Σελίδες

Σάββατο 3 Απριλίου 2010

KAΛO ΠAΣXA!


http://www.dromoi-zois.gr/index.php
Ένα Όραμα - ότι ο κόσμος μας μπορεί να γίνει καλύτερος.

Μια Θέληση - που ενεργοποιείται από την ανάγκη για μια κοινωνία συνεργατική, η οποία σέβεται, το δικαίωμα στη Ζωή του κάθε ανθρώπου.

Ένα καθήκον, φυσικό, συμπαράστασης και υποστήριξης, εκεί που μπορούμε.

Οι Δρόμοι Ζωής είναι μια συνειδητά εθελοντική οργάνωση όπου οι εθελοντές προσφέρονται ανιδιοτελώς για την διανοητική, ηθική και υλική συμπαράσταση παιδιών, εφήβων, οικογενειών που βρίσκονται σε συνθήκες κοινωνικής περιθωριοποίησης.



Το Όραμά μας ξεκίνησε το 1996 όταν πρωτοπερπατήσαμε τους δρόμους του Γκαζιού και κάναμε τα πρώτα μας μαθήματα σε παιδάκια αναλφάβητων γονέων. Το 2000 ιδρύθηκαν οι Δρόμοι Ζωής (Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία) και εγκαταστάθηκε το "Κέντρο Επικοινωνίας" που λειτουργεί σε καθημερινή βάση.

Παιδιά και έφηβοι, κυρίως Μουσουλμάνοι της Θράκης έρχονται στο Κέντρο Επικοινωνίας όπου τους παρέχεται ενισχυτική διδασκαλία για τα μαθήματα του σχολείου και συμμετέχουν σε καλλιτεχνικές, θεατρικές, μουσικές και επιμορφωτικές δραστηριότητες.

Αίτηση εγγραφής εθελοντή (doc). Συμπληρώστε τη και στείλτε την στο info@dromoi-zois.gr.
Δρόμοι Ζωής
Γαργητίων 12, Γκάζι
Τηλ.: 2103474218
Κιν.: 6977093072
email: info@dromoi-zois.gr

Μοιραστείτε
http://enomenoiblogers.blogspot.com

3 σχόλια:

marianaonice είπε...

Mπράβο.
Πολύ παρήγορο ότι υπάρχουν ακόμη εθελοντές στην προσφορά στο συνάνθρωπο.
Προσφορά = ζωή!
Αληθινή ζωή!

mareld είπε...

Τότε, ένα μικρό ζουζούνι πήρε στην ουρά του ένα καρβουνάκι και τους έφεγγε!


Οταν σταυρώσανε τον Χριστό και τον λογχίσανε και σιγουρεύτηκαν ότι είχε πεθάνει, οι Ρωμαίοι έδωσαν στην Παναγία την άδεια να τον κατεβάσει από το σταυρό. Η Παναγία με τους κρυφούς μαθητές του Χριστού πήγαν να αποκαθηλώσουν το σώμα του για να το πάνε στο μνήμα. Το σκοτάδι όμως ήταν τόσο μαύρο που δεν έβλεπαν... Τότε, ένα μικρό ζουζούνι πήρε στην ουρά του ένα καρβουνάκι και τους έφεγγε! Κι επειδή καιγόταν το καημένο, πήγαινε κάθε τόσο και βουτούσε την ουρά του στο νερό.

Η Παναγιά συγκινήθηκε με το ζουζουνάκι και του ευχήθηκε να έχει πάντα στην ουρά του ένα φως που να λάμπει μέσα στη νύχτα χωρίς όμως να το καίει. Αυτή είναι η πυγολαμπίδα.


«Μέρα Λαμπρή, μέρα γιορτή, μέρα λουλουδιασμένη» εύχομαι σε όλο το κόσμο!!!

Αγαπημένοι μου φίλοι πολλά ζακυνθινά φιλιά!

Aνεμος είπε...

ΣAΣ εύχομαι να είστε θερμοί σαν το κόκκινο των αυγών, γλυκοί σαν το τσουρέκι, εκρηκτικοί σαν πυροτέχνημα και να έχετε καλύτερη τύχη από το αρνί...