ΘΑ ΑΝΑΜΕΤΑΔΟΘΕΙ 10 ΤΟ ΒΡΑΔΥ
http://freeblogers.listen2myradio.com
http://freeblogers.listen2mymusic.com
http://freeblogers.radiostream321.com
http://freeblogers.listen2myshow.com
http://freeblogers.youstream.fm
http://freeblogers.radio12345.com
http://freeblogers.radiostream123.com
Κάθε καλοκαίρι δίνουμε αίμα συμβολικά στην μνήμη της Αμαλίας Καλυβινου\
από τις πρώτες ηρωίδες bloggers που κατήγγειλε μόνη της το απάνθρωπο σύστημα υγείας
η Αμαλια Καλυβίνου αγωνίστηκε για πράγματα που θεωρούνται αυτονόητα σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Δυστυχώς δεν είναι και τόσο αυτονόητα στην Ελλάδα.
«Να γίνουν εξαίρεση οι αλμπάνηδες ρε παιδιά, όχι ο κανόνας...»
(Αμαλία Καλυβίνου, 1977-2007)
Από την ηλικία των οκτώ ετών, η Αμαλία ξεκίνησε να πονάει. Παρά τις συνεχείς επισκέψεις της σε γιατρούς και νοσοκομεία, κανένας δεν κατάφερε να διαγνώσει εγκαίρως το καλόηθες νευρίνωμα στο πόδι της. Δεκαεπτά χρόνια αργότερα, η Αμαλία έμαθε ότι το νευρίνωμα είχε πια μεταλλαχθεί σε κακόηθες νεόπλασμα.
Για τα επόμενα πέντε χρόνια η Αμαλία είχε να παλέψει όχι μόνο με τον καρκίνο και τον ακρωτηριασμό, αλλά και με την παθογένεια ενός Εθνικού Συστήματος Υγείας που επιλέγει να κλείνει τα μάτια στα φακελάκια κι επιμένει να κωλυσιεργεί με παράλογες γραφειοκρατικές διαδικασίες. Εκτός από τις ακτινοβολίες και τη χημειοθεραπεία, η Αμαλία είχε να αντιμετωπίσει την οικονομική εκμετάλλευση από γιατρούς που στάθηκαν απέναντί της και όχι δίπλα της. Πέρα από τον πόνο, είχε να υπομείνει την απληστία των ιδιωτικών κλινικών και την ταλαιπωρία στις ουρές των ασφαλιστικών ταμείων για μία σφραγίδα.
Η Αμαλία άφησε την τελευταία της πνοή την Παρασκευή 25 Μαϊου 2007. Ήταν μόλις 30 ετών.
Πριν φύγει, πρόλαβε να καταγράψει την εμπειρία της και να τη μοιραστεί μαζί μας μέσα από το διαδικτυακό της ημερολόγιο. Στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://fakellaki.blogspot.com/, η νεαρή φιλόλογος κατήγγειλε επώνυμα τους γιατρούς που αναγκάστηκε να δωροδοκήσει, επαινώντας παράλληλα εκείνους που επέλεξαν να τιμήσουν τον Ορκο του Ιπποκράτη. Η μαρτυρία της συγκίνησε χιλιάδες ανθρώπους, που της στάθηκαν συμπαραστάτες στον άνισο αγώνα της μέχρι το τέλος.
«Ο στόχος της Αμαλίας ήταν να πει την ιστορία της, ώστε μέσα απ' αυτήν να αφυπνίσει όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους και συνειδήσεις. Κυρίως ήθελε να δείξει ότι υπάρχουν τρόποι αντίστασης στην αυθαιρεσία και την εξουσία των ασυνείδητων και ανάλγητων γιατρών, αλλά και των γραφειοκρατών υπαλλήλων του συστήματος υγείας.»
Αν ένας στους δέκα δίναμε αίμα δεν θα υπήρχε πρόβλημα
αίμα χρειάζονται οι τραυματίες ,οι έγκυοι,τα παιδιά με αναιμία και πολλοί άλλοι
Γίνε και εσύ εθελοντής αιμοδότης
1 σχόλιο:
Γειάσου αγαπούλη...τι κάνεις??..η Αμαλία μας...ε,έυχομαι να είναι ευτιχισμένη εκεί που είναι τώρα.. κ να μην πονάει,να μην υποφέρει πιά...μπορώ να τη καταλάβω,εγώ επειδή κ γώ τα έχω,τραβήξει κ τα τραβώ...ακόμη...εάν μπείς στο σπιτάκι μου θα διαβάσεις κάτι για την τελευταία περιπέτεια που είχα με την υγεία μου...διάβασέ το...κ αν θες αναδημοσίευσέτο...διώρθοσε κ κάτι αν θες..το άρθρο λέγεται'Υστερία' οκ??...έκανες πολύ καλά που έγραψες αυτό το άρθρο καλέ μου σήμερα..ΔΕ πρέπει να ξεχνάμε πο-τέ...κ πρέπει να πολεμάμε με κάθε τρόπο,αυτή τη γάγγραινα που λέγεται διαφθορά το δημόσιου συστήματος υγείας..του ΕΣΥ κλπ,κλπ....αξίζουμε καλύτερη ιατρική περίθαλψη κ ΠΡΕΠΕΙ να την έχουμε...χρόνια πολλά για σήμερα να χαίρεσαι τους Παναγιώτηδες,Παναγιώτες,Μάριους,Μαρίες εάν έχεις στην οικογένειά σου...φιλιά πολλά...
Δημοσίευση σχολίου