Και εσείς νομίζατε ότι οι άνεμοι δεν έχουν καρδιά ..ότι δεν κλαινε
κι όμως νοσταλγούν μεγάλες αγάπες όπως η μεγάλη αγάπη στη Σαλονίκη στα φοιτητικά χρόνια
Ενας Νότιος νοσταλγεί και αναρωτιέται
ΓΙΑΤΙ όλοι οι μεγάλοι έρωτες να μένουν ανεκπλήρωτοι?
Για την παλιά συμφοιτήτρία μου γεμάτο αναμνήσεις
Μες τα μάτια σου γυρεύω την πατρίδα μου να βρω
μια ζωή περιπλανιέμαι απ'το νότο ως το βορρά σου
την κακούργα μοναξιά μου να νικήσω δεν μπορώ
και σε ψάχνω σε μια πόλη που 'χει ακομα το άρωμα σου.
Μια βραδιά στη Σαλονίκη μεθυσμένοι και οι δυο
μου 'πες ό,τι κι αν σου τύχει θα 'μαι πλάι σου εγώ
και μετά χαθήκαμε δεν ξαναβρεθήκαμε
τη ζωή τη φοβηθήκαμε.
Βουρκωμένη μες'τα μάτια μου και απόψε η βραδιά
η ζωή μας σου φωνάζω λάθος δρόμο έχει πάρει
ένας άνεμος αλήτης μου παγώνει την καρδιά
ένας άνεμος που κάποτε τον έλεγες βαρδάρη.
Μια βραδιά στη Σαλονίκη μεθυσμένοι και οι δυο
μου 'πες ό,τι κι αν σου τύχει θα 'μαι πλάι σου εγώ
και μετά χαθήκαμε δεν ξαναβρεθήκαμε
τη ζωή τη φοβηθήκαμε.
7 σχόλια:
Αφού με έσπειρε μια μοίρα αυτοκρατόρισσα
μήτρα με γέννησε αρχαία Μακεδόνισσα
μ' άδεια φαρέτρα πολεμάω το χειμώνα
από το κάστρο στην καρδιά του Πλαταμώνα
Αφού με φέρνει μονοπάτι φαναριώτικο
ένα σοκάκι με κρατάει σαλονικιώτικο
έλα ένα βράδυ την υπόσχεση να πάρεις
πριν να τη σβήσει με σφουγγάρι ο Βαρδάρης
Σ' αναζητώ
Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα
λείπει το βλέμμα σου απ' της αυγής τα χρώματα
σ' αναζητώ
σ' αναζητώ μ' ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι
Αφού μεθάω μ' ένα κρασί αγιονορείτικο
και μ' ένα ντέρτι σεκλετίζομαι πολίτικο
βρες το μαχαίρι που στα δύο μας χωρίζει
κι έλα εδώ στων στεναγμών το μετερίζι
Αφού στον Όλυμπο οι Θεοί τ' αποφασίσανε
δώσαν στο κρύο τα κλειδιά κι αυτοκτονήσανε
μόνη ξυπνά μόνη κοιμάται τώρα η μέρα
με μηχανάκι με κομπιούτερ και φλογέρα
Σ' αναζητώ
Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα
λείπει το βλέμμα σου απ' της αυγής τα χρώματα
σ' αναζητώ
σ' αναζητώ μ' ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι
@mareld Σ' αναζητώ
Σ' αναζητώ στη Σαλονίκη ξημερώματα
λείπει το βλέμμα σου απ' της αυγής τα χρώματα
σ' αναζητώ
σ' αναζητώ μ' ένα βιολί κι ένα φεγγάρι
λείπει το όνειρο εσύ και το δοξάρι
Αλλά που να σβήσω αυτή τη δίψα;..
«Όλα φαίνονται τόσο περίπλοκα, κι όμως όλα είναι τόσο απλά.
Αν είχα αποκτήσει τη σελήνη, αν ο έρωτας αρκούσε, όλα θα είχαν αλλάξει.
Αλλά που να σβήσω αυτή τη δίψα;... Τίποτε στον κόσμο αυτό
ούτε στον άλλο που να είναι στα μέτρα μου. Το αδύνατο.
Το αναζήτησα στα πέρατα του κόσμου, στα σύνορα του εαυτού μου»
A.Camus
Καλά,τι να λέμε τώρα,άσε καλύτερα...πόσο μου λείπει!
Μου τη θυμίζει τέτοια εποχή ο βόρειος άνεμος που φυσά εδώ,ίδια ξερός και ζωογόνος όπως ο Βαρδάρης...
Μ' έστειλες φίλε μου άνεμε! Πραγματικά πανέμορφο αυτό που έγραψες... είναι πράγματι πολύ τυχερή η κοπέλα που το αφιέρωσες!
Δεν μας τα 'λεγες όμως αυτά! Στα μέρη μας σπούδαζες;
Φίλε μου αφού σ'αρέσει τόσο πολύ η πόλη μας, έλα μια βόλτα! Τώρα πια έχεις φίλους εδώ!
Καλημέρα Άλκη και φιλιά πολλά!!!
@eirini πολλες αναμνήσεις ίσως για αυτό να την αποφεύγω ΄΄λίγο
Άνεμε και εγώ από κάτω είμαι και σπουδάζω εδώ. Σε λίγους μήνες φεύγω και δεν θα αφήσω μόνο την Θεσ/νίκη αλλά και την μεγάλη μου αγάπη... Ούτε να το σκέφτομαι δεν θέλω... Νομίζω ότι καταλαβαίνω γιατί δεν θες να έρχεσαι... ούτε εγώ θα μπορώ
Δημοσίευση σχολίου