Η ΛΙΣΤΑ ΛΑΓΚΑΡΝΤ ΕΚΒΙΑΖΕΙ Toυ Γιάννη Απατσίδη

Του Γιάννη Απατσίδη, Δικηγόρου Αθηνών

Ενόψει της δημοσιοποίησης ότι η λίστα Λαγκάρντ απωλέσθη, και ποτέ δεν αξιοποιήθηκε, αλλά και της πρωτοφανούς παραγγελίας του κ. Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης για την αναζήτηση ευθυνών κατά όσων εμπλέκονται σε παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου, αναγκάζομαι ηθικά τουλάχιστον, αλλά και επειδή προσβάλλεται κάθε έννοια νομικού πολιτισμού, να εκφράσω την άποψή μου σχετικά με τα ανωτέρω.
Η έρευνα που διέταξε ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, κ. Ι. Τέντες, κατά παραγγελία προφανώς διεφθαρμένων πολιτικών όντων, είναι παράνομη, καθόσον η δημοσιοποίηση της λίστας αυτής έγινε αυτονόητα για την ικανοποίηση του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος της ενημέρωσης της κοινής γνώμης, όπως ακριβώς προβλέπεται στην παρ. 3 εδ. β΄ του άρθρου 252 Ποινικού Κώδικα.
Ως γνωστόν, δεν αποτελεί άδικη πράξη, η χρησιμοποίηση, εντός του αναγκαίου μέτρου, της πληροφορίας ή του εγγράφου, που γίνεται για την ικανοποίηση του δικαιολογημένου ενδιαφέροντος της ενημέρωσης της κοινής γνώμης.
Συνεπώς, τα περί ηθικής αυτουργίας γνωστών δημοσιογράφων σε παραβίαση υπηρεσιακού απορρήτου άγνωστων υπαλλήλων είναι ευθεία καταστρατήγηση της ανωτέρω διάταξης, αλλά και του συντάγματος. Είναι άμα όμως και ευθεία απειλή προς εκείνους τους δημοσιογράφους που δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από αυτό που προβλέπει η παρ. 3 εδ. β΄ του άρθρου 252 Ποινικού Κώδικα, αλλά και η δημοσιογραφική δεοντολογία.


Κυρίως όμως ξαφνιάζομαι πώς ενώ ο κ. Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου έδειξε τόση ευαισθησία για την παραβίαση του υπηρεσιακού απορρήτου, ο ίδιος «αμελεί» μέχρι στιγμής να διατάξει κατεπείγουσα προκαταρκτική έρευνα κατά όσων επίορκων το λιγότερο υπηρεσιακών παραγόντων και μελών της κυβερνήσεως υπεξήγαγαν την λίστα Λαγκάρντ, με σκοπό προφανώς το προφανές : αφενός να συγκαλύψουν την ύπαρξη, δίοδο και κατάληξη του μαύρου χρήματος, αφετέρου να εκβιάσουν όσους κινδύνευαν να υποστούν τις προβλεπόμενες εκ του νόμου κυρώσεις.
Το ψευδεπίγραφο δε «άλλοθι» του κ. Ι. Διώτη, και των συν αυτώ, ότι τάχα η λίστα Λαγκάρντ δεν ήταν νόμιμο αποδεικτικό μέσο, και δεν εισχώρησε νόμιμα στην υπηρεσία του, επιστρέφεται σε αυτούς που υποτιμούν τη λογική και κονιορτοποιούν κάθε βασική νομική γνώση.
Εάν η λίστα Λαγκάρντ ήταν προϊόν υποκλοπής, και δεν μπορούσε να αξιολογηθεί, γι’αυτό έπρεπε επισήμως και θεσμικά να αποφανθεί ο αρμόδιος καθ’ύλην και κατά τόπον Εισαγγελέας, κατά τη γνώμη μου δε ο Εισαγγελέας Οικονομικού Εγκλήματος.
Εάν πάλι πράγματι η λίστα Λαγκάρντ ήταν προϊόν υποκλοπής, τόσο ο κ. Διώτης όσο και ο κ. Παπακωνσταντίνου, αλλά και ο κ. Βενιζέλος, και οι λοιποί «συνέταιροι» ευθύνονται ποινικά για παράνομη επεξεργασία και αποδοχή προϊόντος υποκλοπής.
Εάν πάλι η λίστα Λαγκάρντ είναι νόμιμη και δυνάμενη να τύχει επεξεργασίας αρμοδίως, οι ανωτέρω είναι ποινικά ελεγκτέοι για υπεξαγωγή εγγράφου, απιστία στην υπηρεσία, και πληθώρα άλλων αδικημάτων.
Σίγουρα πάντως εάν η κ. Λαγκάρντ διακινούσε παράνομα προϊόν υποκλοπής, θα έπρεπε ο κ. Διώτης ως πρώην εισαγγελικός λειτουργός –όπως ο ίδιος επικαλείται- να διαβιβάσει το προϊόν υποκλοπής στον κ. Εισαγγελέα, για τα κατά νόμον.
Ας σταματήσει λοιπόν αυτή η παιδαριώδης προπαγάνδα…και ας μην ξεχνάμε ότι και στην αθλιότητα υπάρχουν όρια αξιοπρέπειας…
Ας ασκηθούν λοιπόν οι δέουσες ποινικές διώξεις κατά όλων των υπευθύνων, και κανένα φίμοτρο δεν είναι πλέον ανεκτό σε μία δημοκρατική κοινωνία, κατά κανενός δημοσιογράφου, και κατά κανενός πολίτη.
Και όταν διαβιβαστεί η δικογραφία στη Βουλή από τον κ. Πεπόνη, για ευθύνη κατά μελών της Κυβέρνησης –ελπίζω σύντομα- τότε θα δούμε ποιοι θα ψηφίσουν υπέρ και ποιοι όχι…και τότε θα καταλάβουμε ποιοι εκβιάζουν και ποιοι εκβιάζονται…Πάντως η λίστα Λαγκάρντ είναι μια άλλη λίστα του Σίντλερ…