Αμάρτησα για το παιδί μου...

 

Απο το Ζητείται ελπίδα

Πάνε μέρες που όλο κάτι θέλω να γράψω, μα ο καταιγισμός των γεγονότων δεν μ' αφήνει...

Οι εξελίξεις είναι ραγδαίες, τα γεγονότα ευτράπελα και μη, εναλλάσσονται σαν κινηματογραφική ταινία και εκεί που σκέφτομαι το Α΄ θέμα, έρχεται το Β΄ να σκεπάσει την επικαιρότητα και πριν καν συνειδητοποιήσουμε το Β΄ νάσου το Γ΄  κ.ο.κ.

Μα σήμερα επιτέλους χαλαρώσαμε λιγάκι μετά το σχηματισμό της "Πικραμένης" μας κυβέρνησης κάπου έκατσε η αντάρα... φάνηκε λίγο νηνεμία για ανασύνταξη των δυνάμεων και του μυαλού μας... και έτσι μπορώ να πω ότι "πάγωσαν" οι τελευταίες εικόνες και σκέψεις  και μπορούμε πλέον να τις απαρριθμήσουμε  και να τις εκτιμήσουμε με ψυχραιμία...

Λοιπόν εκεί που νομίζαμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η μοναδική αντιμνημονιακή λύση με αριστερό προφίλ τώρα άρχισε να μας τα χαλάει... σαν να μη ξέρει κι αυτός τι πρεσβεύει και τι θέλει τέλος πάντων... 

Τρόμαξα από τη διγλωσσία του να μη πω τριγλωσσία του: Πριν τις εκλογές φώναζε για "καταγγελία" του μνημονίου. Μετά τις εκλογές την ίδια μέρα το βράδυ σε τηλεοπτικό πάνελ εκλεγέν μεγαλοστέλεχός του μίλησε για "απονομιμοποίηση" του μνημονίου (πολύ θολή λέξη... σαν την "απαγκίστρωση" του Κουβέλη ένα πράγμα) και ήδη ο Τσίπρας μιλάει πλέον για "επαναδιαπραγμάτευση" του μνημονίου, σαν το Σαμαρά. Άσε που κι ο Γλέζος άρχισε να λέει κάτι περίεργα δικά του, ότι δήθεν δεν μας νοιάζει αν θα είμαστε με το ευρώ ή με τη δραχμή κι ότι θα φορολογήσουν τα πλούσια εισοδήματα από 20.000 ευρώ ετησίως και άνω υπό μορφή δανείου προς το κράτος...

Ο Τσίπρας άλλωστε ομολόγησε ότι τα στελέχη του βγαίνουν και λένε άλλα αντ' άλλων ο καθένας και τόνισε την ανάγκη να καθίσουν να συνεννοηθούν τι θα λένε για να μη πέφτουν σε αντιφάσεις... Όλα αυτά μου θυμίζουν παλιές ξεπερασμένες και χρεωκοπημένες τακτικές της πολιτικής απατεωνιάς... και μακάρι να διαψευστώ...  

Ο Καμμένος μπερδεύτηκε ή τον "μπέρδεψαν" με τα non papers...της Προεδρίας της Δημοκρατίας... που ναι μεν είναι θεσμός και δεν λέει ...ψέμματα κατά τεκμήριο, αλλά ο Πρόεδρος της, καμία εμπιστοσύνη δεν μας παρέχει πλέον για το τι λέει, το τι σκέφτεται και το τι κάνει... Ειδικά όταν σκέφτομαι αυτά που η Μπενάκη του είπε όταν ανέλαβε την Προεδρία της Δημοκρατίας τότε πολλές αμφιβολίες μου δημιουργούνται για την αξιοπιστία και τον πατριωτισμό του...

Κι ο Σαμαράς ερωτοτροπεί πάλι με τη διαγραφείσα Ντόρα, για το ειδύλλιό τους δε αυτό νομίζω ότι μιλάει η παρακάτω φωτογραφία που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο και τα λέει όλα!

Για το ΠΑΣΟΚ τι να πω... δεν λέω τίποτε... το ΣΟΚ του έμεινε και η εξουσία ΠΑ-ΕΙ!! Και ο εραστής της εξουσίας αυτής, ο Μέγας Βενιζέλος ωρύεται και κλαίει που δεν τον αφήνουμε επιτέλους να μας... "σώσει" κι άλλο!!!

Και σαν να μη μας έφτανε όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου που έχει κάνει τα νεύρα μας τσατάλια, στο "πλατώ" έπεσε καινούρια ταινία με τη Μάρθα Βούρτση ... εεεε τη Βίκυ Σταμάτη-Τζοχατζόπουλου ήθελα να πω... που με δακρύβρεκτη επιστολή της  που στέλνει στην Πρόεδρο του Αρείου Πάγου παρακαλάει "γονυπετής" να τη λυπηθεί για το παιδί της...

Κατ' αρχάς δεν της είπαν οι νομικοί της παραστάτες ότι η Πρόεδρος του Αρείου Πάγου δεν έχει καμία μα καμία αρμοδιότητα να παρέμβει στον ανακριτή για να την απελευθερώσει; Δεν της είπαν ότι η Δικαιοσύνη είναι θεσμός και ότι οι δικαστές της είναι ...ανεξάρτητοι; δεν της είπαν ότι ο δικαστής αποφασίζει μόνο με γνώμονα τη συνείδησή του και το νόμο; ότι δεν έχει ιεραρχική εξάρτηση... επομένως μάταια κτυπά την πόρτα της Πρόεδρου του Αρείου Πάγου θέλοντας να ευαισθητοποιήσει τη γυναικεία της φύση..  Οι Πρόεδροι και οι Εισαγγελείς του Αρείου Πάγου έχουν θεσμική θέση και δεν τους επιτρέπεται να παρεμβαίνουν στους νεότερους συναδέλφους τους και να επηρρεάζουν την κρίση τους! αυτό πρέπει να το γνωρίζει πολύ καλά και ο πολιτικός σύζυγός της. Η συγκεκριμένη άλλωστε Πρόεδρος λένε ότι έχει δώσει δείγματα γραφής σαφή, ως προς το σεβασμό της στο θεσμό που υπηρετεί.  Επομένως προς τι η επιστολή αυτή; καλύτερα να την έστελνε ανοικτή στον ίδιο τον ανακριτή... Τώρα εγώ θα είμαι καχύποπτη αν θεωρήσω ότι με την επιστολή της αυτή θέλει να πετύχει την παρέμβαση της ηγεσίας της Δικαιοσύνης στο έργο των δικαστών και ανακριτών ανάλογα κάθε φορά με το ποιός κρίνεται και πόσο επώνυμος είναι;

Βέβαια η κυρία Σταμάτη Τζοχατζόπουλου, που ερωτεύτηκε τον "μεγάλο" από κάθε πλευρά πολιτικό παράγοντα, δεν μας είπε γιατί πρέπει να λυπηθούμε τη δική της οικογένεια και το δικό της παιδί που του έχει εξασφαλίσει η νεαρή μαμά και ο γηραιός πολιτικός μπαμπάς μια ζωή μέσα στη χλυδή και τον άκοπο πλούτο από τα δικά μας κλεμμένα...

Γιατί να μη λυπηθούμε τα παιδιά που οι μανάδες τους για να τα ζήσουν υποκρίνονται ότι τους μαγειρεύουν το φαγητό που παίρνουν από τα σισσίτια,  τα παιδιά που οι πατεράδες τους αυτοκτόνησαν από απόγνωση και τα άφησαν πεντάφτωχα και πεντάρφανα, τα παιδιά που λυποθυμάνε στα σχολεία από την ασιτία, τα παιδιά που δεν μένουν σε νεοκλασσικά αμύθητης αξίας αλλά σε φτωχοκάλυβα που το χειμώνα μπάζει από παντού το κρύο κι η παγωνιά και κατακυριεύει την αθώα ψυχούλα τους;

Ήρθε ο καιρός κα Σταμάτη να καταλάβετε κι εσείς ότι όταν οι θεσμοί καταλύονται, όταν η δημοκρατία κουτσαίνει από το ένα της πόδι που είναι η δικαιοσύνη, όταν οι εκάστοτε πολιτικοί πράσινοι, κόκκινοι, πορτοκαλί και γαλάζιοι μεγαλοπαράγοντες της πολιτικής, όπως ο άνδρας σας δεν έκαναν τίποτε για να θωρακίσουν τους θεσμούς και να διδάξουν αξίες και ήθος... τότε οι  μηχανισμοί που καταλύουν τους θεσμούς γίνονται μπούμερανγκ πολλές φορές και χτυπούν κι αυτούς που τους επέβαλαν και τους εξέθρεψαν... Μη παραπονιέστε λοιπόν... 

Όταν σπέρνεις ανέμους τότε θερίζεις θύελλες που δεν επιλέγουν ποιους θα καταπιούν αλλά καταπίνουν ανελέητα ακόμη και τους σπορείς τους!!