Άρση της ανωνυμίας στο διαδίκτυο: Μια επίφαση για λογοκρισία!

RAMNOYSIA

Οι αντίθετες φωνές είναι επικίνδυνες...

Το ίντερνετ άλλαξε τον τρόπο αντίληψης περί ενημέρωσης.

Έδωσε την δυνατότητα στον καθένα να εκφράζεται, να γράφει την γνώμη του αλλά και να ενημερώνεται από εναλλακτικές πηγές. Αυτό δεν άρεσε στα παραδοσιακά ΜΜΕ, γι’ αυτό προσπάθησαν να το μειώσουν και να του ρίξουν λάσπη. Ειδήσεις που ποτέ δεν προβλήθηκαν από τηλεοπτικά κανάλια, βρήκαν καταφύγιο στα blogs, ενώ σε περιπτώσεις ανάγκασαν τα υπόλοιπα μέσα να τις αναπαράγουν. Επίσης τα blogs κάνουν την καλύτερη αντιπολίτευση στην εξουσία, γι’ αυτό και με τον νόμο που προωθείται από την κυβέρνηση, θέλουν να γίνει άρση της ανωνυμίας.

Οι αντίθετες φωνές είναι επικίνδυνες.

Βέβαια, υπάρχουν και περιπτώσεις που η ανωνυμία, έδωσε άλλοθι σε συκοφάντες, κομπλεξικούς, εκβιαστές και δειλούς. Όμως κάποιος που γράφει απλά την γνώμη του και δεν μεταδίδει χαλκευμένες ειδήσεις, τι ενοχλεί να διατηρεί την ανωνυμία του;

Το είπαν επίσημα χείλη: “Επειδή κρύβονται κουκουλοφόροι πίσω από τα blogs”.
Κάποιοι νομίζουν πως η κυβέρνηση θέλει να καταπολεμήσει το ηλεκτρονικό έγκλημα. Υποστηρίζουν πως αν δεν κάνεις κάτι κακό, ποιο το πρόβλημα να γράφεις επώνυμα; Επίσης από τα ίδια επώνυμα χείλη ακούστηκε, ότι τα όσα γράφει ο καθένας, θα χρησιμοποιούνται ως αποδεικτικά στο μέλλον. Κανονικό φακέλωμα δηλαδή.

Αυτό λέγεται προληπτική λογοκρισία.

Από πότε τα λόγια εξομοιώνονται με τις πράξεις; Aπό πότε αυτό που γράφεις συνδέεται με μια πράξη; Σαφώς η ανωνυμία ευνοεί εγκληματίες και φασίστες, αλλά ευνοεί και την αυταρχικότερη πλευρά της εξουσίας.

Σκεφτείτε κάποιον που γράφει κάτι που δεν αρέσει στους εξουσιαστές, πως μπορούν να το χρησιμοποιήσουν για να τον σπιλώσουν ή να τον καταστρέψουν. Διαφέρει αυτή η λογική από αυτή των ΜΑΤ που φορτώνουν τσάντες με μολότοφ σε διαδηλωτές που συλλαμβάνονται, ως “δωράκι”; Μήπως θα υπάρχουν και αντίστοιχες “προληπτικές” συλλήψεις βάσει των γραπτών; Και αν δεν ενδιαφέρεται ο καθένας σε περίπτωση που “φιμωθεί” ένα blog, επειδή διαφωνεί μ’ αυτό, ας σκεφτεί ότι μπορεί κι αυτός κάποια στιγμή να φιμωθεί.

Προστατεύοντας την ελευθερία λόγου του διπλανού, προστατεύουμε και την δική μας.

Στην δημοκρατία υποτίθεται ότι πρέπει να υπάρχει ελευθερία λόγου, ανοχή σε διαφορετικές ιδέες και η ανωνυμία είναι δικαίωμα!

Βέβαια υπάρχει έλλειψη παιδείας, κάτι που παρατηρείται σε οχετούς λάσπης και ύβρεων σε πολλά blogs. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα πρέπει να τα πάρει η μπάλα. Αλλά έτσι προδίδεται ο πανικός της εξουσίας, αφού μετά από τα βάρβαρα μέτρα και τις αντικοινωνικές πολιτικές, θέλει να πνίξει κάθε αποδοκιμασία και αντίθετη φωνή.

Η “συναίνεση” θα γίνει μόνο από μουγκούς και φοβισμένους.

Όλοι είμαστε κουκουλοφόροι που θέλουμε να “καταστρέψουμε την πατρίδα” και αν δεν παίρνουμε κρατική έγκριση τότε θα πρέπει να λογοδοτούμε. Ποια λόγια και λέξεις θα θεωρούνται “παραβατικά”;

Η ανωνυμία όταν δεν γίνεται κατάχρηση μέσα από εγκληματικές πράξεις και παρακρατικές δράσεις, είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ για να διατηρείται η κάθε ελεύθερη φωνή.

Αυτή την ελευθερία καταχρώνται δήθεν “δημοσιογράφοι” για να κάνουν “αποκαλύψεις”, αλλά δεν σημαίνει ότι όλα τα blogs συμμετέχουν σ’ αυτή την ψηφιακή χωματερή.

Η κυβέρνηση φοβάται όσους δεν μπορεί να ελέγξει, αυτούς που δεν ανήκουν κάπου, αυτούς που δεν παίρνουν εντολές, που δεν γράφουν κατά παραγγελία.

Αυτός που εκτιμά την ανωνυμία, σε βάθος χρόνου φαίνεται τι σκοπούς έχει. Όποιος θέλει να γίνει γνωστός, να κάνει καριέρα, να γίνει…καμαριέρα, που υποκρίνεται, που ανήκει σε κομματική παράταξη, ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο, αποκαλύπτεται.

Το blogging παγκοσμίως έχει φέρει αλλαγές στην ενημέρωση κι αυτό δεν περνά απαρατήρητο από τις ελίτ.

Κανένας νόμος δεν μπορεί να επιβάλλει υπό ποιο καθεστώς θα γράφεις την γνώμη σου. Αν θα μιλάς επώνυμα ή ανώνυμα, από την στιγμή που δεν πλήττεις κανέναν. Και φυσικά η κριτική απέναντι σε πολιτικά πρόσωπα που δεν ελέγχονται από πουθενά, δεν αποτελεί προσωπική επίθεση, για να μην μπλέξουμε τις λέξεις και να μην βαφτίσουμε εκ νέου τις έννοιες, όπως στον Μεγάλο Αδελφό. Ο πολίτης δεν μπορεί απλά να ψηφίζει ανα 4 χρόνια κι εκεί μόνο να εκφράζεται. Ακόμη και πίσω από το παραβάν είσαι ανώνυμος.

Τα media τόσα χρόνια έπαιζαν μόνα τους στην αρένα των “ειδήσεων” και ευθύνονται για την διαμόρφωση της πραγματικότητας.

Δεν θα φοβηθούμε, η πένα (έστω το πληκτρολόγιο) θ’ αποδειχθεί ισχυρότερο του ξίφους.

Strange Journal

Σχετικά Άρθρα:
Φιμώνουν το διαδίκτυο