Πόσο κουτόχορτο μπορεί να καταναλώσει αυτή η χώρα; Άδηλον! Δεν υπάρχει ασφαλής μέθοδος μέτρησης. Ήγουν και δηλαδή, ο λαός περί τα τοιαύτα επιμερίζεται σε σύνολα που ούτε ο Θεός (παντογνώστης) ούτε η επιστήμη (προσπαθεί) μπορούν να κατανοήσουν. Ώστε κι εμάς να φωτίσουν!
Όταν λόγου χάριν
μεταξύ χαβαλέ και απελπισίας ευρισκόμενο ένα μέρος του λαού ψηφίζει
Λεβέντη, τότε άγνωστες μεν (αλλά μετρήσιμες πλέον) αι βουλαί της
ευήθειας και μεγατόνοι μεγατόνων το κουτόχορτο ιαματικής χρήσεως. Τούτο
και το αυτό κάνει και ο Τσίπρας: μοιράζει κουτόχορτο για μπάφους
αφειδώς. Όλοι γνωρίζουμε τι εστί το μέρισμα και θα προσέβαλλα τη
νοημοσύνη σας επιχειρηματολογώντας για τη ματωμένη προέλευσή του.
Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή η πολιτική επιδομάτων που προσιδιάζει σε χώρα επαιτών, ξεπατώνει απ’ τον κοινωνικό ιστό το αίσθημα της αξιοπρέπειας και πολύ περισσότερο την αίσθηση των δικαιωμάτων και των απαιτήσεων – πόσω μάλλον των αγώνων κι ακόμα περισσότερο της νίκης που αυτοί οι αγώνες μπορούν να επιφέρουν.
Όλοι γνωρίζουμε ότι με αυτά τα επιδόματα της καταισχύνης ο Τσίπρας εξαγοράζει συνειδήσεις. Έτσι ακριβώς όπως θα έκανε και ο τελευταίος εκ των διεφθαρμένων και παλαιοκομματικών πολιτικάντηδων. Όλοι γνωρίζουμε ότι με αυτόν τον χυδαίο τρόπο ο Τσίπρας δημιουργεί πελατεία – και κομματική και κρατική.
Κι ενώ όλοι τα γνωρίζουμε όλα αυτά, πολλοί ψοφοδεείς (άδηλον πόσοι) σπεύδουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, να μετέχουν σε αυτά και πάντως να μην τολμούν να αντιλέξουν – όπως αυτή η θλιβερή αξιωματική αντιπολίτευση, ήτις παραδέρνει μεταξύ μισοκακομοιριάς και συνενοχής. Κατανοητά και τα δύο! τι να σου κάνουν οι νεοφιλελεύθεροι όταν ο Τσίπρας τους βγαίνει πιο νεοφιλελεύθερος;
Το ίδιο κουτόχορτο (αυτή τη φορά δηλητηριασμένο με ελλέβορο – κάτι σαν κώνειο στο τετράγωνο) χρησιμοποιεί ο Τσίπρας με τους πλειστηριασμούς. Κουτοπόνηρα – κουτοπόνηρα οι κ.κ. Κοντονής και Τόσκας δηλώνουν ότι τα σπίτια που έχουν υπαχθεί στον νόμο Κατσέλη δεν κινδυνεύουν. Η μόνη αλήθεια σε αυτήν τη φράση αφορά στο ρήμα «υπαχθεί»! διότι όντως τα σπίτια αυτά έχουν υπαχθεί σε δουλεία, όπως γνωρίζει όποιος γνωρίζει καλά τον νόμο Κατσέλη. Όντως αυτά τα σπίτια (σε καθεστώς δουλοπαροικίας πλέον) δεν κινδυνεύουν! Τα υπόλοιπα όμως;
Γιατί ο Τσίπρας δεν φέρνει έναν νόμο στη Βουλή με τον οποίο να προστατεύεται η πρώτη κατοικία και τα σπίτια των μικρομεσαίων; καθώς και των εργαζομένων ου μην αλλά και των ανέργων;
Γιατί ο Τσίπρας δεν φέρνει έναν τέτοιο νόμο στη Βουλή και πάπαλα; Γιατί, αντιθέτως, προωθεί νόμο ιδιώνυμο και μπόγια για όσους εμποδίζουν τους πλειστηριασμούς για τα σπίτια των φτωχών;
Οι πλειστηριασμοί θα αρχίσουν τώρα εγγύς, στις 29 Νοεμβρίου. Γιατί ο Τσίπρας ο αριστερός, ο δωρητής των μερισμάτων, ο φιλάνθρωπος και φιλόπτωχος ανοίγει στα αρπακτικά τον δρόμο του αίματος; Σε αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσετε εσείς.
Λαμβάνοντας υπ’οψιν ότι όπως προέκυψε από απάντηση του κ. Γιουνκέρ σε επιστολή της κυρίας Νούκα οι πλειστηριασμοί δεν ήταν στην ατζέντα της Τρόικας! Ποιος και γιατί άνοιξε την όρεξη στα σαρκοφάγα;
Το «ποιος» απαντάται εύκολα των πραγμάτων ένεκεν! Ο Τσίπρας. Το «γιατί» απαντάται δυσκολότερα – και την απάντηση πρέπει να δώσετε οι ίδιοι.
Όπως απάντηση (έστω μόνον στον εαυτό τους) πρέπει να δώσουν και ορισμένοι όντως αριστεροί που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το κακό καλή τη πίστει.
***
Εν κατακλείδι θα μου επιτρέψετε να μιλήσω όπως μιλάμε στο χωριό μου, πέραν πάσης πολιτικής ορθότητος, αλλά με βαθιά λαϊκή ευπρέπεια: «έκανε και η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο» – εν προκειμένω ο κ. Καρανίκας. Όστις προμαχεί υπέρ της «θωράκισης του τραπεζικού συστήματος» – ανάθεμα κι αν ξέρει τι είναι η θωράκιση. Όμως ο μεν Καρανίκας, «ψυχικό» του Τσίπρα (που μας βγάζει την ψυχή), ο Τσίπρας όμως;
Ξέρετε οι έμποροι των ψευδών, λίγο διαφέρουν από τους εμπόρους ναρκωτικών (στων οποίων τη γλώσσα άλλωστε η ηρωίνη αποκαλείται «παραμύθα»). Όταν λοιπόν παραμυθιάζεις έναν ολόκληρο λαό, όντως υπάρχουν εκείνοι που, από απελπισία έστω, θα καταναλώσουν το κουτόχορτο, υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Ποιο μέγεθος υπερέχει; άδηλον. Αλλά θα δείξει…
Όλοι γνωρίζουμε ότι αυτή η πολιτική επιδομάτων που προσιδιάζει σε χώρα επαιτών, ξεπατώνει απ’ τον κοινωνικό ιστό το αίσθημα της αξιοπρέπειας και πολύ περισσότερο την αίσθηση των δικαιωμάτων και των απαιτήσεων – πόσω μάλλον των αγώνων κι ακόμα περισσότερο της νίκης που αυτοί οι αγώνες μπορούν να επιφέρουν.
Όλοι γνωρίζουμε ότι με αυτά τα επιδόματα της καταισχύνης ο Τσίπρας εξαγοράζει συνειδήσεις. Έτσι ακριβώς όπως θα έκανε και ο τελευταίος εκ των διεφθαρμένων και παλαιοκομματικών πολιτικάντηδων. Όλοι γνωρίζουμε ότι με αυτόν τον χυδαίο τρόπο ο Τσίπρας δημιουργεί πελατεία – και κομματική και κρατική.
Κι ενώ όλοι τα γνωρίζουμε όλα αυτά, πολλοί ψοφοδεείς (άδηλον πόσοι) σπεύδουν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα, να μετέχουν σε αυτά και πάντως να μην τολμούν να αντιλέξουν – όπως αυτή η θλιβερή αξιωματική αντιπολίτευση, ήτις παραδέρνει μεταξύ μισοκακομοιριάς και συνενοχής. Κατανοητά και τα δύο! τι να σου κάνουν οι νεοφιλελεύθεροι όταν ο Τσίπρας τους βγαίνει πιο νεοφιλελεύθερος;
Το ίδιο κουτόχορτο (αυτή τη φορά δηλητηριασμένο με ελλέβορο – κάτι σαν κώνειο στο τετράγωνο) χρησιμοποιεί ο Τσίπρας με τους πλειστηριασμούς. Κουτοπόνηρα – κουτοπόνηρα οι κ.κ. Κοντονής και Τόσκας δηλώνουν ότι τα σπίτια που έχουν υπαχθεί στον νόμο Κατσέλη δεν κινδυνεύουν. Η μόνη αλήθεια σε αυτήν τη φράση αφορά στο ρήμα «υπαχθεί»! διότι όντως τα σπίτια αυτά έχουν υπαχθεί σε δουλεία, όπως γνωρίζει όποιος γνωρίζει καλά τον νόμο Κατσέλη. Όντως αυτά τα σπίτια (σε καθεστώς δουλοπαροικίας πλέον) δεν κινδυνεύουν! Τα υπόλοιπα όμως;
Γιατί ο Τσίπρας δεν φέρνει έναν νόμο στη Βουλή με τον οποίο να προστατεύεται η πρώτη κατοικία και τα σπίτια των μικρομεσαίων; καθώς και των εργαζομένων ου μην αλλά και των ανέργων;
Γιατί ο Τσίπρας δεν φέρνει έναν τέτοιο νόμο στη Βουλή και πάπαλα; Γιατί, αντιθέτως, προωθεί νόμο ιδιώνυμο και μπόγια για όσους εμποδίζουν τους πλειστηριασμούς για τα σπίτια των φτωχών;
Οι πλειστηριασμοί θα αρχίσουν τώρα εγγύς, στις 29 Νοεμβρίου. Γιατί ο Τσίπρας ο αριστερός, ο δωρητής των μερισμάτων, ο φιλάνθρωπος και φιλόπτωχος ανοίγει στα αρπακτικά τον δρόμο του αίματος; Σε αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσετε εσείς.
Λαμβάνοντας υπ’οψιν ότι όπως προέκυψε από απάντηση του κ. Γιουνκέρ σε επιστολή της κυρίας Νούκα οι πλειστηριασμοί δεν ήταν στην ατζέντα της Τρόικας! Ποιος και γιατί άνοιξε την όρεξη στα σαρκοφάγα;
Το «ποιος» απαντάται εύκολα των πραγμάτων ένεκεν! Ο Τσίπρας. Το «γιατί» απαντάται δυσκολότερα – και την απάντηση πρέπει να δώσετε οι ίδιοι.
Όπως απάντηση (έστω μόνον στον εαυτό τους) πρέπει να δώσουν και ορισμένοι όντως αριστεροί που εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν το κακό καλή τη πίστει.
***
Εν κατακλείδι θα μου επιτρέψετε να μιλήσω όπως μιλάμε στο χωριό μου, πέραν πάσης πολιτικής ορθότητος, αλλά με βαθιά λαϊκή ευπρέπεια: «έκανε και η μύγα κώλο κι έχεσε τον κόσμο όλο» – εν προκειμένω ο κ. Καρανίκας. Όστις προμαχεί υπέρ της «θωράκισης του τραπεζικού συστήματος» – ανάθεμα κι αν ξέρει τι είναι η θωράκιση. Όμως ο μεν Καρανίκας, «ψυχικό» του Τσίπρα (που μας βγάζει την ψυχή), ο Τσίπρας όμως;
Ξέρετε οι έμποροι των ψευδών, λίγο διαφέρουν από τους εμπόρους ναρκωτικών (στων οποίων τη γλώσσα άλλωστε η ηρωίνη αποκαλείται «παραμύθα»). Όταν λοιπόν παραμυθιάζεις έναν ολόκληρο λαό, όντως υπάρχουν εκείνοι που, από απελπισία έστω, θα καταναλώσουν το κουτόχορτο, υπάρχουν όμως και οι άλλοι. Ποιο μέγεθος υπερέχει; άδηλον. Αλλά θα δείξει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου