Η Κυριακή του Πάσχα σχεδόν έφθασε και από το στόμα μου δεν βγαίνουν οι ευχές...
Δεν αντέχεται πια τόση υποκρισία... τι να ευχηθείς και τι να ελπίσεις?
Σε μια χώρα που κλείνουν τα σχολεία της, που κλείνουν τα νοσοκομεία της, που ερημώνουν τα χωριά της, που εγκαταλείπεται η ύπαιθρός της, σε μία χώρα που οι γηγενείς και οι εκατοντάδες χιλιάδες ξερριζωμένοι νεοέποικοι που ρίχτηκαν εδώ με καταχθόνιο σχέδιο, ψάχνουν στα σκουπίδια να βρουν να φάνε...
Τι να ευχηθείς σε μια χώρα που οι Αφρικανές πόρνες κατέκλυσαν τους κεντρικούς δρόμους της πρωτεύουσάς της πουλώντας το ισχνό και πεινασμένο σαρκίο τους για 5 ευρώ?
Τι να ευχηθείς σε μια χώρα που τα καταστήματά της ένα - ένα βάζουν λουκέτο, ενώ το παραεμπόριο των αλλοδαπών κατακλύζει τα πεζοδρόμιά της, που γίνονται κανάλια φοροδιαφυγής εκατομμυρίων ευρώ?
Τι να ευχηθείς σε μια χώρα που οι κλέφτες και οι νταβατζήδες πάσης φύσεως κυκλοφορούν ατιμώρητοι ανάμεσά μας...
Τι να ευχηθείς σε μια χώρα που μέχρι χθες καλοί νοικοκύρηδες, βρέθηκαν σήμερα στην ανεργία και εκκλιπαρούν έναν παππά να τους δώσει έστω πέντε ευρώ ή να τους αγοράσει μισό καρβέλι ψωμί για να χορτάσουν την πείνα τους...
Τι να ευχηθείς σε μια χώρα όταν αναλογίζεσαι όσα έρχονται, ενώ βλέπεις τους υπαίτιους της καταστροφής σου, μέσα στη δική τους χλιδή και άνεση των άνομων προνομίων τους... να διαφεντεύουν ακόμη τη μαύρη μοίρα σου και να σε χλευάζουν προσποιούμενοι τους "σωτήρες" σου, ενώ σε σπρώχνουν στον καιάδα των παγκόσμιων τοκογλύφων, στραγγίζοντας ακόμη και το αίμα της ψυχής σου....
Τι να ευχηθείς σε μια χώρα που οι νόμοι έγιναν "άνομοι" και η Δικαιοσύνη έγινε Αδικία?
Πως να ψελλίσεις Καλό Πάσχα και Καλή Ανάσταση?
Πώς να ελπίσεις αληθινή ανάσταση των δολοφονημένων ονείρων σου και των ονείρων των παιδιών σου?
Ας ακούσουμε τον πατέρα Τιμόθεο Κιλίφη να κραυγάζει απελπισμένα ότι "ο κόσμος πρέπει να βγει σε μαζικές διαδηλώσεις"!! και ας κλάψουμε τουλάχιστον, μαζί του, αφού αδύναμοι και άβουλοι, υπομένουμε την προδοσία τους...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου