Για ΤΙΣ ΑΝΑΜΗΣΕΙΣ που ξεθάβονται σαν Ερινύες,,όταν περπατάμε,
τα παλιά ερημωμένα σπίτια
με τις λεμονιές,τα γκρεμισμένα εργοστάσια,που μόνο τα φουγάρα έμειναν να χάσκουν,
και αυτούς που αφήνεις πίσω σου,στον δρόμο, χωρίς να κοιτάξεις πίσω!!
Γιατί ξέρεις ότι.. δεν θα είναι εκεί!
ΑΥΤΟΙ που έφυγαν νωρίς!Και κάποτε ένα τέτοιο ερημωμένο σπίτι ,το Εσφιζαν με ζωή
ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ νύχτες
των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
τα παλιά ερημωμένα σπίτια
με τις λεμονιές,τα γκρεμισμένα εργοστάσια,που μόνο τα φουγάρα έμειναν να χάσκουν,
και αυτούς που αφήνεις πίσω σου,στον δρόμο, χωρίς να κοιτάξεις πίσω!!
Γιατί ξέρεις ότι.. δεν θα είναι εκεί!
ΑΥΤΟΙ που έφυγαν νωρίς!Και κάποτε ένα τέτοιο ερημωμένο σπίτι ,το Εσφιζαν με ζωή
ΜΑΣ ΛΕΙΠΟΥΝ
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ!
Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ νύχτες
των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή
Στίχοι: Μανώλης Αναγνωστάκης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου