Από το Μαρικάκι
Ούτε καν προσχηματικά δεν ασκούν πολιτική πλέον οι ημεδαποί πολιτικοί ταγοί κι εθνοσωτήρες που βάλθηκαν να μας «βγάλουν» απ΄τη χρεοκοπία δια της ομοιοπαθητικής: χορηγώντας μεγάλες δόσεις χρεοκοπίας στο κοινωνικό σώμα.Απασχολημένοι καθώς είναι με την αυτοδιάσωσή τους, και πιο πριν – πρό μνημονίου - με τον πλουτισμό τους και την προαπαιτούμενη επιβίωσή τους εντός ή στις παρυφές της εξουσίας έβαλαν τη διακυβέρνηση της χώρας στον αυτόματο. Γι’ αυτό άλλωστε την παρέδωσαν με τόση ευκολία στους υπερεθνικούς πάτρωνές τους. Ποτέ δεν σήκωσαν κεφάλι από τα μεγάλα έως τα μικρά. Γιατί δεν ήταν στις προθέσεις τους να δυσαρεστήσουν τους ισχυρούς από τους οποίους ήταν εξαρτημένοι καλλιεργώντας αυτό το σύνδρομο στη συλλογική συνείδηση.
Τώρα λοιπόν κοιτάνε να σώσουν το τομάρι τους και δεν τους νοιάζει καν η βιτρίνα. Από τον Γιωργάκη που εδώ και ενάμιση χρόνο «κυβερνάει» με οφθαλμοφανή ψέμματα, που αποφάσισε να κυνηγήσει το ευρωομόλογο και να διεκδικήσει τις γερμανικές αποζημιώσεις ίσα για να έχει υλικό προβολής το δελτίο προπαγάνδας του Μέγκα, ως τους βουλευτές του που την πέφτουν στη Μπιρμπίλη επειδή αποφάσισε να χαλάσει την πιάτσα και να αγγίξει την εκτός σχεδίου ιδιοκτησία…
Την ώρα που ο «μεγάλος» πασχίζει για το επέκεινα της πολιτικής του καριέρας και τα μικρότερα ψάρια ανησυχούν για τις βίλες τις δικές τους και των ημετέρων τους, κοινοτικά κονδύλια για κοινωνικές δράσεις χάνονται στην άβυσσο της αδιαφορίας και της γραφειοκρατίας. Κονδύλια για αστέγους, μακροχρόνια άνεργους, άτομα με αναπηρία και ρομά, μετανάστες και κάθε κοινωνική κατηγορία που για διάφορους λόγους βρίσκεται προ των πυλών της φτώχειας και του αποκλεισμού προβλέπονται κονδύλια που είτε η απορρόφησή τους γίνεται με πολύ αργούς ρυθμούς είτε δεν διεκδικούνται καν από την κυβέρνηση.Διαβάστε περισσότερα στο ΠΟΝΤΙΚΙ
1 σχόλιο:
Γι’ αυτό άλλωστε την παρέδωσαν με τόση ευκολία στους υπερεθνικούς πάτρωνές τους. Ποτέ δεν σήκωσαν κεφάλι από τα μεγάλα έως τα μικρά. Γιατί δεν ήταν στις προθέσεις τους να δυσαρεστήσουν τους ισχυρούς από τους οποίους ήταν εξαρτημένοι καλλιεργώντας αυτό το σύνδρομο στη συλλογική συνείδηση.
Τώρα λοιπόν κοιτάνε να σώσουν το τομάρι τους και δεν τους νοιάζει καν η βιτρίνα.
Δημοσίευση σχολίου