του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Εκείνοι που είχαν την ευκαιρία να «χαϊδέψουν» το «μαγικό χαρτάκι», ουδόλως προσπάθησαν να διερευνήσουν τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης με βάση τον διαμορφωμένο μετεκλογικό χάρτη.
Στο σύνολό τους κινήθηκαν με το βλέμμα στραμμένο στην πολιτική ίντριγκα, μα πάνω απ΄όλα στο πιθανότατο πλέον ενδεχόμενο των επαναληπτικών εκλογών.
Μέσα σ αυτό το μοτίβο, ο κατ εξοχήν αποτυχημένος διαχειριστής, ακόμη και της διερευνητικής εντολής, ήταν ο Αντώνης Σαμαράς.
Αυτός ο παράξενος τύπος, δεν απέδειξε απλά το πόσο βαλτωμένη στα πολιτικά της αδιέξοδα είναι η παράταξη την οποία εκπροσωπεί, αλλά κυρίως επανεπιβεβαίωσε την προσωπική του ανικανότητα να διαχειριστεί ακόμη και τα στοιχειώδη.
Η πολιτική του διαδρομή στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας, τον κατέστησε πολιτικό περίγελο και των ευρωπαίων, και των ίδιων του των οπαδών, και ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, ενώ η διαχείριση της διερευνητικής εντολής ήρθε απλώς να επισφραγίσει την απόλυτη ανικανότητά του και να βάλει οριστικά ταφόπλακα στην πρωθυπουργική του φαντασίωση...
Ο ικανός διαχειριστής και της επικοινωνίας αλλά και της επικοινωνιακής διαχείρησης της διερευνητικής εντολής, ήταν ο Αλέξης Τσίπρας. Ήταν ο πολιτικός αρχηγός που κατάφερε…
- Να διατηρήσει ερμητικά κρυμμένη τη «βαθειά πολιτική» του κόμματος που εκπροσωπεί, η οποία και πλεόνασμα καιροσκοπισμού διαθέτει και ιδιαιτέρως επικίνδυνη θα αποδειχθεί στην πλήρη της εφαρμογή.
- Να επενδύσει αποτελεσματικά και να ενισχύσει περαιτέρω την πολιτική χρεοκοπία των αντιπάλων του, αποκαθηλώνοντας ό,τι είχε απομείνει στο έτσι κι αλλιώς ξεφτισμένο πολιτικό τους προφίλ.
- Να κρύψει επιμελώς την πολιτική γύμνια του κόμματός του από πολιτικές που συνιστούν πραγματική εναλλακτική πολιτική διέξοδο από τα αδιέξοδα που ταλανίζουν τον τόπο, και κυρίως να αποκρύψει το σοβαρότατο έλλειμμα πραγματικά εθνικών πολιτικών στα ευαίσθητα και επικίνδυνα ζητήματα που αφορούν τον τόπο. Και το κατάφερε με ένα αντιστάθμισμα σ αυτή την πολιτική γύμνια, που στηρίχτηκε επιτυχημένα σε μια μάλλον δημοφιλή πολιτική κενολογία επικοινωνιακή. Και φυσικά κατάφερε…
- Να αξιοποιήσει έξυπνα και ευρηματικά τη διερευνητική εντολή, εξασφαλίζοντας συνέχεια στην «δημοφιλία» της προεκλογικής του επικοινωνίας, προκειμένου να συνεχίσει με ανεβασμένη «δυναμική» την πολιτική του παρουσία και κατά το διαφαινόμενο εκλογικό επαναληπτικό γύρο.
Το πώς θα τη διαχειριστεί ο Βενιζέλος τη διερευνητική εντολή μένει να το διαπιστώσουμε. Το βέβαιο πάντως είναι πως η εκλογική δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ έχει οριστικά στερέψει, και από την άποψη αυτή, ελάχιστη έχει από πολιτική άποψη το όποιο αποτέλεσμα.
Ο μεγάλος απών από αυτή την πολιτική διαδικασία, ήταν το ΚΚΕ που αυτοακυρώθηκε με τις ολέθριες επιλογές της ηγεσίας του, και έτσι παρέμεινε αμυνόμενο, παραιτούμενο ουσιαστικά από το δικαίωμά του να συμβάλει με τρόπο καταλυτικό στον ορισμό σαφούς και ξεκάθαρης πολιτικής ατζέντας.
Η παραίτηση αυτή, δεν ήταν μια κακή επιλογή επειδή δε συνέβαλε στο επικοινωνιακό παραμύθιασμα μιας γενικόλογης και απροσδιόριστης επικοινωνιακής μπαρούφας.
Ήταν μια ολέθρια επιλογή επειδή στέρησε από την Ελληνική κοινωνία το δικαίωμα, να συνειδητοποιήσει με τρόπο παραστατικό και κυρίως καταλυτικό…
-Το χαρακτήρα των πραγματικών συγκρούσεων…
-Την ταυτότητα των πραγματικών πρωταγωνιστών…
-Το μέγεθος των πραγματικών πολιτικών και θεσμικών εμποδίων…
-Την πραγματική διάσταση των αντιπαρατιθέμενων πολιτικών, σε αντιδιαστολή με την υποκριτική κενολογία των διάφορων καιροσκόπων…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου