ;
Τώρα για πείτε μου... τι ακριβώς γίνεται:
Άμα σε δαγκώσει χράπππ!! μιά δικτατορία, λές "με δάγκωσε η δικτατορία", (ΔΕΝ λες ούτε οι μπάτσοι, ούτε τίποτα: Η δικτατορία)
άμα σε δαγκώσει ένα από τα πολλά κεφάλια ενός καθεστώτος σαν αυτό που τυχαίνει να έχει σήμερα η χώρα,
τι γίνεται; Κανένας δεν σε δαγκώνει; Οι μπάτσοι σε δαγκώνουν; Δεν έχουν δηλαδή πολιτικό προϊστάμενο, υπεύθυνο για όλα όσα γίνονται; Δηλαδή ΠΑΛΙ λάδι την βγάζει το Πασόκ; Πάλι το μένος των διαδηλωτών θα ξεσπάσει σε "μη-πολιτική" κατεύθυνση;
Δημοσίευση σχολίου