Μπορούμε να μάθουμε αν ανέλαβε ποτέ δράση το περίφημο νομικό γραφείο Hogan Lowells LLP, στο οποίο, όπως μέσα στη Βουλή ανακοίνωσε στις 5 Μαΐου ο κ. Παμπούκης, ανετέθη η υπόθεση της Ζήμενς, λόγω της ειδίκευσής του σε θέματα δωροδοκιών;
Ρωτώ, διότι μέσα στη γενική σύγχυση – στην κυριολεξία – των ημερών, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη η είδηση ότι η Ζήμενς ανακοίνωσε στον αναπληρωτή υπουργό Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας Χάρη Παμπούκη πως δεν έχει καμιά υποχρέωση καταβολής αποζημίωσης στο ελληνικό Δημόσιο, λόγω της βλάβης που αυτό έχει υποστεί από διάφορες συμβάσεις, απευθείας αναθέσεις, μίζες και άλλες έκνομες δραστηριότητες.
Και όχι μόνο αυτό. Κατά την συνάντηση, που όπως ανακοινώθηκε ήταν διερευνητική για να διαπιστωθεί η δυνατότητα συνεργασίας για την απόδοση ευθυνών, καθώς και για την εκούσια, κατόπιν συμφωνίας των μερών, αποκατάσταση της ηθικής βλάβης της Ελληνικής Πολιτείας από παράνομες παρελθούσες δραστηριότητες, ο γερμανικός κολοσσός πέρασε στην αντεπίθεση.
Και ανακοίνωσε την πρόθεσή του για άμεση επίδοση αγωγής κατά της Ελληνικής Δημοκρατίας, με την οποία θα ζητά από το Πρωτοδικείο του Μονάχου να αναγνωρίσει ότι δεν υπάρχει υποχρέωση αποζημίωσης έναντι του Ελληνικού Δημοσίου.
Για όσους δεν κατάλαβαν, η κυβέρνηση επιδιώκει έναν εξωδικαστικό συμβιβασμό, επειδή τα έργα έχουν σταματήσει, οι φωτεινοί σηματοδότες δεν λειτουργούν και γενικά υπάρχει μια «εκκρεμότητα», που καλό θα ήταν, για προπαγανδιστικούς λόγους να κλείσει.
Και αυτή, όμως, η εξέλιξη – εκεί που μας χρωστάγανε μας παίρνουν και το βόδι και τα λοιπά – αποτελεί άλλη μια απόδειξη των λόγων για τους οποίους φτάσαμε ως εδώ.
Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι όλο λάδι και τηγανίτα τίποτα. Και όλα γίνονται προς εξυπηρέτηση της προπαγάνδας.
Το... Έπος των Μεγάλων Τιμωρών
Αλλά ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Στις 24 του περασμένου Ιανουαρίου, η κυβέρνηση, δια του κ. Παμπούκη, τότε υπουργού Επικρατείας και με την ιδιότητα του καθηγητή Νομικής, είχε στείλει επιστολή στην Ζήμενς Α.Ε., με την οποία πομπωδώς γνωστοποιούσε ότι η Ελλάδα «θα αναζητήσει με κάθε πρόσφορο μέσο την ανόρθωση της δικής της άμεσης ζημίας από τις φαύλες πρακτικές που ακολουθήθηκαν στο παρελθόν από τη Ζήμενς».
Γινόταν αναφορά σε πρόστιμα, παράβαση του καθήκοντος διαφάνειας, τήρηση του υγιούς ανταγωνισμού και ο κ. Παμπούκης ζητούσε από την εταιρία να συνεργαστεί «στην αποκάλυψη της αλήθειας κάτι που θα μας παράσχει τη δυνατότητα επιβολής δίκαιης τιμωρίας».
Ο κ. Παμπούκης έκανε αναφορά στη βούληση της κυβέρνησης «να μπει ένα τέλος στη δυσάρεστη και εξοργιστική αυτή υπόθεση. Και αυτό το τέλος δεν θα μπορέσει να υπάρξει χωρίς την εξάντληση κάθε περιθωρίου απόδοσης συγκεκριμένων και τεκμηριωμένων ευθυνών σε πρόσωπα που αναμίχθηκαν αποδεδειγμένα στην συγκεκριμένη υπόθεση».
Υπήρχε και η διαβεβαίωση ότι «η Ελληνική Δημοκρατία θα εξαντλήσει κάθε τέτοια προσπάθεια», καθώς «δημιουργούμε με κόπο μία νέα Ελλάδα που θέλει να αποκαθάρει τις παράνομες αυτές πρακτικές και να δημιουργήσει ένα καθαρό φιλοεπενδυτικό περιβάλλον σεβόμενο το νόμο και τους κανόνες της διαφάνειας και του ανταγωνισμού».
Και ότι «η Ελληνική Δημοκρατία οφείλει στους Έλληνες πολίτες την αποκάλυψη της αλήθειας» και πως «εμείς θα πράξουμε το καθήκον μας» και άλλα τέτοια.
Όλα έδειχναν πως η αλήθεια θα έλαμπε και το μαχαίρι θα (ξανα)έφθανε στο κόκαλο.
Ο υπουργός έδωσε μια σειρά συνεντεύξεις, όπου μίλησε για «οργανωμένη επιχείρηση λαδωμάτων» και έκανε την φοβερή διαπίστωση – πρόβλεψη πως η εταιρία έχει κίνητρο να συμβάλει στην εκκαθάριση του σκανδάλου, που είναι «απολύτως εμπορικό, καθώς η Ελλάδα είναι μια αγορά για την Siemens, η οποία είναι μια ιστορική αγορά».
Προανήγγειλε αγωγές αποζημίωσης και από τις εταιρίες στις οποίες το κράτος έχει μετοχές, λέγοντας πως ο πρωθυπουργός θα τις πίεζε «να το κάνουν αυτό, και να το κάνουν σωστά, όχι μόνο να το κάνουν, να το κάνουν όσο γίνεται πιο σωστά».
Είδατε εσείς καμιά αγωγή αποζημίωσης; Μόνο αυτήν την τελευταία της Ζήμενς είδαμε, με την οποία ζητά να... της αναγνωριστεί ότι δεν οφείλει καμιά αποζημίωση.
Στο μεταξύ, εκδόθηκε και το πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής που είχε αναλάβει την διερεύνηση του σκανδάλου και όλοι ξέρουμε για τι αγλάισμα επρόκειτο.
(Για την χθεσινή συζήτηση και ψηφοφορία δεν το συζητώ. Επρόκειτο περί παρωδίας, τραγέλαφου, φαρσοκωμωδίας).
Στις 25 Ιανουαρίου, το θέμα «ενισχύθηκε» και μέσω υπουργικού συμβουλίου.
Ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε πανηγυρικά ότι, παράλληλα με την διερεύνηση για την εξεύρεση της αλήθειας (που δεν βρέθηκε ποτέ και χθες παίχτηκε η πιο γελοία πράξη της κωμωδίας), η Ελλάδα θα εκινείτο κατά της Ζήμενς που κατέφευγε σ’ αυτές τις φαύλες πρακτικές.
Και κάλεσε τον υπουργό Δικαιοσύνης να κινήσει τις διαδικασίες επιβολής προστίμων για θέματα παραβίασης των αρχών διαφάνειας.
Κάλεσε επίσης τον υπουργό Ανάπτυξης να βάλει την Επιτροπή Ανταγωνισμού να ερευνήσει αν παραβιάστηκε ο… υγιής ανταγωνισμός!
Κάλεσε και τον υπουργό Οικονομικών να διερευνήσει την δυνατότητα, μέσω του… Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, για αγωγές αποζημιώσεως για ηθική βλάβη του Ελληνικού Δημοσίου.
Και, βέβαια, κάλεσε και την Δικαιοσύνη να κινηθεί ταχύτερα! (Από όσο γνωρίζουμε, το έπραξε και προχθές απαλλάχθηκε με βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών από τις κατηγορίες της παράβασης καθήκοντος και κατάχρησης εξουσίας που αφορούσαν χειρισμούς του στην υπόθεση των «μαύρων ταμείων», o πρωτοδίκης, πρώην ανακριτής της υπόθεσης Νίκος Ζαγοριανός).
(Δεν ξέρουμε σε ποιο βαθμό ανταποκρίθηκαν όλοι αυτοί. Το μόνο που ξέρουμε είναι το αποτέλεσμα: Μας έκανε αγωγή η εταιρία την οποία απειλήσαμε με βροχή αγωγών)!
Το πράγμα έχει και συνέχεια. Την 1η Φεβρουαρίου, διεξήχθη σύσκεψη υπό τον κ. Παμπούκη για το θέμα του συμβιβασμού με τη Ζήμενς, στην οποία συμμετείχαν επίσης οι κ.κ. Καστανίδης, Χρυσοχοΐδης και Παπακωνσταντίνου.
Αντικείμενο εκείνης της σύσκεψης ήταν, όπως ανακοινώθηκε, η διεκδίκηση αποζημιώσεων εκ μέρους του ελληνικού Δημοσίου για τη ζημία που υπέστη από τις πρακτικές της εταιρείας τα προηγούμενα χρόνια.
«Δεν μιλάμε για εξωδικαστικό συμβιβασμό», είχε διευκρινίσει ο τότε κυβερνητικός εκπρόσωπος. «Αυτή τη στιγμή μιλάμε για μια σειρά από ενέργειες που ήδη γίνονται και κάποιες άλλες ήδη έχουν αποφασιστεί, ώστε να αντιμετωπιστεί η ζημία του ελληνικού δημοσίου από το σκάνδαλο της Ζήμενς».
Είπε επίσης ότι υπάρχουν τα πρόστιμα που επιβάλλονται λόγω αθέμιτου ανταγωνισμού, υπάρχουν οι αγωγές που ήδη έχουν ξεκινήσει από οργανισμούς που έχουν μέτοχο του ελληνικό δημόσιο και έχουν υποστεί βλάβη από αυτές τις συμβάσεις και υπάρχει ένα θέμα της αποκατάστασης της ηθικής βλάβης του δημοσίου, το οποίο χαρακτήρισε «πολύ σύνθετο νομικό ζήτημα».
Από ό,τι διαπιστώθηκε πριν από τρεις ημέρες, το μόνο που υπάρχει είναι η αντεπίθεση της Ζήμενς.
Στις 11 Φεβρουαρίου, άλλαξε το τροπάρι. Απαντώντας ο κ. Παμπούκης σε επίκαιρη ερώτηση του βουλευτή Χρήστου Μαρκογιαννάκη, χαρακτήρισε το ενδεχόμενο εξωδικαστικού συμβιβασμού «ευχής έργον», προσθέτοντας πως για να συμβεί αυτό θα χρειαστεί μια σοβαρή αποτίμηση της ζημιάς.
Είπε μάλιστα πως αυτό που έγινε από την Εξεταστική ήταν μια πρώτη αποτίμηση «που έγινε με το μάτι» και πως τα 2 δις ευρώ που αναφέρονται στο πόρισμα δεν μπορούν να αποτελέσουν νομική διεκδικητική βάση. Όσο για το ενδεχόμενο να δοθούν ονόματα δωροδοκηθέντων από τη νέα διοίκηση της γερμανικής εταιρίας, το χαρακτήρισε… λογικώς αδύνατο.
Οπότε, τζάμπα οι συνεδριάσεις της Εξεταστικής – και με την υπουργική βούλα.
Και στο μεταξύ, μέσα σε δέκα μέρες το «δεν συζητάμε για εξωδικαστικό συμβιβασμό» του κυβερνητικού εκπροσώπου, έγινε «ο εξωδικαστικός συμβιβασμός είναι ευχής έργον».
Όχι κι’ άσχημα αν σκεφθούμε ότι η αλλαγή που έκανε ο κλειδούχος στην υπόθεση της επιλεκτικής χρεοκοπίας κράτησε λιγότερο από μια μέρα…
Τι απέγινε το σούπερ νομικό γραφείο;
Άφησα για το τέλος το καλύτερο: Στις 5 Μαΐου, έγινε γνωστό πως το νομικό γραφείο Hogan Lowells LLP, με ειδίκευση στις εμπορικές σχέσεις και σε θέματα δωροδοκιών, διαφθοράς, απιστίας και ερευνών σε υποθέσεις διεθνών πρακτικών παράνομων συναλλαγών, προσελήφθη από την κυβέρνηση για να αναλάβει την υπόθεση.
Το γεγονός έγινε γνωστό από σπόντα, με αφορμή την συζήτηση ερώτησης του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρη Παπαδημούλη που κατήγγειλε «σκανδαλώδη καθυστέρηση» όσον αφορά στη συζήτηση του πορίσματος και στη συγκρότηση προκαταρκτικής επιτροπής. Απαντώντας ο υπουργός Επικρατείας Χάρης Παμπούκης αποκάλυψε πως η κυβέρνηση θα προσλάβει το διεθνές νομικό γραφείο Hogan Lowells LLP.
Σύμφωνα με τον κ. Παμπούκη, το συγκεκριμένο γραφείο θα αναλάμβανε να τεκμηριώσει νομικά τη συγκρότηση των αξιώσεων της χώρας έναντι του γερμανικού κολοσσού, καθώς, όπως είπε, «σκοπός της κυβέρνησης είναι να είμαστε αποτελεσματικοί και να αποδοθούν ευθύνες, όπου αποδεδειγμένα υπάρχουν, αλλά να φέρουμε και μία επιταγή πίσω για τα δημόσια ταμεία».
Ακούστε και το καλύτερο: Το συγκεκριμένο ιστορικό γραφείο κέρδισε την φήμη του για τον ακριβώς αντίθετο λόγο σε σχέση με αυτόν για τον οποίο η Ελλάδα προσέφυγε στην συνδρομή του!
Όπως έκτοτε είχαμε γράψει – χωρίς καμιά αντίδραση από κανέναν - το γραφείο ιδρύθηκε το 1904 στην Ουάσιγκτον από τον Φρανκ Χόγκαν (μόλις τον Μάιο του 2010 ενώθηκε με την επίσης μεγάλη νομική φίρμα Lowells και με άλλα νομικά γραφεία).
Ο Χόγκαν κέρδισε την φήμη του ως ένας από τους σημαντικότερους νομικούς των Ηνωμένων Πολιτειών το 1924, όταν εκπροσώπησε τον μεγιστάνα του πετρελαίου Έντουαρντ Λ. Ντόχενι, ο οποίος είχε κατηγορηθεί από το αμερικανικό Δημόσιο για πρακτικές δωροδοκιών και εξαπάτησης των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Χόγκαν κέρδισε την υπόθεση για λογαριασμό του (κατηγορηθέντος για διαφθορά πελάτη του), ο πετρελαιάς αθωώθηκε και ο υπουργός των Εσωτερικών Άλμπερτ Φολ καταδικάστηκε επειδή αποδέχθηκε την μίζα (του πετρελαιά).
Με λίγα λόγια, αυτός που δωροδόκησε (βλέπε Ζήμενς) αθωώθηκε και καταδικάστηκε μόνο αυτός που αποδείχθηκε ότι έλαβε την μίζα!
Με αφορμή αυτήν την απίστευτη αποκάλυψη – με την οποία, επαναλαμβάνω, δεν ασχολήθηκε ποτέ κανείς – έγραφα στις 6 Μαΐου:
«Πάντως, αν κρίνουμε από το παρελθόν του συγκεκριμένου γραφείου είναι πιθανόν η Ζήμενς να βγει λάδι».
Δεν γνωρίζουμε – δεν θέλησε να μάθει κανείς – τι έκανε αυτό το γραφείο τους μήνες που μεσολάβησαν μεταξύ της πρόσληψής του και της εξέλιξης της περασμένης Τρίτης, που η Ζήμενς γνωστοποίησε την δική της αγωγή κατά του ελληνικού Δημοσίου. Βλέπετε, μας έχει φάει η… διαύγεια!
Προφανώς, είτε δεν έκανε τίποτε, είτε δικαίωσε την φήμη του, που θέλει να βγαίνουν λάδι αυτοί που δωροδοκούν – στην περίπτωση της Ελλάδας πάντως, φαίνεται ότι θα βγουν λάδι όλοι.
Υ.Γ. Δεν είναι η πρώτη φορά που εύχομαι να είχα ζητήσει ένα τσουβάλι λίρες…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου