Μερικές σκληρές αλήθειες

Πριν μια εβδομάδα ο Πάγκαλος δήλωνε
η Ελλάδα χρειάζεται ένα εκλογικό σύστημα που, μεταξύ άλλων, δε θα έχει σταυρούς προτίμησης, ο πολίτης θα συμμετέχει, το πολιτικό προσωπικό δε θα εξαρτάται από τους χρηματοδότες και οι υπουργοί θα είναι αποδεσμευμένοι από τη μικροκομματική εξάρτηση.
κρατήστε το ότι δε θα εξαρτάται από τους χρηματοδότες
και σε συνέχεια διαβάστε το αποκαλυπτικό άρθρο από politikiprotasi

Μερικές σκληρές αλήθειες

Με αφορμή την επιστολή που απέστειλε ο πολιτευτής της Α' Θεσσαλονίκης Κ. Μαργαρίτης στον Πρωθυπουργό μέσω της οποίας του γνωστοποιεί την αδυναμία του να θέσει εκ νέου υποψηφιότητα στις ερχόμενες εκλογές για οικονομικούς λόγους, θεωρώ ότι όλοι μας πρέπει να ...

προβληματιστούμε με το εξής θέμα.

Κάθε εκλογική αναμέτρηση και ιδιαιτέρως για τις μεγάλες εκλογικές περιφέρειες, απαιτεί το λιγότερο 150.000 με 200.000 ευρώ από τον κάθε υποψήφιο.
Είναι προφανές ότι όταν γίνονται κοντινές εκλογικές αναμετρήσεις αυτομάτως τίθενται εκτός παιχνιδιού, όσοι ενδιαφερόμενοι δεν έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια ή δεν κατάγονται από πολιτικά τζάκια ώστε να έχουν πολιτική παρακαταθήκη.

Το αποτέλεσμα είναι να γεμίζουν οι λίστες των κομμάτων με υποψηφίους που διαθέτουν τεράστια οικονομική επιφάνεια ή είναι παιδιά πολιτικών οικογενειών. Αυτό το θεωρώ κατάντημα για το σημερινό πολιτικό σύστημα, που πετάει έξω όλους όσους δεν μπορούν να χρηματοδοτήσουν την εκλογική αναμέτρηση.

Μη μου πει κανείς κάτι διαφορετικό, γιατί θα βάλω τα γέλια. Το υπάρχον θεσμικό καθεστώς ελέγχου των εκλογικών δαπανών των υποψηφίων και των κομμάτων είναι για γέλια και για κλάματα.

Πως λοιπόν ερχόμαστε όλοι εμείς εκ των υστέρων και στρεφόμαστε δεικτικά εναντίον των βουλευτών που εκλέγονται; Όλοι μας έχουμε ΑΠΟΛΥΤΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ για τους βουλευτές που εκλέγονται, αλλά κυρίως για το άρρωστο και σαθρό σύστημα εκλογής που συντηρούμε.

Εμείς επιλέγουμε τους ίδιους και τους ίδιους χωρίς να δίνουμε την ευκαιρία σε νέους ανθρώπους να δοκιμαστούν στον βουλευτικό βίο.
Εμείς ψηφίζουμε τους πλούσιους γιους και κόρες των πολιτικών.
Εμείς ψηφίζουμε δεκαετίες τώρα τους ίδιους βουλευτές που χρηματοδοτούν με άνεση (πως άραγε;) την προεκλογική τους εκστρατεία.
Εμείς ψηφίζουμε αυτούς που μας κάνουν το ρουσφέτι συντηρώντας έτσι την αρρώστια του πολιτικού συστήματος.
Εμείς ψηφίζουμε όλους αυτούς που έχουν γίνει ένα με το σύστημα και δημιουργούν νέα πολιτικά τζάκια.

αξίζει να διαβάσετε όλο το άρθρο politikiprotasi