Ποια Δημοκρατία..;;;;

http://nefelovatis.blogspot.com/2010/11/blog-post_08.html

Μιλάει ο Τζέφρη, ο Αντωνάκης, κι όλοι οι άλλοι, με ελάχιστες εξαιρέσεις για «εκλογικά αποτελέσματα», για μηνύματα του λαού κι άλλα τέτοια όμορφα.

Ειδικά ο Τζέφρη, τολμά ξεδιάντροπα, σαν καλός ηθοποιός ξεπουλημένος, να μιλάει για «ξεκάθαρη εντολή του λαού», και λέει ότι «θα συνεχίσουν ακάθεκτοι». Διαβάζοντας ότι του έχουνε γράψει, όσοι στ’ αλήθεια κυβερνάνε. Ζητάει μάλιστα συσπείρωση και καλά, για να «πάει την Ελλάδα ακόμα πιο μπροστά».

Αυτός καλά τα λέει, μια και γι’ αυτό τον έφερε το ΔΝΤ στην Ελλάδα, γι’ αυτό τον έκαμε και πρωθυπουργό, από εκεί που ήταν ο «ακαταλληλότερος».

Αλλά εμείς που τον βλέπουμε, που τον ακούμε;;

Που κοιτάμε την αποχή να είναι Πανελλήνια στο 60%, κι αν την συνδυάσει κανείς και με τα άκυρα-λευκά, να πηγαίνει στο 68% +..; Εμείς που βλέπουμε όλους τους διάνους, με τους παπαγάλους τους να μιλάνε για κυβερνητική πλειοψηφία, και για και καλά «Δημοκρατία»..;

Για Ποια Δημοκρατία μιλάνε..; ‘Όταν βλέπουμε το 35% του 32%(τόσοι ψήφισαν «έγκυρα» τα μεγάλα κόμματα, κι αυτοί ήταν κατά βάση κομματικοποιημένοι), να έχει ψηφίσει για διάφορους λόγους έναν Ψεύτη (άλλα έλεγε πριν τις προηγούμενες, μα και πριν τις τωρινές εκλογές, κι άλλα τώρα, άρα ψεύτης), ο οποίος μιλάει για ισχυρή εντολή;



 



Τότε τι κάνουμε..;

Τι κάνουμε όταν αυτός μιλάει για «Δημοκρατία», ενώ με απόλυτους αριθμούς, έχει το 20-22% των Ελλήνων μαζί του, κι είναι εκπρόσωπος μιας μειοψηφίας, ο οποίος ολιγαρχικά έχει την εξουσία καθώς οι πολλοί του λένε ΟΧΙ; Για ποια «ξεκάθαρη εντολή» μιλάει ο υποκριτής;;;

Κι εμείς; Του επιτρέπουμε άραγε να μας ξεπουλήσει περισσότερο..;

Του επιτρέπουμε να μιλάει για Αγορές και κουραφέξαλα, για δανειστές που πρέπει να πληρώσει, όταν ο λαός πεινάει; Τη στιγμή που τα πιότερα δανεικά πήγαν σε μίζες, βίλες, κότερα, γάμους και γκόμενες..;

Του επιτρέπουμε να μιλάει στο όνομά μας..;



Ή μήπως έρχεται η ώρα που χρειάζεται όλοι να πούμε:

«Δε δουλεύουμε για σας ρε Λαμόγια!!!»;


Και να κάνουμε εκείνο που δεν περιμένουν..;

Όπως για παράδειγμα..

Με μιας άλλης μορφής Aπεργία, που δεν έχει σχέση με δρόμους και πέτρες..

Με το να καθίσουμε σπίτια μας, να μη δουλέψει κανείς, μέχρι να ξεκουμπιστούνε..;

Να μη δουλέψουμε ένα μήνα για το ρημαδο-ξεροκόμματο, που θα μας το κόψουν έτσι κι αλλιώς, όταν οι Ξένοι τους το πουν..

Μια κι από τους δρόμους, μπορούνε να μας βγάλουν, από τα σπίτια..

Κομματάκι δύσκολο θα τους έρθει..

Γιατί χωρίς τη δουλειά μας, κανείς τους να μείνει στην καρέκλα του, και να τρώει τον σκασμό που τρώνε, δε μπορεί..!

Ουτοπικό κι αυτό μπορεί να πει ο καθείς..

Μα ρε γμτ, ένα μήνα σ’ έναν καναπέ και να τρώμε μακαρόνια, μπορούμε να κάτσουμε! Έτσι κι αλλιώς στους δρόμους δε βγαίνουμε, και στον καναπέ την αράζουμε τόσες ώρες..

Αν δεν είμαστε ικανοί ούτε γι’ αυτό..

Μπορεί να είμαστε άξιοι..

Του Τζέφρη μας….



Αλλά ξέρετε κάτι…;

Εγώ ακόμα Ελπίζω…

Κι ας είμαι «Νεφελοβάτης»..

Ή ίσως και γι’ αυτό..

Έτσι κι αλλιώς, «Σκόνη στον άνεμο Είμαστε..»,

Και πιστεύω πως μπορούμε να κάνουμε μια φορά κάτι..



Τώρα, που μπορούμε ακόμα να πάρουμε δέκα πακέτα μακαρόνια και να τη "βγάλουμε" για ένα μήνα..

Μετά, κατά το Φλεβάρη, που τελείωνει το "λίπος" των όποιων καταθέσεων έχουν μείνει…

Μπορεί και να ‘ναι αργά..


Κι ας θυμηθούμε για μια στιγμή..

Η Ζωή ειν’ εκεί έξω..


Θα μείνουμε,

Με τις αλυσίδες που μας πέρασαν, δεμένοι,

Ώσπου να προσπεράσει…;

Ή θα την Αναζητήσουμε;