Στηρίζουμε τη διαφθορά χωρίς να μας αρέσει

Oποιος έχει πάει σε νοσοκομείο, το έχει δει: συγγενή ασθενούς να αφήνει κάποιο χαρτονόμισμα να γλιστρήσει στην τσέπη νοσοκόμας ή γιατρού. Κάποιες φορές πρόκειται για αυθόρμητο δωράκι, άλλες για ενίσχυση κατόπιν πιέσεως. Πάντως είμαστε εξοικειωμένοι με την εικόνα. Δεν μπορεί, τόσα χρήματα δίνονται τον χρόνο για λαδώματα, κάτι αναλογεί στον καθένα κάποια στιγμή της ζωής του. Για να είμαστε ακριβείς, ένα στα τέσσερα ελληνικά νοικοκυριά έχει να λέει για κάποιο «περιστατικό διαφθοράς». Το 2008 δόθηκαν 748 εκατ. ευρώ για λαδώματα (λίγα από εδώ, λίγα από εκεί, μαζεύονται). Για του λόγου το αληθές υπάρχει έρευνα της Ρublic Ιssue, η οποία διεξήχθη από τον Ιούλιο ως τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους σε δείγμα 6.105 ενηλίκων για λογαριασμό της μη κυβερνητικής οργάνωσης Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς. Πάντα έτσι δεν ήταν; Οχι, υπήρξε και λίγο καλύτερα. Σε σύγκριση με το 2007, δόθηκαν γύρω στα 100 εκατ. παραπάνω.

Το μπαξίσι ο Ελληνας το δίνει με βαριά καρδιά. Δεν του αρέσει αυτή η νοοτροπία εξ ου και επείσθη από το προεκλογικό μότο του Κ. Καραμανλή περί πάταξης της διαφθοράς. Οσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση έλεγε ότι θα εξοικονομήσει 10,6 δισ. ευρώ αλλά πολύ γρήγορα, το 2006, το υπουργείο Εσωτερικών ανακάλυψε ότι, άντε το πολύ 3 δισ. μπορούν να μαζευτούν. Θα πείτε, τι σχέση έχουν όσοι υφαρπάζουν τον πακτωλό από δημόσιο χρήμα με εκείνους που παίρνουν ένα πενηντάρικο ως «γρηγορόσημο»; Εχουν ακριβώς τις ίδιες αρχές και απλώς ήταν θέμα τύχης, σε ποια θέση βρέθηκαν. Εκείνος που ζητεί να φακελάκι για λίγα δεν θα ντραπεί να πάρει τα πολλά. Θα ήταν όμως άστοχο να ισχυριστούμε ότι η διαφθορά έχει γίνει η ιδεολογία των πολλών. Ασχέτως με το πόσοι υποχωρούν στις πιέσεις και εξυπηρετούνται από το φαινόμενο της διαφθοράς, η δωροδοκία θεωρείται κάτι κακό από τη συντριπτική πλειονότητα των ΕλλήνωνΥπάρχουν, σύμφωνα με την έρευνα, «συνηθισμένα πράγματα που μπορούμε να τα κάνουμε όλοι μας»: να δώσουμε χρήματα στην Εφορία για να τακτοποιηθούν τα χρέη μας, σε αστυνομικό για να μη μας κόψει κλήση, στην πολεοδομία για να βγάλουμε μια άδεια. Απλές καθημερινές πρακτικές δηλαδή που έχουν υποπέσει στην αντίληψη όλων. Ε, λοιπόν, το 95% των Ελλήνων δεν εγκρίνει αυτές τις πρακτικές. Εκλαμβάνουν ως διεφθαρμένες και άλλες συνήθειες, όπου δεν υπάρχει ο παράγοντας του χρήματος, όπως το να βάλουμε μέσο για να προσληφθεί κάποιος συγγενής ή να πάρει καλή μετάθεση στον στρατό. Οι ερωτηθέντες αξιολόγησαν απόψεις όπως «δεν χρειάζεται να υπακούμε στους νόμους όταν δεν μας βλέπουν» και «αν δεν βλάπτονται τα συμφέροντά μου δεν με ενοχλούν οι μίζες». Εννέα στους δέκα διαφωνούν με τέτοια στάση. Ο ένας που συμφωνεί είναι πιθανώς εκείνος που «τα παίρνει».

Στον δημόσιο τομέα του κ. Πρ. Παυλόπουλου (σκίτσο) λίγο-πολύ ξέρουμε πού διαβιούν οι αρχηγοί της διαφθοράς. Υπάρχει και πινακάκι με τα ποσά που διακινούνται. Στα νοσοκομεία από 50 ως 6.000 ευρώ. Στις εφορίες από 60 ως 30.000. Στις πολεοδομίες από 30 ως 15.000. Στο υπουργείο Μεταφορών από 20 ως 1.000 ευρώ. Στον ιδιωτικό τομέα ο κλάδος υγείας βρίσκεται και πάλι στην κορυφή με λαδώματα που φτάνουν τις 80.000 ευρώ! Οι δικηγόροι βολεύονται με 50 ως 4.000, οι τράπεζες φτάνουν τις 8.000. Στον κατάλογο υπάρχουν οι σχολές οδηγών, τα ΚΤΕΟ, οι πολιτικοί μηχανικοί, οι μεσίτες. Το 2008 η διαφθορά χτύπησε την πόρτα και σε νέους κλάδους: σουπερμάρκετ και τουριστικά γραφεία, όμως δεν διευκρινίζεται ποιο είναι το διακύβευμα. Το αποτέλεσμα είναι να έχουν πάρει μέρος σε αυτό το παιχνίδι με τα φακελάκια, τα μικρά και τα μεγάλα, περισσότερα από μισό εκατομμύριο νοικοκυριά.

Ισως να είναι υπεραισιόδοξη η σκέψη, ίσως αφελής, πάντως περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες της έρευνας θεωρούν ότι «η Ελλάδα μπορεί να γίνει μια χώρα χωρίς διαφθορά». Οι νεοδημοκρατικές υποσχέσεις για «μηδενική ανοχή στη διαφθορά» σίγουρα έπιασαν τόπο, αφού ήταν στο πνεύμα των πολλών. Μπορεί ο κ. Καραμανλής να αναφερόταν στη διαφθορά εντός του κράτους, στις δουλειές του Δημοσίου, αλλά το μότο έπιανε τόπο γενικώς. Γιατί όσοι έχουν μπαϊλντίσει να σκορπούν χρήματα στον κάθε επιτήδειο σίγουρα εξεγείρονται στη μίζα μεγάλης κλίμακας. Είπαμε, εννιά στους δέκα δεν ανέχονται τέτοιες ανομίες και η κυβέρνηση έδωσε ουκ ολίγες λαβές.
http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=6&artid=256285