καληνύχτα, λυπημένε αδερφέ μου αν τύχει να δεις ένα μεγάλο αστέρι είναι που θα σε συλλογίζομαι καθώς θ' ακουμπήσεις τ' όπλα σου στη γωνιά θα ξαναγίνεις ένα σπουργίτι. Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις χτύπα με αλλού μη σημαδέψεις την καρδιά μου. Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο. Δεν θα' θελα να το λαβώσεις. Τάσος Λειβαδίτης
1 σχόλιο:
Εγώ σ' ευχαριστώ Άλκη μου,
που μου έδειξες και μια άλλη προοπτική του blogging, που εκτός από την ελευθερία της έκφρασης μπορεί να προσφέρει και τη δυνατότητα μιας ενωμένης αντίστασης και ενός αγώνα, ενάντια σ' αυτούς που θέλουν να ορίζουν τη ζωή μας κατά τα συμφέροντά τους!
Συνεχίζουμε λοιπόν... πάντα με αλήθεια και αγάπη!
Το βιντεάκι απίστευο και τα κόκκινα τριαντάφυλλα τα ...αγαπημένα μου!!
:))
Δημοσίευση σχολίου