Πάντα στο βάθος φέγγει μια ηλιαχτίδα

Τελικά το χωριό μου ζει

Πήγα για τα σαράντα της θειας μου και έγινε κάτι σαν γλέντι

Δεν θα σας ψυχοπλακωσω όπως στην κηδεία

Ο καιρός τώρα ήταν καλός

Κάναμε τραπέζι λες και δεν ήταν μνημόσυνο αλλά γάμος

Η αντίθεση της ζωής?

Η εναλλαγή χαράς λύπης??

Η παράδοση του χωριού ότι τιμούμε τον νεκρό με τελετουργία και φαγοπότι σαν να είναι χαρά??

Το μήνυμα ότι από τις στάχτες ,αναγεννιέται κάτι καλύτερο?

Απλά πάντα στο βάθος φέγγει μια ηλιαχτίδα

Παρατηρήστε τα μωράκια στην φωτο που δίνουν το μήνυμα για συνέχιση της Ζωής

Σε αυτούς που βλέπετε κανένας δεν μένει σε αυτό το ερειπωμένο χωριό, αλλά όλοι το στηρίζουν, όλοι επιστρέφουν στις ρίζες τους

Γιατί ο πολιτιστικός σύλλογος αντιστέκεται στην ερημοποιηση της υπαίθρου

Γιατί συνηθίζουν να τιμούν τους νεκρούς με γλεντι όπως θα ήθελαν

Γιατί είναι το δικό μου και δικό σου ξεχασμένο χωριό, που αντιστέκεται ,που υπάρχει, που διαιωνίζεται στις καρδιές μας, στο αίμα μας

Αποτίω φόρο τιμής σε κάθε χωριό ,που αναγκάστηκε να ξενιτευτεί ,στα ξένα

Και αντιστέκομαι ,θέλοντας να διατηρήσω τις ρίζες μου

ΝΑΙ ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΝΑ ΜΗΝ ΣΒΗΣΕΙ,ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΣΒΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΜΝΗΜΕΣ ΜΟΥ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΧΩΡΙΟ

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΧΤΕΣ

ΚΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ

Η ΑΙΘΟΥΣΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΤΟ ΧΩΡΙΟ