καληνύχτα, λυπημένε αδερφέ μου
αν τύχει να δεις ένα μεγάλο αστέρι είναι που θα
σε συλλογίζομαι
καθώς θ' ακουμπήσεις τ' όπλα σου στη γωνιά θα ξαναγίνεις
ένα σπουργίτι.
Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις
χτύπα με αλλού
μη σημαδέψεις την καρδιά μου.
Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο.
Δεν θα' θελα να το λαβώσεις.
Τάσος Λειβαδίτης
Αχ είδα στις φωτογραφίες το χώρο δίπλα στο άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας, που κάποτε ήταν εκεί το γήπεδο της ΑΕΚ και ένοιωσα θλίψη. Στο γήπεδο αυτό θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, κάναμε όλες τις γυμναστικές εκδηλώσεις του σχολείου μας, και μετείχαμε σε αγωνίσματα στίβου, τρέξιμο κλπ. Πόση περηφάνια νοιώθαμε όταν κάτω στο χώρο του γηπέδου εμείς αγωνιζόμαστε και στην εξέδρα γονείς, φίλοι και επισκέπτες μας χειροκροτούσαν!! Απίστευτες μνήμες και τώρα ένα κενό... Τι κρίμα!
1 σχόλιο:
Αχ είδα στις φωτογραφίες το χώρο δίπλα στο άλσος της Ν. Φιλαδέλφειας, που κάποτε ήταν εκεί το γήπεδο της ΑΕΚ και ένοιωσα θλίψη.
Στο γήπεδο αυτό θυμάμαι στα παιδικά μου χρόνια, κάναμε όλες τις γυμναστικές εκδηλώσεις του σχολείου μας, και μετείχαμε σε αγωνίσματα στίβου, τρέξιμο κλπ.
Πόση περηφάνια νοιώθαμε όταν κάτω στο χώρο του γηπέδου εμείς αγωνιζόμαστε και στην εξέδρα γονείς, φίλοι και επισκέπτες μας χειροκροτούσαν!!
Απίστευτες μνήμες και τώρα ένα κενό...
Τι κρίμα!
Δημοσίευση σχολίου