Απάντηση σε μια "πικρή απορία"

Κάπου διάβασα μία πικρή απορία:
ΓΡΑΦΕΙ

"Μπορεί κάποιος να εξηγήσει πως ο Θ. Τενέζος έκανε 2-3 μήνες απεργία πείνας και επέζησε και ο Θ. Ηλιόπουλος χαροπαλεύει μετά από έναν μήνα απεργίας πείνας;
Ή ο ένας είναι τέρας αντοχής ή ο άλλος πολύ φιλάσθενος!"

Απαντώ λοιπόν:

Κατ' αρχάς δεν νομίζω ότι πρέπει να απαξιώνουμε έναν άνθρωπο που έμεινε 4 μήνες στο πεζοδρόμιο, όπως ο Θοδωρής Τενέζος, για να διαμαρτυρηθεί για τα αίσχη των καρτέλ και της Επιτροπής Ανταγωνισμού, έστω κι αν δεν έφθασε στο έσχατο σημείο να αρνηθεί τη συντήρησή του, μέχρι το θάνατο, επειδή κάποιος άλλος κινδυνεύει να πεθάνει, από απεργία πείνας.

Ο κάθε άνθρωπος δίνει το δικό του αγώνα, ανάλογα με την ψυχική του δύναμη και κυρίως στην περίπτωση της απεργίας πείνας, ανάλογα με την απελπισία του!
Ο Θεόδωρος Ηλιόπουλος απλούστατα ήταν πιο απελπισμένος από το Θοδωρή Τενέζο, αφού ο πρώτος είναι στη φυλακή και κινδυνεύει να μείνει εκεί δίκαια ή άδικα (δεν το ξέρουμε) ίσως για πάρα πολλά χρόνια!!
Αυτός έχει κατηγορίες σε βάρος του, βαριές, και δεν ξέρουμε τα στοιχεία της δικογραφίας.
Τον Τενέζο όμως δεν τον έχουν κατηγορήσει για τίποτε.
Αυτός κατηγορούσε τους άλλους!!

Εκεί είναι η διαφορά!
Ο βαθμός απελπισίας του κάθε ανθρώπου που φθάνει σε τέτοιου είδους διαμαρτυρίες!
Ο ένας κινδυνεύει να χαθεί έτσι κι αλλιώς από τη "ζωή" αν φάει κάθειρξη, οπότε τι έχει να χάσει, πλέον φθάνει στα όρια της αυτοκτονίας, πολυ περισσότερο αν οι κατηγορίες του είναι άδικες!

Ο άλλος θέλει να διαμαρτυρηθεί για τα κακως κείμενα σε ένα κράτος μπάχαλο, υποστηρικτή των μεγαλοσυμφερόντων!
Αυτό δεν σε φθάνει, όμως, στα όρια της αυτοκτονίας, και ούτε ίσως και στη μορφή αυτής της σκληρής δοκιμασίας που υπέβαλε ο Τενέζος τον εαυτό του, για να κάνει γνωστά τα όσα συμβαίνουν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού και τα οποία τώρα ήδη επαληθεύονται ένα ένα!

Εγώ χωρίς να απαξιώνω τον απεργό Θεόδωρο Ηλιόπουλο, και αν πράγματι είναι αθώος (που δεν αποκλείω με τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην "στραβή" δικαιοσύνη μας) τον στηρίζω και συμπάσχω και εγώ μαζί του, σε κάθε περίπτωση υποκλίνομαι μπροστά και στη δύναμη του Τενέζου, που έζησε 4 μήνες, χειμώνα και καλοκαίρι καυτό, σε μία σκηνή, στην Πατησίων, φωνάζοντας για τα αίσχη της Επιτροπής Ανταγωνισμού και την κατευθυνόμενη λειτουργία της, έστω κι αν δεχόταν να συντηρείται υποτυπωδώς για να μην πεθάνει!!

Δεν ξέρω πολλούς που θα το έκαναν αυτό, για να διαμαρτυρηθούν για ο,τιδήποτε!!!
Και μάλιστα χωρίς να κρέμεται το σπαθί της κάθειρξης πάνω από το κεφάλι τους, ούτε καν μίας έστω άδικης κατηγορίας!!
Αν υπήρχε να είστε σίγουροι ότι θα την έβγαζαν στη δημοσιότητα οι εχθροί του την ίδια στιγμή!!!

Τέλος είναι και θέμα αντοχής του κάθε ανθρώπου και του οργανισμού του. Ο Τενέζος λένε ότι ήταν 130 κιλά, συνεπώς είχε περιθώρια έτσι κι αλλιώς ν' αντέξει περισσότερο!!
Μετά τη λήξη της απεργίας του, απ' ό,τι έμαθα έμεινε 48 κιλά!!

ΠΑΨΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΧΛΕΥΑΖΕΤΕ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΑΣ ΕΦΤΑΙΞΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΕ!
ΚΑΙ ΜΗ ΤΟΝ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΘΕΛΗΣΕ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙ!!
ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑΜΕ ΝΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΡΑΥΓΗ ΜΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΟΣΑ ΑΝΗΘΙΚΑ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΓΥΡΩ ΜΑΣ!!

ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΧΕ ΖΗΣΕΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΝΤΙΜΟΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ!!

Αυτά προς αποκατάσταση της αλήθειας κάθε απεργού ... πείνας ή ...μέχρις εσχάτων απεργού πείνας!!
.