ΤΗΛΕΜΑΡΑΘΩΝΙΟΙ ...ΑΓΑΠΗΣ ΑΡΑΓΕ Ή ΤΗΛΕΜΑΡΑΘΩΝΙΟΙ ΚΛΕΨΙΑΣ;;

Από το Ζητείται ελπίδα

Άκουσα σήμερα για άλλη μια φορά για έναν τηλεμαραθώνιο: Τον τηλεμαραθώνιο αγάπης της Unicef για τα υποσιτισμένα παιδιά όλου του κόσμου, που θα κάνει η ΕΤ1 και το στομάχι μου σφίχτηκε...
Σκέφτηκα πράγματι πόσες ψυχούλες παιδικές υποφέρουν από φτώχια και πείνα στον κόσμο όλο μα τώρα πια και στη χώρα μου... σκέφτηκα όλες αυτές τις γλοιώδεις γιαλιστερές από το λίπος φάτσες των καλοθρεμμένων έως και χοντρών σωτήρων μας, με τις ακριβές γραβάτες και με τα δισσεκατομμύρια ευρώ στην Ελβετία και τότε ένοιωσα μια απέραντη σιχασιά!
Θυμήθηκα και τους άλλους τηλεμαραθώνιους που έγιναν για τα παδιά της Γάζας, για τους δυστυχισμένους από τις πυρκαγιές στην Ηλεία του 2007, και αναρωτήθηκα που πήγαν τα λεφτά αυτά; γιατί το σίγουρο είναι ότι ποτέ δεν έφθασαν στον προορισμό τους!
Άραγε είναι ΤΗΛΕΜΑΡΑΘΩΝΙΟΙ στημένοι με στόχο την εξαπάτηση των φιλεύσπλαχνων ανθρώπων που σπεύδουν να ανταποκριθούν πιστεύοντας ότι θα βοηθήσουν κάποιες ανθρώπινες υπάρξεις να επιβιώσουν; ΤΗΛΕΜΑΡΑΘΩΝΙΟΙ στημένοι για να κερδοσκοπήσουν πάλι οι γνωστοί άγνωστοι ανεύθυνοϋπεύθυνοι επ' ονόματι των φτωχών και κατατρεγμένων ανθρώπων αυτού του κόσμου;
Ένοιωσα σιχασιά για όλους αυτούς τους φαρισαίους υποκριτές. Σιχασιά για τους αναίσθητους, τους απάνθρωπους αυτούς σάρκινους τενεκέδες που καρφί δεν τους καίγεται για το αν τα παιδιά μας σήμερα λιποθυμούν από ασιτία στα σχολεία, αν δάσκαλοι με πετσοκομμένους μισθούς ή και απλήρωτοι ή ακόμη και υπό την απειλή της εφεδρίας μαζεύουν τα ελάχιστα ψιχία που δεν τους περισσεύουν για να εξασφαλίσουν στα πεινασμένα παιδικά στομαχάκια ένα λιτό γεύμα. Τρελλαίνομαι όταν αναλογίζομαι ότι αφού μας έγδαραν και μας γδέρνουν αλύπητα, μας βρίζουν αποκαλώντας μας και μαλάκες και μας ειρωνεύονται εξοργιστικά φωνάζοντάς μας: "ευτυχώς που τεθήκαμε υπό έλεγχο και η πορεία της χώρας μας πάει καλά..."!



Φυσικά και εννοούν καλά γι' αυτούς τους αετονύχηδες που εξασφαλίζουν ακόμη και σήμερα τα υπερκέρδη τους αδιάντροπα, χωρίς καμία περικοπή για τους εαυτούς τους, αδιαφορώντας για την κατρακύλα μας. Μαθαίνουμε ότι η συμμετοχή στα συσσίτια αυξήθηκε τους τελευταίους μήνες κατά 40%, με τους Ελληνες να είναι συντριπτικά περισσότεροι από τους μετανάστες. Καθημερινά μοιράζονται 10.000 μερίδες φαγητού σε 5.000 ανθρώπους, από τους οποίους 2.414 είναι άνδρες, 2.312 γυναίκες και 274 παιδιά!! Οι εικόνες ανθρώπων που μέχρι πρότινος ζούσαν αξιοπρεπώς, και που σήμερα κοιμούνται στα παγκάκια, που ψάχνουν στα σκουπίδια των λαϊκών αγορών ή στους κάδους απορριμάτων για να αποκομίσουν το γεύμα της ημέρας τους είναι πια μια φρικτή πραγματικότητα...
Και εμείς συνεχίζουμε ακόμη να πιστεύουμε σε τηλεμαραθώνιους που μάλλον είναι άλλο ένα κόλπο για να μας τα πάρουν και να χοντρήνουν ακόμη περισσότερο οι προδότες των ονείρων μας!
Δεν δίνω πια δεκάρα σ' αυτού του είδους τις στημένες, χλιδάτες και αστραφτερές τελετές των τηλεμαραθωνίων που πολυτελείς τηλεπερσόνες παροτρύνουν με δήθεν πόνο ψυχής να δώσουμε τον οβολό μας για να πάει στα ... αζήτητα!
ΟΧΙ ΚΥΡΙΟΙ ΔΕΝ ΔΙΝΩ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΥΡΩ!! Ο καθένας ας στρέψει το βλέμμα  δίπλα του, και είμαι σίγουρη ότι θα δει που πρέπει να δώσει τον οβολό του και ποιόν να βοηθήσει για να πιάσει τόπο!