BOΪΔΙ 3...Η ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ!!

http://topatsiouri.blogspot.com/

Προς σχετικά πρόσφατους αναγνώστες:
Σκοτώστε ένα δεκάλεπτο να ρίξετε μια ματίτσα στα Βόιδι 1 και Βόιδι 2 αλλιώς δεν πρόκειται ν’αντιληφθείτε το μεγαλείο της κατάστασης.

Ο Μέρφι ως γνωστόν δεν αστειέυεται αν σε βάλει στο μάτι, οπότε μετά το σπασμένο πόδι ακολουθούν τα σπασμένα νεύρα. Και αρχίδια, αν τα διέθετα. Φέτος όλοι οι γονείς έχουν πάθει παράκρουση και έχω αρχίσει μαθήματα από τα τέλη Αυγούστου. Ξαναπήρα και το Βοιδόπαιδο, ακολουθώντας την πάγια τακτική μου ότι ο συνεπής πελάτης όσο βλαμμένος και να είναι δεν παύει να είναι συνεπής πελάτης. Και το Βόιδι πληρώνει στην ώρα του και δε μου χρωστάει από τον περασμένο Μάιο…( έχουμε κι’εμείς οι ιδιαιτεράδες τα θεματάκια μας τελευταία…).

-Τι νέα???? Ρωτάω το μικρό κλώνο της εναλλακτικής βλαχοκυρίλλας.
-«Χάλια κυρία» , μου απαντάει συννεφιασμένα.
(… όταν μπήκα στο σπίτι τους για το μάθημα άκουσα το Βόιδι που ήταν κλεισμενο στην κουζίνα να κλαίει. Ηταν η πρώτη φορά που δε βγήκε να τσεκάρει τι φοράω, άρα συνέβη κάτι σοβαρό…)
-Έπαθε κάποιος κάτι? Όλα καλά?...ανησυχώ.
- «ΕΓΩ ΕΠΑΘΑ», μου απαντάει το μαλακισμένο.
«Θέλω να πάρω αθλητικά (παπούτσια) αλλά ο μπαμπάς δε δίνει τόσα λεφτά.»
-«Να πας στο Factory», τη συμβουλεύω όταν με πληροφορεί για ποιο μοντέλο ενδιαφέρεται. Παίζει να τα βρεις στη μισή τιμή. Εχει και στο κέντρο και στο αεροδρόμιο.
-«Που είναι αυτά???» με ρωτάει περιφρονητικά.
-Το κέντρο ή το αεροδρόμιο???? Αναστενάζω απελπισμένη.
Απορώ γιατί τα σχολικά βιβλία γεωγραφίας σκίζονται να μάθουν τα παιδιά κάτι λίμνες στον Καύκασο που τις ξέρουν όσοι ξέρουν και τη Βικτώρια Χαλκίτη και δε δίνουν στα παιδιά και μερικούς απλούς χάρτες της πόλης της οποίας τυγχάνουν κάτοικοι μπας και ξεστραβωθούν.
Το μούλικο κατάλαβε στο περίπου που είναι το αεροδρόμιο γιατί θυμήθηκε τα Σπάτα που είχαν περάσει μια φορά που ο παππούς τις πήγε για μπάνιο στη Λούτσα. Το κέντρο δεν το είχε ακουστά.
-«Είναι πολύ μακριά», συμπέρανε. «Δε μπορούμε να πάμε».
-«Μπορείτε», της απαντάω γλυκά. Με το ΜΕΤΡΟ. Θα δεις, θα αρέσει και στη μαμά σου, έχει πολλά μαγαζιά εκεί, και όλα φίρμες, έ???? (της κλείνω το μάτι συνωμοτικά).
-« Δε μπορούμε»…μουγκρίζει δυστυχισμένα…Η ΜΑΜΑ ΔΕ ΜΠΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ!
-« Φοβάται τον υπόγειο??????», ρωτώ έντρομη καθώς υπάρχει στάση μετρό δύο τετράγωνα από το σπίτι τους.
-« Ε όχι και φοβάται κυρία!», επαναστατεί η πιτσιρίκα. ΔΕ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΠΕΙ! ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ!
-« Θα της πώ εγώ, δεν είναι τίποτα», της απαντάω ενθαρρυντικά. «Θα της πω και πώς να γυρίσετε!»
-«Δεν πρόκειται κυρία», μου απαντάει με σιγουριά. «Αποκλείεται. Η μαμά μπερδεύεται πολύ. Ολο διαδρομάκια και φωτάκια έχει εκεί κάτω λέει και γραμμές με χρώματα και δεν ξέρει που να πάει. Μία φορά είχε πει ότι θα μπει για να πάει να δει μια θεία του μπαμπά στο νοσοκομείο αλλά δεν της τα είπαν καλά και χάθηκε και έκλαιγε και πήγε ο παππούς και την πήρε με το αυτοκίνητο και η καημένη ήταν μόνη της σε μια πλατεία γεμάτη Αλβανούς και είπε ότι δε θα ξαναφύγει από τη γειτονιά ποτέ».

-«Ε, μετά από τέτοια περιπέτεια , που να ξανατολμήσεις να βγεις, δίκιο έχει», εκφράζω τη συμπαράστασή μου.» Καλύτερα να ψωνίζετε εδώ στη γειτονιά κι’ας είναι και πιο ακριβά»..
-« Ετσι είναι κυρία», υπερθερματίζει η μικρή λοβοτομή. «Αφήστε που η μαμά σήμερα είναι πολύ, μα πολύ στενοχωρημένη…»
- «Κάτι κατάλαβα», της ψιθυρίζω. «Τι συμβαίνει? Αν όμως είναι προσωπικό καλύτερα να μη μου πεις».

( Ψέματα.ΨΟΦΑΓΑ να μάθω. Αστραπιαία έβαλα στοίχημα με τον εαυτό μου πως το Βόιδι είναι σκατά επειδή η Μενεγάκη έκανε βουντού στη Μανωλίδου και δεν της δώσανε τον "Πρωινό καφέ")
-«Αφήστε τα κυρία. Ο μπαμπάς μιας φίλης της Γιώτας μας ( η μεγαλύτερη κόρη), είπε τη Γιώτα μας χαζή κυρία..Μετά είπε και τη μαμά».
-«Είναι δυνατόν αγάπη μου?» τη ρωτάω προσπαθώντας να πνίξω το «ν’αγιάσει το στόμα του!».
‘Είπε ένα ξένο παιδί χαζό έτσι από το πουθενά????»
-« Ε όχι και από το πουθενά κυρία», εξανίσταται η μικρή…
«Ακούστε να δείτε….».

Περισσότερα στο καταπλητικό patsiouri!!
.