Για περισσότερο από τρία χρόνια, ταξιδέψαμε με τούτο το σκαρί που λέγεται attikanea σε ήρεμες μα και σε φουρτουνιασμένες θάλασσες.. αλλάζαμε βηματισμούς, χάναμε και ξαναβρίσκαμε τους ρυθμούς μας... αφήσαμε το γέλιο να ξεδιπλωθεί και το δάκρυ να φανεί στις άκρες των ματιών, ζήσαμε τα σύννεφα της οργής και τα πρωινά του θυμού, αφεθήκαμε στο όνειρο και την ελπίδα..
Κάπου όλο αυτό βάρυνε και χρειάζεται να αδειάσει το φορτίο... ίσως χρειαστεί καιρό το άδειασμα... μέχρι τότε, όλα αυτά που ζήσαμε στο ταξείδι, σ' ένα μπουκάλι θα κλειστούν, αποσκευή στο δικό μου ταξείδι... κι αν το τοπίο καθαρίσει κι ο βηματισμός γίνει σταθερός, ...ίσως ξαναβρεθούμε... ίσως...
Καλό καλοκαίρι
http://attikanea.blogspot.gr/2013/07/blog-post_26.html
Kαλό καλοκαίρι Πόπη μας, καλή δύναμη...
μη τα παρατάς...
είσαι αγωνίστρια και σε θέλουμε κοντά μας!
Κράτα γερά!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου