Σελίδες

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2010

Το είπαμε: Η ΦΡΙΚΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΟΣ!!


Από τους Άνεργους Δημοσιογράφους

Στην περιοχή Κοσκινού της Ρόδου κάποιο ανθρωπόμορφο κτήνος προσπάθησε να σκοτώσει έναν αδέσποτο σκύλο, κρεμώντας τον με σύρμα. Το ζώο κατάφερε να απεγκλωβιστεί και αιμόφυρτο κυκλοφορούσε με το σύρμα στο λαιμό, ώσπου για καλή του τύχη, το εντόπισε ο Παναγιώτης Διακοφώτης, κάτοικος της περιοχής, και το μετέφερε στο κτηνιατρείο του Αλέξανδρου Μπολότου, στο οποίο και υπεβλήθη σε επέμβαση.

Το σκυλί γλίτωσε τα χειρότερα και ο εκπαιδευτής σκύλων, Κώστας Πλάτσης, ανέλαβε τα έξοδα της φροντίδας του ώσπου το ζώο να αναρρώσει πλήρως. Οι κτηνίατροι που περιέθαλψαν το ζώο κάνουν έκκληση σε όποιον επιθυμεί να υιοθετήσει το τετράποδο.

To ημίαιμο σκυλάκι, το φρόντιζαν οι κάτοικοι της περιοχής Κοσκινού, οι οποίοι και του παρείχαν επί σειρά μηνών τροφή. Αν και το αναζήτησαν και το καλούσαν δεν κατέστη δυνατό να το βρουν.

Μοιραστείτε

http://enomenoiblogers.blogspot.com

5 σχόλια:

athina μπασιούκα είπε...

Τελικά η ανωμαλία δεν έχει όρια. Χθες μου έλεγε μια κοπέλα ότι ο γκόμενος της έπαιρνε χαμστεράκια, τους έσπαγε τα πόδια και τα έβλεπε να σέρνονται. Και μου το έλεγε και γελούσε. Αυτοί οι άνθρωποι είναι ικανοί για πολλά. Αν το παιδί μου έκανε κάτι τέτοιο θα το πήγαινα στον ψυχίατρο. Άντε στο διάλο με τους αμόρφωτους ψυχασθενείς που κυκλοφορούν ελεύθεροι.

marianaonice είπε...

Αχ Αθηνά μου!
Αδυνατώ πια να τους παρακολουθήσω όλους αυτούς του ψυχάκηδες!
Απίστευτος ο φίλος της φίλης σου, αλλά κι αυτή που ...γέλαγε...
Τι να πω? Πρόσεχέ τους, καλού κακού, σε τίποτε δεν τόχουν, αν μπορούν αυτοί οι τύποι να σπάσουν και τα δικά μας πόδια για να μας δουν να σερνόμαστε.
Φιλιά!
:)))

ΦΟΥΛΗ είπε...

Τυχαία είδα σε άλλο blog το μπανεράκι
σου και με τράβηξε η φωτο... αίσχος!!
με έκανε να κλαίω, οποίος το έκανε τι να πω! ο θεός βλέπει....
Μακάρι να βρει την αγάπη που του αξίζει...

Theodosia είπε...

Μου ράγισες την καρδιά μου...
Έχω τρία σκυλιά και το ένα το μάζεψα
κακοποιημένο και το συντηρώ με καλαζάρ 7 χρόνια τώρα.
Μέχρι μπλόκ του έφτιαξα και διηγούμαι την ζωή του.
Κάθε μέρα τον λατρεύω και πιο πολύ.
Μου είναι απίστευτο ότι δίπλα μας κυκλοφορούν τέτοια τέρατα.
Για τα μόνα πλάσματα που μπορώ να κλάψω και να ντραπώ που είμαι άνθρωπος.

marianaonice είπε...

@Φούλη μου
Πόσες φορές δεν έχω κλάψει και πόσες ακόμη θα κλάψω για το άδικο που γίνεται σε ανυπεράσπιστα άκακα πλάσματα...
:((

@Το Θολό Τοπίο...με ξεκάθαρη ματιά.
Αφού δίνεις τόση αγάπη σε ζωντανά πλάσματα είμαι σίγουρη πόσο πόνεσες μ' αυτή την είδηση.
Οργίζομαι τόσο πολύ Θεοδοσία μου, που δεν μπορώ να κάνω κάτι γι' αυτούς τους σατανάδες, να τους λυτρώσω από τη δαιμονική τους κακία!!!