καληνύχτα, λυπημένε αδερφέ μου
αν τύχει να δεις ένα μεγάλο αστέρι είναι που θα
σε συλλογίζομαι
καθώς θ' ακουμπήσεις τ' όπλα σου στη γωνιά θα ξαναγίνεις
ένα σπουργίτι.
Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις
χτύπα με αλλού
μη σημαδέψεις την καρδιά μου.
Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο.
Δεν θα' θελα να το λαβώσεις.
Τάσος Λειβαδίτης
2 σχόλια:
χαχαχαχα!!!
Α! ρε τρέλλα που υπάρχει! το 'χάσαμε σ'αυτή την χώρα. Τέλος!
Άνεμε ελπίζω να είσαι καλά. Φιλάκια!
Πόσοι άραγε μέσα από τη βουλή
δεν είναι για "τα πανηγύρια"
Δημοσίευση σχολίου