Εγώ σε πέτρινο κελί κι εσύ σε ξένο στρώμα
Ατσάλι η νύχτα και γυαλί Της προδοσίας το φιλί μου το χρωστάς ακόμα
Ο μοναχός μοιράζεται τη μοναξιά με τ άστρα
Όποτε σε θυμήθηκα όποτε σε θυμήθηκα
Στα πέλαγα κοιμήθηκα και ξύπνησα στα κάστρα
Δικός σου ήμουν κι έγινα ένας κατάδικος σου
Μαζεύω τα κομμάτια μου Εσύ δεν δίνεις μάτια μου ούτε τον πυρετό σου
Ο μοναχός μοιράζεται τη μοναξιά με τ άστρα
Όποτε σε θυμήθηκα όποτε σε θυμήθηκα
Στα πέλαγα κοιμήθηκα και ξύπνησα στα κάστρα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου