ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ

Για τα δολοφονημένα, μα και για τα ορφανεμένα παιδιά του λαού αυτού, που δεν είναι παρά μόνο παιδιά, αθώα και άκακα, που έτυχε να γεννηθούν στη χώρα του αιώνιου πολέμου και της φρίκης...
ΑΦΗΣΑΜΕ  για λίγο την καταναλωτική μας μανία.. και σβήσαμε τα πολύχρωμα λαμπιόνια μας, για μία μόνο ώρα, εχτες το βράδυ, 27 Δεκεμβρίου και ώρα 8 με 9 ...
ANABONΤΑΣ ΕΝΑ ΚΕΡΙ
Έτσι απλά για τη θύμησή τους, μα και για να ζητήσουμε από το σπλαχνικό πνεύμα των Χριστουγέννων να αγκαλιάσει με την αγάπη του και τα παιδιά αυτά... που ακόμη κι αν θέλουν να τα λένε παιδιά ενός άλλου θεού, για μένα είναι κι αυτά άγγελοι του ενός και μοναδικού συμπαντικού θεού!
Τους το χρωστάμε... αφού δεν τους δώσαμε τη βοήθεια που τους υποσχεθήκαμε, υπακούοντας στους ...σκληρούς αφέντες μας!

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΘΑΡΜΑΤΑ ΤΗΣ ΥΦΗΛΙΟΥ.

ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ απο   http://www.tzinis.blogspot.com/
ΜΕ ΤΟΝ ΤΙΤΛΟ 

Δεν ξεχνώ τις φωτιές της οβίδες δεν ξεχνώ τις θολές της ελπίδες,

δεν ξεχνώ την οργή και το μίσος που σε δείχνουν λαοί δίχως ήθος.

Δεν ξεχνώ δυο ματάκια θλιμμένα δεν ξεχνώ δύο χεράκια σπασμένα,

δεν ξεχνώ δύο κεφάλια κομμένα μες το αίμα στη γη πεταμένα.

Δεν ξεχνώ τίποτα όσα είδα σ' αυταπάτες δεν τρέφω ελπίδα,

και στη μνήμη αιώνια θα μείνει το κακό που χουν κάνει τα κτήνη.

Σκότωσαν αδελφό και μητέρα την γιαγιά τον παππού τον πατέρα,

δεν θα δω στη ζωή άσπρη μέρα το θυμίζει στο στήθος μια σφαίρα.

Ο.Η.Ε. και λοιπές οργάνωσης απονέμουν το δίκιο με δόσεις,

μες στα πλούτοι στη χλιδή που ζούνε να σε νιώσουνε αυτή δεν μπορούνε.

Κ' απ' αυτούς αν προσμένεις θα σβήσεις έστω δέκα ζωές και αν ζήσεις,

κι αν αυτά ΜΟΝΟΣ σου δεν τα ζήσεις ΔΕΝ μπορείς να τα κατανοήσεις.

Μην προσμένεις θεούς και ανθρώπους να σου δείξουν αγάπη και τρόπους,

μόνη λύσης για αυτό ην η δράσεις πρέπει ΔΙΚΑΙΑ και εσύ ν' αντιδράσεις.

Μοιραστείτε