ΠΗΓΕΣ
PRIN-TASPA
Θα μπορούσε να ήταν αστυνομικό μυθιστόρημα, αν ο τόπος του εγκλήματος δεν ήταν μια αθηναϊκή πλατεία, απ’ αυτές όπου πωλούνται «πάσης φύσεως ανθρώπινα υλικά», αν το θύμα δεν ήταν ένα αφγανάκι, μόλις τριάμισι χρόνων, αν οι γονείς του δεν ήταν ξεσπιτωμένοι αφγανοί πρόσφυγες.
ΜΑΡΙΑΝΝΑ ΤΖΙΑΝΤΖΗ
Τα βάσανα της προσφυγιάς δεν πουλάνε στην πιάτσα της ενημέρωσης. Μόνο όταν μια φουρνιά πνιγμένων στον Έβρο ή στο Αιγαίο ξεπερνά τους δέκα, εμφανίζεται μια σύντομη αναφορά στις εφημερίδες και, πολύ σπάνια, στην τηλεόραση.
Mια είδηση κολοβή, που μοιάζει σχεδόν με μη είδηση, αφού δεν αναφέρονται το όνομα της πλατείας, το όνομα των γονιών, η ημερομηνία που διαπράχτηκε το έγκλημα- όμως μια είδηση πιο ανατριχιαστικά αληθινή από αυτές για τις οποίες υπάρχουν πλήρη στοιχεία. Τέλη Ιουλίου, εκκενώνεται ένα κτίριο όπου έμεναν πάμπτωχοι Αφγανοί και η οικογένεια καταφεύγει σε μια πλατεία. Μια νύχτα οι γονείς ξυπνούν από τις φωνές και τα κλάμματα του αγοριού. Το παιδί είναι αιμόφυρτο, τα ρούχα του σχισμένα. Δεν μπορεί να περιγράψει τι του έχει συμβεί, θυμάται μόνο ότι ένας κύριος τον πήγε σε ένα θάμνο. Σύμφωνα με την περιγραφή του μεγαλύτερου αδελφού του, ο κύριος φορούσε σταυρό, ήταν εύσωμος και μιλούσε ελληνικά.
Δεν ξέρω αν έχει ποτέ τιμωρηθεί κάποιος από τους συμπατριώτες μας που αγοράζουν νεαρή αφρικανική, βαλκανική ή ασιατική σάρκα, κοριτσίστικη ή αγορίστικη. Ο κύριος με το σταυρό θέλησε να απολαύσει παιδάκι του γάλακτος και χωρίς να πληρώσει, δηλαδή παραβίασε τον άγραφο νόμο της αγοράς και, επιπλέον, η επιδρομή του άφησε ανεξίτηλα ίχνη στο σώμα του παιδιού.
Αν ο βιασμός και η κακοποίηση δεν συνέβαιναν σε μια βρώμικη πλατεία της Αθήνας, αν το παιδάκι δεν ήταν αφγανάκι αλλά ελληνόπουλο, θα είχαν ξεσηκωθεί και οι πέτρες. Μάλιστα, όσο πιο πλούσιο το παιδάκι, τόσο μεγαλύτερη θα ήταν και η αγανάκτηση της ελληνικής κοινωνίας.
Είδηση είναι το σκυλάκι του Κωστέτσου που μελαγχολεί, είδηση είναι το διαζύγιο της Μενεγάκη και του Λάτσιου, είδηση είναι τα ψάρια που τρώει το πρωθυπουργικό ζεύγος στην Πάρο, όχι όμως ένα αγοράκι, μισόγυμνο και ματωμένο, μια αυγουστιάτικη νύχτα κάτω από την Ακρόπολη.
7 σχόλια:
Κατά τα άλλα θα τους δώσουμε την ελληνική ιθαγένεια... ενώ δεν έχουμε τόπο να τους δώσουμε για να ξεκουράσουν το πληγιασμένο κορμί τους!
Αλλοίμονο στους ανθρώπους τους κατατρεγμένους και ξεριζωμένους!
Αν ειναι δυνατον!!!!!!
Τοση φρικη Χριστέ μου;;;;;;;;;;;;;
Μη θαρρεις όμως, και Ελληνοπουλο να ήταν―φτωχό όμως, έτσι;― αν οχι την ίδια ακριβως, περιπου ομοια τυχη παλι θα ειχε Μαριαννα μου
Το σκυλάκι―και ξερεις πως τα λατρευω τα ζωντανα― το διαζυγιο της Μενεγάκη, και οι τσόντες της Ντουβλη και της αλληνης, παλι πιο μεγάλη θεση θα ειχαν στα κολωφυλλαδες τους...
Σιχαινομαι που ειμαι ανθρωπος κάποιες φορες....
Η ιθαγένεια ειναι για τους ψήφους Μαριάννα.....
Αχ Ρίκη μου
Όπου φτωχός κι η μοίρα του, δεν λένε??
Αυτή τη σιχαμάρα τη νοιώθω πολύ συχνά κι εγώ τώρα πια...
:(
Ακριβώς για τους ψήφους!
Σιγά μη νοιάστηκαν για τα δικαιώματά τους...
Αυτο ακριβως
Όπου φτωχός κι η μοίρα του...
Το Γιωργακη μας τωρα κανει διακοπές στις Γουβες με 3000 ευρω το δωματιο τη βραδια
Της μανας μου ομως την συνταξη των 600 ευρω της την εκαναν 400 κι απο χθες που την πήρε πρωτη φορά μειωμενη ειναι να πιει φαρμακι η δόλια...
Τι τους νοιαζει ομως αυτους για τον κοσμακη;
Και θες να νοιαζονται και για τους Αφγανους;
Νουμερα ειμαστε ολοι στη συνειδηση τους Μαριάννα μουυυυυ, Ελληνες και ξένοι, νουμερα....
Σωστά ρίκη σε λίγο οι αριθμοί θα ευημερούν και οι άνθρωποι θα πεινάνε
Και έχεις δίκιο όλους μας βλέπουν σαν αριθμούς
Αυτό δεν ανέχομαι
Δημοσίευση σχολίου