Σελίδες

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

MIAΣ ΜΕΡΑΣ ΣΙΓΗ...






Μοιραστείτε

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν
και πώς σε θένε

Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε

Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν

Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν

Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα

Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα

8 σχόλια:

marianaonice είπε...

Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα...


Κι όμως τούτος ο τόπος...
τρώει τα παιδιά του.
Ναι Άνεμε, σήμερα δεν χρειάζονται λόγια...
σιωπή και περίσκεψη χρειάζεται...
και γιατί όχι και δάκρυα...
:΄(

meta είπε...

Ανάβω ένα κεράκι στη μνήμη του ως ελάχιστο φόρο τιμής...
Να είσαι καλά αγόρι μου ανάμεσα στους αγγέλους, ο κόσμος μας δυστυχώς δε χαίρεται πια το χαμόγελό σου...

ΣΤΕΦΑΝΟΣ είπε...

ΑΓΑΠΗΤΗ ΜΟΥ ΦΙΛΗ... ΑΥΤΟΣ Ο ΠΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΔΙΚΟΥ ΧΑΜΟΥ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΦΥΓΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ,ΠΟΤΕ.. ΠΟΤΕ..ΠΟΤΕ.... Ο "ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΥΤΥΧΩΣ ΓΛΥΤΩΣΕ ΑΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΣ ΒΡΩΜΟΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ"

Ο "ΑΛΕΞΑΝΔΟΡΟΣ" ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΜΑΖΙ ΜΑΣ!!!

ΥΓ: Η ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΕΚΚΛΗΣΗ ΝΑ ΤΟΝ ΛΕΜΕ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ... ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ Ή ΑΛΛΙΩΣ GREGORY ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΛΕΞΗ... ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΔΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΕΝΟΣ ΕΦΗΒΟΥ http://efhbos.wordpress.com/..

ΣΑΣ ΧΕΡΕΤΩ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ

rain είπε...

Τι να πω ρε Ανεμε. Ας μην ξεχαστεί ποτέ αυτό το παιδι και κανένα παιδί

Αθανασία είπε...

Κάποτε θα ρθουν να σου πούν,πως σε πιστέυουν σ'αγαπούν,κ πως σε θένεεεεεε!...έχε το νού σου στο παιδί κλείσε τη πόρτα,με κλειδί ψέμματα λένεεεεεεε!....κάποτε θα ρθουν γνωστικοί,λογάδες κ γραμματικοί γιανά σε πείσουν.... πόσο επίκαιρο είναι,αυτό το τραγούδι στην εποχή μας Άλκη μου;; για μένα πάρα πολύ...κ όταν θα έρθουν οι καιροί που θα΄χει σβήσει το κερί στη καταιγίδα...κι όμως αυτοί οι καιροί ήρθαν...τους ζούμε....είναι εδώ...ελπίζω να μη ξεχάσει ποτέ,κανείς αυτό το παιδί που είναι ένας ήρωας,το μικρό μας Αλέξη...και να θυμόμαστε πάντα ότι πέθανε άδικα...και έυχομαι να τιμωρηθούν αυτοί,που του πήραν τη ζωούλα του όπως τους αξίζει...να σαπίσουν στη φυλακή για όλο το υπόλοιπο της ζωής τους... Αλέξη ζείς,σ αγαπάμε είσαι δώ....δε σε ξεχνάμε ποτέ....φιλάκια καλέ μου..

Sof είπε...

Υπερασπισου το παιδι
γιατι αν γλιτωσει το παιδι
υπαρχει ελπιδα...

Αυτο αρκει...

Ανώνυμος είπε...

Δυστυχώς αυτός ο τόπος χρόνια τωρα εμαθε σε ΕΠΕΤΕΙΟΥΣ πιστευοντας πως ετσι απενοχοποιειται!!!!

Aνεμος είπε...

@Ο/Η Αθανασία είπε...

Κάποτε θα ρθουν να σου πούν,πως σε πιστέυουν σ'αγαπούν,κ πως σε θένεεεεεε!...