καληνύχτα, λυπημένε αδερφέ μου
αν τύχει να δεις ένα μεγάλο αστέρι είναι που θα
σε συλλογίζομαι
καθώς θ' ακουμπήσεις τ' όπλα σου στη γωνιά θα ξαναγίνεις
ένα σπουργίτι.
Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις
χτύπα με αλλού
μη σημαδέψεις την καρδιά μου.
Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο.
Δεν θα' θελα να το λαβώσεις.
Τάσος Λειβαδίτης
Το βράδυ του περασμένου Σαββάτου έπεσε νεκρός από σφαίρα αστυνομικού στα Εξάρχεια ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος.Σε τέτοιες περιπτώσεις συνήθως «θύμα» είναι και η ενημέρωση.Όχι όμως αυτή τη φορά. Παρά το δύσκολο της μέρας και της ώρας αυτή δεν έλειψε. Ο λόγος βέβαια δεν μπορεί να γίνει για τα παραδοσιακά Μέσα Ενημέρωσης – που έδειξαν και πάλι τη συνηθισμένη... δυσκοιλιότητα στη μετάδοση του γεγονότος – αλλά για το διαδίκτυο και τα μπλογκ. Άμεση καταγραφή της κατάστασης, συνεχής ροή πληροφοριών, μαρτυρίες από την περιοχή, φωτογραφίες…
…και πλάνα, αμέτρητα σχόλια – κυρίως – των «επισκεπτών» των μπλογκ πρόσφεραν καθαρή εικόνα για ό,τι συνέβη και ένα υλικό που δεν μπορεί να διαψευστεί από κανέναν.
ΣΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΕΝΔΕΙΚΤΙΚΑ ΜΕΡΙΚΑ BLOG ΑΠΟ ΤΑ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ
ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΙ ΕΜΕΝΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΕΦΤΙΑΞΑ ΕΓΩ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΔΕΝ ΘΑ ΕΚΑΝΑ ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ ΜΟΥ ΤΟ ΕΣΤΕΙΛΑΝ ΜΕ ΕΜΑΙΛ
Καλησπέρα άνεμε.......πολύ καλή δουλειά.όποιος και να δημιούργησε αυτό το βίντεο.....μπράβο του!κι όσο για το δικό σου μπλόγκ που είναι μέσα στο βίντεο.....αξίζει...γι'αυτό και είναι!!!
@MARIA ΑΛΛΗ μια επανάσταση η δικιά μας σε τόσους αγώνες απο τα blog ΜΑΚΡΙΑ απο τους μεγαλοκαναράρχες για την τιμή και την ψυχή ενός παιδιού που όλοι κλαιμε και οι μεγαλοδημοσιογράφοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για να πάρουν τα 3οο αργύρια του ΙΟΥΔΑ
Συγκλονιστικό το βίντεο όποιος κι αν το έφτιαξε! Συμφωνώ ότι τουλάχιστον εδώ μέσα σε blogs κάνει κανείς τη δική του αντίσταση και επανάσταση σε ό,τι μας έκαψε τη ζωή όλα αυτά τα χρόνια!!
Πολύ σωστή η αναφορά σου στη μητέρα του Καλτεζά και η αναδρομή του γεγονότος αυτού! Μας δείχνεις ακριβώς πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται και πώς τίποτε δεν άλλαξε, ούτε αλλάζει, ούτε θ' αλλάξει αν εμείς δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!!!
Αναφέρει και εσένα γιατί είσαι δάκρυ του διάφανου βυθού..
Δεν σε έχω δει και μπορεί να μην σε δω ποτέ αλλά..δεν έχει σημασία..
"Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω".Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
είσαι... αέρας που περνά μέσα στης πόλης τα στενά και κάνει τα κλειστά παράθυρα να τρίζουν. Γιατί είσαι αύρα πρωινή πνοή καθάρια δροσερή που κάνει τα γερμένα φύλλα να θροίζουν...
(Να με συγχωρέσετε για την παράφραση του τραγουδιού)
Άνεμε, δεν θα σου πω πόσο αξιόλογο είναι το blog σου,(μόνο...) μα θα σου πω πόσο χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι με τις δικές σου ανησυχίες και τα δικά σου ερωτήματα. Και κυρίως θα σου πω πόσο χαίρομαι που σε βρήκα... Και το χρωστάω στην αγαπημένη μου mareld (και αυτό...) Μου είχε μιλήσει για σένα,σήμερα βρήκα τον χρόνο και ήρθα μέσα από την δική της Δροσοσταλίδα(ένα από τα πέντε blogs που έχει)
Συμφωνώ για την αντίσταση και την ενημέρωση μέσα από το διαδίκτυο.
Είδα και βλέπω ελάχιστη τηλεόραση και νιώθω σαν να καθαρίζει όσο πάει το βλέμμα μου...
Δεν θα μας λυγίσουν. Τώρα όλα αρχινούν...
Τα νιάτα μας δείχνουν τον δρόμο. Έφτασε η ώρα να αφήσουμε τους καναπέδες και με όποιο μέσο βρει ο καθένας να κατέβει,
άλλος μ'ένα πατίνι, άλλος μ'ένα βαρκάκι κι άλλος μ'ένα χαρταετό
μα όλοι με το ίδιο όνειρο να καίει τα μάτια
να κατέβει και να ενωθεί με το μεγάλο ποτάμι που οδηγεί στα μεγάλα της ζωής...
Γιατί εκείνος είναι ο τόπος μας... Γιατί μόνο τα μεγάλα μας αξίζουν...
Γιατί ξέρουμε κι αν δεν ξέρουμε,μαθαίνουμε να μπαίνουμε με την ψυχή μας σε ό,τι μας έλαχε για ζωή...
Να είσαι καλά και να'χεις το φως στα μάτια (που νομίζω πως το'χεις...)
5 σχόλια:
Καλησπέρα άνεμε.......πολύ καλή δουλειά.όποιος και να δημιούργησε αυτό το βίντεο.....μπράβο του!κι όσο για το δικό σου μπλόγκ που είναι μέσα στο βίντεο.....αξίζει...γι'αυτό και είναι!!!
@MARIA ΑΛΛΗ μια επανάσταση η δικιά μας σε τόσους αγώνες απο τα blog ΜΑΚΡΙΑ απο τους μεγαλοκαναράρχες για την τιμή και την ψυχή ενός παιδιού που όλοι κλαιμε και οι μεγαλοδημοσιογράφοι χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για να πάρουν τα 3οο αργύρια του ΙΟΥΔΑ
Συγκλονιστικό το βίντεο όποιος κι αν το έφτιαξε!
Συμφωνώ ότι τουλάχιστον εδώ μέσα σε blogs κάνει κανείς τη δική του αντίσταση και επανάσταση σε ό,τι μας έκαψε τη ζωή όλα αυτά τα χρόνια!!
Πολύ σωστή η αναφορά σου στη μητέρα του Καλτεζά και η αναδρομή του γεγονότος αυτού!
Μας δείχνεις ακριβώς πώς η ιστορία επαναλαμβάνεται και πώς τίποτε δεν άλλαξε, ούτε αλλάζει, ούτε θ' αλλάξει αν εμείς δεν πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας!!!
Ναι, Φίλε μου!
Αναφέρει και εσένα γιατί είσαι δάκρυ του διάφανου βυθού..
Δεν σε έχω δει και μπορεί να μην σε δω ποτέ αλλά..δεν έχει σημασία..
"Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω".Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες
Φιλιά σε όλους σας!
Καλό βράδυ!
Aνεμε,
αναφέρει και σένα γιατί...
είσαι...
αέρας που περνά
μέσα στης πόλης τα στενά
και κάνει τα κλειστά παράθυρα
να τρίζουν.
Γιατί είσαι αύρα πρωινή
πνοή καθάρια δροσερή
που κάνει τα γερμένα φύλλα
να θροίζουν...
(Να με συγχωρέσετε για την παράφραση του τραγουδιού)
Άνεμε,
δεν θα σου πω πόσο αξιόλογο είναι το blog σου,(μόνο...)
μα θα σου πω πόσο χαίρομαι που υπάρχουν άνθρωποι με τις δικές σου ανησυχίες και τα δικά σου ερωτήματα.
Και κυρίως θα σου πω πόσο χαίρομαι που σε βρήκα...
Και το χρωστάω στην αγαπημένη μου
mareld (και αυτό...)
Μου είχε μιλήσει για σένα,σήμερα βρήκα τον χρόνο και ήρθα μέσα από την δική της Δροσοσταλίδα(ένα από τα πέντε blogs που έχει)
Συμφωνώ για την αντίσταση και την ενημέρωση μέσα από το διαδίκτυο.
Είδα και βλέπω ελάχιστη τηλεόραση
και νιώθω σαν να καθαρίζει όσο πάει το βλέμμα μου...
Δεν θα μας λυγίσουν.
Τώρα όλα αρχινούν...
Τα νιάτα μας δείχνουν τον δρόμο.
Έφτασε η ώρα να αφήσουμε τους καναπέδες και με όποιο μέσο βρει ο καθένας να κατέβει,
άλλος μ'ένα πατίνι,
άλλος μ'ένα βαρκάκι
κι άλλος μ'ένα χαρταετό
μα όλοι με το ίδιο όνειρο
να καίει τα μάτια
να κατέβει και να ενωθεί
με το μεγάλο ποτάμι
που οδηγεί
στα μεγάλα της ζωής...
Γιατί εκείνος
είναι ο τόπος μας...
Γιατί μόνο τα μεγάλα
μας αξίζουν...
Γιατί ξέρουμε
κι αν δεν ξέρουμε,μαθαίνουμε
να μπαίνουμε με την ψυχή μας
σε ό,τι μας έλαχε για ζωή...
Να είσαι καλά
και να'χεις το φως στα μάτια
(που νομίζω πως το'χεις...)
Δημοσίευση σχολίου