Αν δεν υπήρχε αύριο...

Την περασμένη Παρασκευή, 19 Φεβρουαρίου η Μαρία Τζιρίτα, η πολυγραφότατη και διάσημη συγγραφέας της μπλογκοπαρέας μας, ήρθε στη γειτονιά μου για να παρουσιάσει το καινούριο της βιβλίο "Αν δεν υπήρχε αύριο".
Όχι δεν θα σας παρουσιάσω το βιβλίο αυτό. Δεν το έχω διαβάσει ακόμη άλλωστε...

Σκέψεις μου θα σας εκφράσω, σκέψεις που η Μαρία με τη γλυκειά μας κουβεντούλα, που είχα την ευκαιρία να απολαύσω, μαζί της, γέννησε μέσα μου...
Ο τίτλος του βιβλίου, η δική της παρουσίαση, το απόσπασμα που μας διάβασε, αλλά και τα λόγια που άκουσα από αυτούς που το διάβασαν, σε συνδυασμό με εκείνο το τόσο περιεκτικό γράμμα που η ίδια χάρισε στην πρωταγωνίστριά της, Κατερίνα, εκείνο το γράμμα που αντανακλά πηγαία και κρυστάλλινα συναισθήματα, μιας μοναδικής ίσως αγάπης που ..."αρκεί να κοιτάξεις μέσα σου και να νιώσεις δέος, το ίδιο δέος που νιώθεις όταν αντικρίζεις τον Θεό...." με έκαναν να δω στιγμιαία, αυτό το φαινόμενο που λέγεται ζωή, με μια άλλη ματιά... με μια ματιά ανιχνευτική για το υπαρξιακό αυτό ερώτημα.
"Αν δεν υπήρχε αύριο", τι θα έκανα εγώ, πώς θα ήταν η ζωή μου?
Και τι είναι αλήθεια αυτό το αύριο για τον καθένα μας?
Είναι το μέλλον μας? Και ποιός το καθορίζει αυτό το μέλλον?

Διαβάστε περισσότερα στο marianaonice

Μοιραστείτε