1ιουνιου 2008 συνεχιζουμε για την υγεια

μένω στο υπέροχο σχόλιο
Ας ήσουν κοντά μας, κι εσύ και τόσοι άλλοι αδικοχαμένοι και χαλάλι όλα τα "Πρόσωπα" του κόσμου!
Ελαφρύ το χώμα που σε σκεπάζει Αμαλία.
Εμείς όλοι εδώ δεν ξεχνάμε.

Συνεχίζουμε.

Πέρσι τέτοιον καιρό, στις 25 Μαΐου 2007, πέθανε η Αμαλία μας. Η Αμαλία Καλυβίνου.



Η Αμαλία ήταν ένα κορίτσι όπως όλα τα άλλα, ως τη στιγμή που τη χτύπησε ο κεραυνός του καρκίνου. Το ελληνικό Κράτος δεν τής συμπαραστάθηκε. Γιατί δεν ήταν η Αμαλία του Καρατέτοιου, ούτε η Αμαλία του Παπακείνου, ούτε καν η Αμαλία του Μητσοάλλου. Δεν ήταν πλούσια, δεν ήταν διάσημη, δεν ήταν "ισχυρή". Ήταν ένας άνθρωπος όπως εγώ κι εσύ.



Η Αμαλία πέθανε πριν ένα χρόνο, στα τριάντα της, ακρωτηριασμένη, αδικημένη και κουρασμένη. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για εκείνη. Μπορούμε όμως να κάνουμε κάτι για τις εκατοντάδες, χιλιάδες Αμαλίες που αυτήν την στιγμή αντιμετωπίζουν ΤΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ. Μπορούμε να ΞΥΠΝΗΣΟΥΜΕ και να απαιτήσουμε Δικαιοσύνη, για την Αμαλία Καλυβίνου, για όλους μας, που δεν είμαστε πλούσιοι, διάσημοι, "ισχυροί".



Στο μεταξύ, αν θέλετε και μπορείτε, δώστε λίγο αίμα για την Αμαλία. Για τις Αμαλίες. Για ξεκάρφωμα, θα μού πεις... κάτι όμως είναι και αυτό.