ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

TO TΡΑΓΟΥΔΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΕΝΘΙΜΟ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΧΟΡΟ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΗΡΩΕΣ ΧΟΡΕΥΟΥΜΕ ΔΕΝ ΚΛΑΙΜΕ

να αισθάνεστε, όσο πιο βαθιά μπορείτε, κάθε αδικία που γίνεται απέναντι σ' οποιονδήποτε, σ' οποιαδήποτε χώρα του κόσμου. Είναι το πιο ωραίο χάρισμα ενός επαναστάτη.

41 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΤΣΕ

ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ

ΑΝΤΙΓΡΑΦΩ ΑΠΟ ΤΟ ΥΠΕΡΟΧΟ BLOG
http://fovera.blogspot.com/
ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ......
ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ
Αλήθεια,έχεις ποτέ σκεφτεί πώς θα ήταν η ζωή σου,αν δεν μπορούσες να δεις ή να ακούσεις,αν κυκλοφορούσες με αναπηρικό αμαξίδιο ή αν είχες μεγάλη δυσκολία να μάθεις ανάγνωση και γραφή?Βάλε τα χέρια σου πάνω στα αυτιά σου,πίεσέ τα δυνατά με τις παλάμες και ζήτησε από έναφίλο να σου μιλήσει ήσυχα,σε ήρεμο και φυσιολογικό τόνο.Προσπάθησε να διαβάσεις τα χείλη του και στη συνέχεια επανάλαβε αυτά που σου είπε.Σε μία δεύτερη προσπάθεια,ξεκίνα μαζί του ένα διάλογο πάνω σε ένα συνηθισμένο θέμα.Σε λίγα λεπτά,θ'αρχίσεις να καταλαβαίνεις τι σημαίνει να έχεις πρόβλημα ακοής κι αν δεν ασκηθείς στη χειλεανάγνωση,δε θα καταφέρεις να μάθεις αυτά που χρειάζεσαι διαβάζοντας τα χείλη του.Πολλοί από εμάς δυσκολεύονται να μπουν στη θέση του άλλου,να καταλάβουν τις εμπειρίες και τα προβλήματά του.Κι αυτό είναι φυσιολογικό,όταν δε μας δίνεται η ευκαιρία να γνωρίσουμε από κοντά τις πραγματικές του δυσκολίες,τις ικανότητες και τα συναισθήματά του.Προσπάθησε να έρθεις στη θέση αυτού του παιδιού.Πώς θα ένιωθες,αν καταλάβαινες ότι οι γύρω σου σε θεωρούν μειονεκτικό και κατώτερο από αυτούς?Όταν οι άλλοι σε μειώνουν συνέχεια συγκρίνοντάς σε με τους φίλους,τα ξαδέρφια και τα αδέρφια σου?Όταν σου ζητούν να φύγεις από το <<σχολείο>> τους?Δε θα ένιωθες βαθιά μέσα σου την απόρριψη και τον οίκτο?Δε θα ένιωθες άραγε αδικημένος και <<μη κανονικός>>?Τι κι αν έχεις -ας πούμε- πρόβλημα όρασης?Δε θα μπορούσες να χορέψεις και να τραγουδήσεις,να σκεφτείς και να μάθεις χιλιάδες πράγματα,να διαβάσεις και να γράψεις με το σύστημα Μπράιγ,να διηγηθείς ωραίες ιστορίες,να απολαύσεις τη φύση,να κάνεις φίλους και να δώσεις χαρά?Κι αν δεν ακούς,δε θα μπορούσες να τρέξεις και να παίξεις,να χαρείς τα χρώματα,να ζωγραφίσεις,να μιλάς τη νοηματική γλώσσα,να γράφεις,να κάνεις φίλους,να δίνεις και να παίρνεις χαρά?Κι αν δεν μπορείς χωρίς βοήθεια να κινηθείς,δε θα μπορούσες πάλι να χαρείς την ομορφιά της φύσης,ν'ακούσεις μουσική,να διαβάσεις και να μάθεις,να σκεφτείς και να δημιουργήσεις,να γίνεις φίλος ευχάριστος και πιστός?Σίγουρα Ναι!
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΑΝ ΚΑΙ ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΣΕ ΜΙΑ ΗΡΩΙΔΑ ΜΑΝΝΑ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΔΕΙΤΕ ΛΥΓΕΡΗ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΣΤΟΝ ΠΗΓΑΙΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΚΗ

Μητέρα παιδιού με ΝΥ Σε όλους τους γονείς παιδιών με αναπηρίες ,που έχετε ήδη ξεκινήσει με αγωνία έναν δρόμο δύσβατο κι ανηφορικό, θέλω να στείλω ένα μήνυμα: Δεν είμαστε τυχαίοι. Μας επέλεξε ο Θεός για τα δύσκολα. Η Αξιοπρέπεια, η Υπομονή, το Όραμα η Πίστη, η Ελπίδα, και η Αγωνιστικότητα είναι μοναδικές επιλογές, η ζωή μας είναι μονόδρομος... Ας την δεχτούμε, ας την αγαπήσουμε και ας αγαπηθούμε... Ας αναγνωρίσουμε στον εαυτό μας το δικαίωμα στο όραμα και την ελπίδα
http://ligery.pblogs.gr/

ΤΟ ΒΛΟΓΚ ΤΗΣ ΛΥΓΕΡΗΣ ΑΝΑΔΕΙΧΤΗΚΕ ΠΡΩΤΟ ΣΤΟ ΓΚΡΟΥΠ ΜΑΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΑ

http://groups.google.com/group/epanastato