«Ακούστε τη φωνή των χαλυβουργών. Ο αγώνας μας είναι και δικός σας. Απεργούμε σαν μια γροθιά από τις 31 Οκτώβρη. Διαλέξαμε το δρόμο της τιμής και της αξιοπρέπειας. Υπερασπίζουμε το ψωμί και το μέλλον των παιδιών μας. Δε γυρνάμε για δουλειά μέσα στη φωτιά και το σίδερο για 500 ευρώ. Απαιτούμε να επιστρέψουν στη δουλειά οι απολυμένοι συνάδελφοί μας. Νικήσαμε το φόβο και τους εκβιασμούς. Κατεβήκαμε σε απεργία. Είμαστε όρθιοι. Είμαστε ήδη νικητές. Οι βιομήχανοι στα γύρω εργοστάσια περιμένουν να έχουμε κουραστεί, να έχουμε πάει για δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι. Αποδείξαμε ότι οι εργάτες έχουν αστείρευτη δύναμη. Η νίκη των χαλυβουργών θα είναι μια μεγάλη νίκη για όλη την εργατική τάξη…».
Η Ελληνική Χαλυβουργία του βιομήχανου Μάνεση είναι μία από τις 3 βιομηχανίες (Χαλυβουργική - Σιδενόρ - Ελληνική Χαλυβουργία), που ελέγχουν το 100% της παραγωγής σιδήρου στη χώρα. Μόνο τα 2 τελευταία χρόνια είχε αύξηση παραγωγής από 196.000 σε 266.000 τόνους σιδήρου, ο δε τζίρος του ομίλου το 2010 ήταν 227 εκατομμύρια ευρώ.
Οι εργάτες της Χαλυβουργίας όλα αυτά τα χρόνια δούλευαν για το μεροκάματο μέσα στο καμίνι, με καθημερινά ατυχήματα, με ένα νεκρό συνάδελφό τους πέρυσι, με μισθούς πείνας, με εργοδοτική τρομοκρατία και με τον καπιταλιστή Μάνεση να αποκτά μυθικά κέρδη. Πιστός στην τάξη του και τα πολιτικά του δεκανίκια επικαλείται οικονομικές δυσκολίες και πρωτοστατεί στο χώρο της βιομηχανίας στην Αττική για να περάσει τον εργασιακό μεσαίωνα. Δουλειά εκ περιτροπής, από 8ωρο σε 5ωρο, 40% μείωση στο μισθό, απλήρωτες υπερωρίες, εντατικοποίηση, κατάργηση ασφαλιστικών δικαιωμάτων. Οι εργάτες χαλυβουργοί απέναντι στην επίθεση του αφεντικού για να σώσει τα κέρδη του, απάντησαν ότι αρνούνται να γίνουν σκλάβοι. 31 Οκτώβρη απολύονται 34 εργάτες και απειλούνται άλλοι 180. Η συνέλευση των εργατών σαν μια γροθιά αποφασίζει ομόφωνα απεργία διαρκείας μέχρι την επαναπρόσληψη όλων, χωρίς καμία εργατική υποχώρηση. Η τσιμινιέρα πάγωσε, οι μηχανές έκλεισαν και το εργοστάσιο περιφρουρείται από τους ίδιους τους εργάτες. Ένας σημαντικός εργατικός αγώνας ξεκίνησε, όπου αν χαθεί, θα είναι ήττα για όλη την εργατική τάξη και θα ανοίξει την όρεξη στα ντόπια και ξένα αφεντικά για μεγαλύτερη εκμετάλλευση. Αντίθετα , αν κερδηθεί, θα είναι μεγάλο ανάχωμα για να σταθούμε όρθιοι απέναντι στην αντεργατική επίθεση που δεχόμαστε από το κράτος, το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο με σκοπό να μας επιβάλλουν τα μνημόνια και το σύστημα της κοινωνικής λεηλασίας. Το κράτος κωφεύει και «προτείνει» μέσα από την Επιθεώρηση Εργασίας την υποταγή. Τα ΜΜΕ πιστά στο ρόλο τους φιμώνουν τη φωνή των χαλυβουργών. Το κύμα αλληλεγγύης γιγαντώνεται και η εργοδοσία μετά από ένα μήνα απεργία διαρκείας κάνει άλλες 16 απολύσεις, εκβιάζοντας και απειλώντας για τα χειρότερα. Οι εργάτες ανυποχώρητοι κλιμακώνουν τον αγώνα τους. Δε λυγίζουν, αλλά εξεγείρονται, οργανώνονται και συνεχίζουν με τον αγώνα τους να φωτίζουν την εργατική τάξη.
Η έμπρακτη αλληλεγγύη όλων μας είναι ένα από τα όπλα της νίκης τους. Ας διαδώσουμε της φωνή τους σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε σχολειό, σε κάθε γειτονιά για να μάθουμε και εμείς από αυτόν τον αγώνα, για να βρεθούμε ο ένας δίπλα στον άλλο για την επόμενη μάχη.
Στην όξυνση του κοινωνικού και οικονομικού πολέμου που μας έχουν κηρύξει ΔΝΤ, ΕΕ, αφεντικά, με τις κυβερνήσεις της υποτέλειας και της εκμετάλλευσης, ο μόνος δρόμος που έχουμε να διαλέξουμε, είναι ο δύσκολος και όμορφος δρόμος του δίκιου, της αντίστασης και της αυτοοργάνωσης. Με ακηδεμόνευτους αγώνες, στηριγμένους στις δικές μας αποφάσεις και ανάγκες, χωρίς πουλημένους εργατοπατέρες και ειδικούς εκπροσώπους. Με απεργίες διαρκείας, διαδηλώσεις, καταλήψεις σε χώρους δουλειάς, σε δημόσια κτήρια, με συνελεύσεις σε κάθε γειτονιά. Να παλέψουμε για τον κοινωνικό πλούτο που μας κλέβουν τόσα χρόνια, για ό,τι μας ανήκει. Για μια κοινωνία ελευθερίας, ισότητας, αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης. Ο μόνος αγώνας που χάθηκε είναι αυτός που δε δόθηκε ποτέ.
http://sineleusiperisteri.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου