Τα λόγια σήμερα μοιάζουν λίγα για να εκφράσουν την πίκρα, την απογοήτευση, την απελπισία...
Σήμερα η Αμερική είναι ξανά εδώ παρούσα, με τα δόντια του ΔΝΤ έτοιμα να μας κατασπαράξουν!
Τι άλλαξε από τότε?
Που φθάσαμε και από που ξεκινήσαμε?
Που πήγαν οι αγώνες μας?
Σήμερα που τα μέτρα της Κυβέρνησης και της Ε.Ε. με την αγαστή συνεργασία της Αμερικής, κατεδαφίζουν τα στοιχειώδη δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας και ισοπεδώνουν την κοινωνία μας, σήμερα η επέτειος αυτή μοιάζει τόσο θλιβερή και τόσο μάταιη!!
Τι να γιορτάσουμε σήμερα? Την απελευθέρωσή μας από τη Χούντα των Συνταγματαρχών?
Μα η χούντα του παγκόσμιου καπιταλισμού είναι πλέον προ των θυρών και φοβάμαι ότι από αυτήν δεν θα έχουμε ποτέ ελπίδα να ελευθερωθούμε!!!
Το τραγουδάκι επάνω λέει τόσα πολλά....
Μπορούμε να αλλάξουμε αυτόν τον κόσμο? να διώξουμε τους λογάδες και τους υποκριτές που διατηρούν αυτήν την κατάσταση? να πούμε όχι στις καραμέλες που μας δίνουν για να μας ηρεμούν και να μας κοιμίζουν? να βρούμε τρόπο να αντισταθούμε και να επιτεθούμε?... να υπερασπιστούμε το παιδί που έχει ο καθένας μας μέσα του?
Μπορούμε άραγε???
3 σχόλια:
Γειάσου καλή μου...πέστο ψέμματα... τα ίδια,κ τότε τα ίδια κ τώρα...'κάποτε θα ρθουν να σου πούν πως σε πιστέυουν σ'αγαπούν.. κ πώς σε θέλουν....έχε του νού σου στο παιδί κλείσε,τη πόρτα με κλείδί ψέμματα λένεεεεεε!!,κάποτε θα ρθουν γνωστικοί,λογάδες,κ γραμματικοί γιανά σε πείσουν,έχε το νού σου στο παιδί,κλείσε τη πόρτα με κλειδί,θα σε πουλήσουν... κι όμως ψέμματα λένε...κ όταν θα έρθουν οι καιροί που θα'χει,σβήσει το κερί στη καταιγίδα,υπερασπίσου το παιδί...κ όμως αυτοί οι καιροί είναι εδώ,τους ζούμε,ήρθαν....πόσο προφητικό είναι άραγε,καλή μου αυτό το τραγούδι,κ πόσο πολύ μπροστά από την εποχή του??(όπως λέω εγώ συχνά?)...λέει αλήθειες που σκωτόνουν.....πραγματικά...δε πρέπει να ξεχνάμε πο-τέ ορισμένα γεγονότα όπως αυτό της 21ης Απρίλη....καλημέρες....
@Αθανασία μου
Δεν πρέπει να ξεχνάμε μα και δεν πρέπει να παραιτούμαστε από το διαρκή αγώνα γιατί ο εχθρός είναι πάντα παρών..
Καλησπέρα γλυκειά μου.
:)
η χούντα του παγκόσμιου καπιταλισμού είναι πλέον προ των θυρών και φοβάμαι ότι από αυτήν δεν θα έχουμε ποτέ ελπίδα να ελευθερωθούμε!!!
Δημοσίευση σχολίου