Πλησιάζει Πάσχα... που σημαίνει μέρες γιορτινές, κατανυκτικές, με αγάπη, ζεστασιά, οικογενειακή θαλπωρή και ευωδιά πασχαλιάς και τσουρεκιού...Μα δεν ξέρω, φέτος τίποτε δεν μοιάζει σαν άλλοτε...
Μια βουβαμάρα, παγωμένα πρόσωπα, μετρημένα λόγια, συγκρατημένα χαμόγελα και ευχές, σαν να μη τις πιστεύουμε πια, και καμία διάθεση για να φθάσουμε στην ανάσταση της ψυχής μας και στην ανάταση των ελπίδων μας!
Μνήμες περασμένων εποχών, σήμερα μόνο θλίψη φέρνουν...
Λες και στέρεψε πια κάθε συναίσθημα μέσα μας...
Εκείνο το συναίσθημα της αληθινής φιλίας, εκείνη η ζεστασιά της παρέας, εκείνη η πραγματική έγνοια για τον φίλο ή την φίλη, εκείνο το ανυπόκριτα ερωτικό, το δειλό αυθεντικό συναίσθημα του έρωτα, που πατούσε πάνω σε μια σχέση τρυφερή του λίμπιντο κι έβγαινε με μια πράξη συμπαράστασης, με μια ματιά θαυμασμού, μ' ένα άγγιγμα, μ' ένα φιλί, εκείνος ο σεβασμός του άλλου, εκείνη η ζεστή ατμόσφαιρα σ' ένα σπίτι φιλικό, σε μια ταβέρνα, σ' ένα χορό, εκείνος ο αέρας του αληθινού φιλότιμου που απλωνόταν σε μια συγκέντρωση ανθρώπων φτωχών στα λεφτά μα πλούσιων στα αισθήματα, εκείνη η μερακλίδικη εκτόνωση με μια κιθάρα, μ' ένα μπουζούκι, με τραγούδια, με ένα χορό, με μια αθώα πλάκα, πάνε χάθηκαν, εδώ και καιρό, έγιναν πια γλυκόπικρες αναμνήσεις...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΣΤΟ marianaonice
Μοιραστείτε
2 σχόλια:
θα φανω λιγο αρνητικος αλλα το μισος αυξανει
ειδικα σημερα με την κριση και τον απορποσανατολισμο του κοσμμου απο τα πραγματικα προβληματα,βλεπω εξαρση βιας ρατσισμου και εγκληματικοτητας
θα καταντησουμε οταν λεμε για αγαπη και ομονοια να γινομαστε γραφικοι
ρε παιδια..ρε παιδια............πριν πηδηχτητε απο το παραθυρο η αρχιστε τα χαπια...ελατε στη ναξο στο χωριο των τρελλων και των φτωχων ηρωων την απειρανθο.........κερναμε ολον τον κοσμο και κυριως θα ζησετε αυτα που λετε οτι σας λειπουν.....
Δημοσίευση σχολίου