ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΣΧΟΛΙΆΣΩ......ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΚΑΤΙ..ΑΠΛΑ ΒΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΝΤΙΚΡΊΣΩ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΑΤΙΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΑΙΝΕ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ......ΣΙΩΠΗ
κείνη η ελπίδα δεν θα πεθάνει
Όπου τα παιδιά φωνάζουν
NA NA
NA NA NA NA
NA NA NA NA NA NA NA NA
NA NA
NA NA NA NA
NA NA NA NA NA
Μπορείτε να μου πείτε γιατί
Τα παιδιά του κόσμου
Πρέπει να καταβάλουν την δύσκολη τιμή?
7 σχόλια:
anatrixiastiko :(
Μα.. ψυχή μου δεν αντέχεται..
"Ζω και με πόνους ζώνουμαι,
μα σαν τη βιά δεν είναι ούτε οι πόνοι.
Από την αμυαλιά του έφερε ένας το χαμό
και τον ξολοθρεμό σε όλους. Και τώρα
από τους ξένους συφορά πλακώνει μες στου Σιμόεντα τη χώρα.
Κι η κρίση πο' κρινε ο αγελαδάρης πα στην Ίδα,
για τη συνέρια τους τις τρεις μακάριες κόρες,
ξεδιάλυνε σε σκοτωμούς, σε μπόρες
και γκρεμισμένα τα παλάτια μου είδα.
Όμως, και δίπλα στον που ωραία ρέει Ευρώτα
στο σπίτι της κάποια λακώνισσα παρθένα
μυριόκαρδα θρηνεί.
Και κάπoια μάνα μόνη,
που τα παιδιά της είναι σκοτωμένα,
μαλλοτραβά το άσπρο κεφάλι και τα μάγουλα
με νύχια ματωμένα οργώνει..."
απόσπασμα από την ΕΚΑΒΗ του ΕΥΡΥΠΙΔΗ: αναφέρεται στις συμφορές που έφερε ο Τρωικός Πόλεμος.
Φιλιά και καλημέρα!
Δεν μπορώ να φύγω και να μην αφήσω..
δυο λόγια με την ευχή..
Ειρήνη στα παιδιά όλου του κόσμου!!!
"Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα
είναι η ειρήνη
Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
και οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκους που ' καψε η πυρακαϊά δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα
κι οι νεκροί μπορούν να γείρουν στον πλευρό τους και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι η μυρουδίά του φαγητού το βράδυ,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκινήτου στο δρόμο δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παραθύρου κάθε ώρα σημαίνει ουρανός,
γιορτάζοντας τά μάτια μας με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι ειρήνη.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο
παιδί που ξυπνάει.
τότε που τα στάχυα γέρνουν το 'να στ' άλλο λέγοντας: το φως, το φως
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως,
είναι η ειρήνη.
Τότε που οι φυλακές επισκευάζονται να γίνουν βιβλιοθήκες,
τότε που ένα τραγούδι ανεβαίνει από κατώφλι σε κατώφλι τη νύχτα,
τότε που τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι βγαίνει απ' το σύγνεφο
όπως βγαίνει απ' το κουρείο της συνοικίας φρεσκοξυρισμένος ο
εργάτης το Σαββατόβραδο,
είναι η ειρήνη.
Τότε που η μέρα που πέρασε, δεν είναι μια μέρα που χάθηκε,
μα είναι η ρίζα που ανεβάζει τα φύλλα της χαράς μέσα στο βράδυ
κι είναι μια κερδισμένη μέρα κι ένας δίκαιο ύπνος,
που νιώθεις πάλι ο ήλιος να δένει βιαστικά τα κορφίνια του
να κυνηγήσει τη λύπη απ' τις γωνιές του χρόνου,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι οι θημωνιές των αχτίνων στους κάμπους του καλοκαιριού
είναι τ' αλφαβητάρι της καλοσύνης στα γόνατα της αυγής.
Όταν λες: αδελφές μου, - όταν λέμε: αύριο θα χτίσουμε.
όταν χτίζουμε και τραγουδάμε,
είναι η ειρήνη.
Τότε που ο θάνατς πιάνει λίγο τόπο στην καρδιά
κι οι καμινάδες δείχνουν με σίγουρα δάχτυλα την ευτυχία,
τότε που το μεγάλο γαρίφαλο του δειλινού
το ίδιο μπορεί να το μυρίσει ο ποιητής κι ο προλετάριος,
είναι η ειρήνη.
Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας
Τίποτ' άλλο δεν είναι η ειρήνη.
Και τ' αλέτρια που χαράζουν βαθιές αυλακές σ' όλη της γης,
ένα όνομα μονάχα γράφουν:
Ειρήνη.
Τίποτ' άλλο. Ειρήνη
Πάνω στις ράγες των στίχων μου
το τραίνο που προχωρεί στο μέλλον
φορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλα,
είναι η ειρήνη
Αδέρφια,
μες στην ειρήνη διάπλατα ανασαίνει όλος ο κόμσος με όλα τα όνειρά μας
Δώστε τα χέρια αδέρφια μου,
αυτό ' ναι η ειρήνη."
Γιάννης Ρίτσος
@mareld καλημέρα όντως απίστευτα τα αποσπασματά σου
Υπεροχη αναρτηση!
Μα κατι εχει το μπλογκακι σου τελευταια κι οποτε μπαινω ανεβοκατεβαινει η σελιδα μονη της και δεν μπορω να σε διαβασω...
Οντως,τα λογια ειναι περιττα μπροστα σε αυτεσ τις εικονες Αλκη!
Ας ανοιξουμε επιτελους τα ματια μας και ας δουμε τι γινεται γυρω μας!
Έχουμε ξεπουλήσει τα πάντα, έχουμε καταπατήσει αξιοπρέπειες, τιμές, έχουμε σπιλώσει ανθρώπους, και υμνούμε τέρατα.
Και την μόνη μας ελπίδα, τα παιδιά μας, και αυτά τα αφήνουμε να μαραζώνουν, μολύνουμε τις ψυχούλες τους, τα αφήνουμε να πεθαίνουν.
Κρίμα!
Μακάρι μια ημέρα το χαμόγελο τους να φτάσει να ζεστάνει τις παγωμένες μας συνειδήσεις.
Δημοσίευση σχολίου