Η Τοξικο-Ταξικότητα του Κορωνοϊού

Για χιλιάδες εργάτες-τριες της βιομηχανίας, για χιλιάδες ιδιωτικούς υπαλλήλους, για ντελιβεράδες, για υγειονομικούς δεν υπάρχει διέξοδος, αυτοί δεν έχουν εναλλακτική, γι αυτούς δεν υπάρχουν άδειες γενικού ή «ειδικού σκοπού», δεν υπάρχει αποκλεισμός ,απαγόρευση κυκλοφορίας επιδημία… Υπάρχει μόνο η ανάγκη επιβίωσης και το μεροκάματο, υπάρχει η εξαναγκαστική «υπηρεσία»
Η κυβέρνηση αυτής της χώρας, η μοναδική στον κόσμο, αποφάσισε, ότι δεν πρέπει να γίνονται μαζικά και στοχευμένα σε ομάδες πληθυσμού τεστ για τον κορονοϊό, γιατί δεν χρειάζονται!
ΤΑΞΙΚΟΣ είναι και ο ιός και το σύστημα αντιμετώπισής του, γιατί η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα που εξαπολύεται, επικαιροποιεί και θεσμοθετεί μια για πάντα, χωρίς κόπο, χωρίς να ανοίξει μύτη, τις ανεξέλεγκτες απολύσεις, την «επισφάλεια», την «μερική απασχὀληση», το «part time», την «ευελιξία», και στην μετά Κορωνοϊό εποχή την «υπερεντατικοποίηση», μετατρέποντας τις εργασιακές συνθήκες σε απόλυτη ζούγκλα και τις εργασιακές σχέσεις σ’ ένα εξαρτησιογόνο πεδίο σχέσης αφέντη-δούλου… Όσοι «τυχεροί» εργαζόμενοι απομείνουν ή επαναπροσληφθούν, θα συνιστούν μια απολύτως χειραγωγημένη μάζα….

Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.

Επειδή έχει χαθεί η μπάλα, και ο καθένας ότι τού κατέβει λέει, Στην εύκολη εποχή τού επαναστατικού πληκτρολογίου.. Θέλω να καταλάβω.Τι σκατα κουβαλάνε νέα παιδιά πού γίνανε φίλοι τής δικτατορίας... Κανείς δεν είναι κατά αμάχων και γυναικόπαιδων, αλλά στον Έβρο παίζονται παιχνίδια με οργανωμένο στρατιωτικό σχέδιο από τον τουρκικό στρατό, να ρίξουν τον φράχτη.. Αυτό Δεν έχει νά κάνει Με σύμπνοια προς τους μετανάστες, αλλά για επεκτατική πολιτική της Τουρκίας.. Υπάρχουν βίντεο με Τούρκους, πράκτορες και ποινικούς, να. Εκτοξεύουν χημικά, και να πετάνε πέτρες, βρίζοντας την Ελλάδα.. ..ΕΠΙΣΤΡΑΤΕΥΣΑΝ ΑΡΜΑ ΝΑ ΡΙΞΟΥΝ ΤΟΝ ΦΡΑΚΤΗ

Οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες.

Οι τα φαιά φορούντες και περί ηθικής λαλούντες.
Κωνσταντίνος Καβάφης
οι τα φαιά φορούντες: οι σεμνότυφοι και συχνά υποκριτές ηθικολόγοι,που κραυγάζουν για εντιμότητα,πνεύμα και ηθική,που έλεγε ο Αυλωνιτης στην ωραία των ΑΘΗΝΩΝ
Γέμισε η κοινωνία υποκριτές,σαν γυναίκες που προσποιούνται οργασμούς,σαν πόρνες στα πεζοδρόμια,-που παζαρεύουν τα κορμιά,σαν τοκογλύφους που ζητάνε ανταλλάγματα
Παντου όλα με ανταλλάγματα,
Και όποιος τολμά να λέει αυτά ΠΟΥ ΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ,ΣΙΓΟΥΡΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΑΡΕΞΗΓΗΣΙΜΟΣ
Ας φορέσουμε κανα ψεύτικο χαμόγελο,ένα μακιγιαρισμενο βλέμμα,να κρύβετε η ψυχή μας,και όταν κάποτε θυμηθούμε να ψάξουμε τον χαμένο εαυτό μας,αυτόν που πουλήσαμε,θα είναι πολύ αργά. δεν θα είναι εδώ να περιμένει
θα είναι ένα παιδί ντυμένο σε στεναχωρημενο κλόουν,που περίμενε χρόνια να μας θυμίσει τα παιδικά μας όνειρα,αλλά δεν γέλασε ποτέ ,γιατί ποτέ δεν το αγκαλιάσαμε.
Το πνιξαμε στην ένοχη σιωπή μας και τους καθημερινούς μας συμβιβασμούς
Απλά ήθελε να μας κάνει να γελάσουμε,και εμείς κλειδώσαμε τα αισθήματά μας.και πετάξαμε το κλειδί
Το ξεπουλήσαμε στο γιουσουρούμ, για ένα κουστούμ, για ένα κουστούμ
Η χαμένη μας συνείδηση,που φυσάει σαν φάντασμα στον άνεμο,πάνω σε μια μηχανή με συνοδηγό τις Ερινύες

κυβέρνηση και τράπεζες συμφώνησαν να κλείσουν κάθε πόρτα σωτηρίας για τους δανειολήπτες.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες που είδαν χθες το φως της δημοσιότητας με τους ανάλογους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς, κυβέρνηση και τράπεζες συμφώνησαν να κλείσουν κάθε πόρτα σωτηρίας για τους δανειολήπτες.

Αυτοί που θα έπρεπε να πανηγυρίζουν είναι βέβαια οι τραπεζίτες, καθώς:

Φαίνεται ότι καταργείται πλήρως η προστασία που προσέφερε ο νόμος Κατσέλη, ο οποίος θα αντικατασταθεί από ένα σύστημα ηλεκτρονικού εξωδικαστικού συμβιβασμού, όπως αυτός που ισχύει σήμερα για τις επιχειρήσεις και ο οποίος εξαρτούσε τη ρύθμιση των δανείων από τη συμφωνία των ίδιων των τραπεζών. Με άλλα λόγια βγάζουμε από τη μέση τον κατ’αρχήν ανεξάρτητο τρίτο δικαστή και αναθέτουμε στις ίδιες τις τράπεζες να κουρεύουν τα δάνεια. Βέβαια οι σχετικές ανακοινώσεις συνοδεύονται από διαβεβαιώσεις ότι ο εξωδικαστικός μηχανισμός έχει βελτιωθεί και από κει που μόνο ένα πολύ μικρό μέρος των επιχειρήσεων κατάφεραν να κουρεύουν τα δάνεια τους πλέον πάνω από 1600 επιχειρήσεις το έχουν πετύχει. Ουδέν ψευδέστερο. Σε αυτό το νούμερο περιλαμβάνονται και οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αγρότες που έχουν ρυθμίσει χρέη προς εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και την badbankτης αγροτικής, δηλαδή χρέη σε φορείς που εξαρτώνται από το δημόσιο και όχι από τις ιδιωτικοποιημένες τράπεζες. Συγκεκριμένα από τα δημοσιευμένα στοιχεία προκύπτει ότι στις 76 εβδοµάδες λειτουργίας (3/8/2017 – 18/1/2019) του εξωδικαστικού για επιχειρήσεις και οµόρρυθµους εταίρους, 39.154 εκκίνησαν τη διαδικασία, 9.147 πέρασαν επιτυχώς την επιλεξιµότητα, 2.491 αιτήσεις υποβλήθηκαν και εξ αυτών μόνο 158 επιχειρήσεις έχουν πλέον ρυθµίσει τα χρέη τους προς ΑΑ∆Ε, ΕΦΚΑ, τράπεζες και προµηθευτές. Στις 50 εβδοµάδες λειτουργίας του µηχανισµού για τους ελεύθερους επαγγελµατίες, 18.950 εκκίνησαν τη διαδικασία, 11.739 πέρασαν επιτυχώς την επιλεξιµότητα και υποβλήθηκαν 3.534 αιτήσεις εκ των οποίων 1.082 ελεύθεροι επαγγελµατίες έχουν πλέον ρυθµίσει τις οφειλές τους προς ΑΑ∆Ε και ΕΦΚΑ.Τέλος, στις 29 εβδοµάδες που λειτουργεί η πλατφόρµα για τους αγρότες, 1.452 εκκίνησαν τη διαδικασία, 1.035 πέρασαν επιτυχώς την επιλεξιµότητα και υποβλήθηκαν 321 αιτήσεις µε σκοπό τη ρύθµιση των χρεών προς ΑΑ∆Ε, ΕΦΚΑ (ΟΓΑ) και πρώην ΑΤΕ. Εξ αυτών 156 αγρότες έχουν ρυθµίσει τις οφειλές τους προς ΑΑ∆Ε και ΕΦΚΑ

Χαμογέλα, ρε... τι σου ζητάνε

Χαμογέλα, ρε... τι σου ζητάνε -έγραφε ο Μίσσιος Χρόνης βγάζοντας ελπιδα και αγάπη, και όχι μίσος για αυτά που είχε περάσει
Ο Χρόνης Μίσσιος γεννήθηκε στην Καβάλα το 1930, από γονείς καπνεργάτες
Απέριττο, ειλικρινές, τρυφερό. βιβλίο Μέσα από τις προσωπικές εμπειρίες του Μίσσιου στα μεταπολεμικά χρόνια στην Ελλάδα, υφαίνεται ένας ύμνος για τον άνθρωπο, την ακεραιότητα, την αγάπη και την πάλη. Το βιβλίο είναι μια πολιτική μαρτυρία και ένα μανιφέστο ανθρωπιάς.
Σήμερα ακούμε καθημερινα το «Πήδα, ρε! Τι σου ζητάνε όπως για τον υποψήφιο αυτόχειρα που ανέβηκε στο γλυπτό του Ζογγολόπουλου στην Ομόνοια. Η σύγχρονη αρένα διψάει για αίμα ,με την ανοχή του κρατους που έχει διαλύσει την κοινωνική συνοχή, εκτραχύνοντας την κοινωνία σε αποκτήνωση και νόμους ζούγκλας ,που επικρατει ο ισχυρός .Μετεμφυλιακοι κανιβαλισμοί, κρίση Αξιών που προυπηρχε της οικονομικής κρίσης και ένα αίσθημα αυτοσυντηρησης ,με κάθε κόστος εις βάρος των άλλων
Όλα σαν μία ακόμη τηλεοπτική παράσταση, ένα χάπενινγκ, ένα θεατρικό παιγνίδι, όπου το δράμα των ανθρώπων θα λάβει τέλος με το τέλος του έργου, όταν τα φώτα κλείσουν.
Οι ταξικοί εχθροί λόγο ανέχειας κατάντησαν οι διπλανοί μας που είναι το ίδιο εξαθλιωμένοι , και όχι το σύστημα αδικίας χωρίς μηχανισμούς πρόνοιας υγείας και παιδείας
Όταν όμως το πρόσωπο του τέρατος πάψει να μας τρομάζει, τότε πρέπει να φοβόμαστε... γιατί αυτό σημαίνει ότι έχουμε αρχίσει να του μοιάζουμε. έγραφε ο Μανος Χατζιδακις
Έχουμε «πηδήξει ρε» από καιρό και δεν το έχουμε καταλάβει
Πληροφοριακά τις επαναστασεις τις έκαναν οι αστοί
Ο Τσε ήταν γιατρός και γόνος αστικής οικογένειας
Είχε πει 

Υπάρχει ελπίδα και είμαστε εμείς

Μετά τα συγκλονιστικά γεγονότα με τις πυρκαγιές της Αττικής και τις σκηνές φρίκης, ενώ όλοι χάσαμε κάθε ελπίδα, έρχεται να μας την δώσει πίσω η τεράστια και συγκινητική προσφορά και αλληλεγγύη των ανθρώπων.  

Η πυρκαγιά άφησε πίσω νεκρούς, στάχτες, εξαφάνισε περιουσίες και έμεινε μόνο ο απόηχος των ουρλιαχτών, εκατοντάδες τραυματίες και απεγνωσμένοι άνθρωποι να αναζητούν τους συγγενείς και φίλους τους μανιωδώς.  

Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές η αλληλεγγύη νίκησε και οι άνθρωποι δείχνουν με κάθε τρόπο ότι οι πληγέντες δεν είναι μόνοι. 

Μέσα σε ελάχιστες ώρες κινητοποιήθηκαν εκατοντάδες αιμοδότες και συγκεντρώθηκαν τόνοι ειδών πρώτης ανάγκης και τεράστια ποσότητα φαρμάκων. 

Ιατρεία δέχονται δωρεάν ανθρώπους, κτηνιατρεία δέχονται δωρεάν καμένα ζώα, κοινωνικές κουζίνες δουλεύουν ασταμάτητα, Ρομά δίνουν φρούτα και λαχανικά, οδηγοί ταξί πηγαίνουν δωρεάν κόσμο στα νοσοκομεία, καταστήματα δίνουν ότι έχουν, τρόφιμα νερά ρούχα έπιπλα, άνθρωποι ανοίγουν το σπίτι τους σε άλλους ανθρώπους και ζώα, δίνουν στέγη και τροφή στους απελπισμένους, συγκεντρώνουν είδη πρώτης ανάγκης και αδειάζουν τα ράφια των φαρμακείων.  

Κύμα αλληλεγγύης για τους πληγέντες – Ποιες είναι οι ανάγκες

Ο δήμαρχος Ραφήνας ζήτησε τη βοήθεια εθελοντών και τόνισε πως υπάρχει μεγάλη ανάγκη για αίμα για τους τραυματίες που νοσηλεύονται

Έκκληση προς στους πολίτες να μην συγκεντρώνουν άλλα τρόφιμα, νερά και ρουχισμό καθώς υπάρχει υπερπροσφορά και είναι αδύνατη η διαχείριση του όγκου της απηύθυνε ο δήμαρχος Ραφήνας – Πικερμίου κ. Βαγγέλης Μπουρνούς.

Όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της ΚΕΔΕ, Γιώργος Πατούλης, «είναι συγκινητική η προσφορά των συμπολιτών μας για τους πληγέντες και τους ευχαριστούμε θερμά για την άμεση ανταπόκρισή τους. Τους παρακαλούμε να διακόψουν σε αυτή τη φάση τη συγκέντρωση τροφίμων, νερού και ρουχισμού. Όπως ενημερώθηκα από το δήμαρχο κ. Μπουρνούς και τον αντιδήμαρχο κ. Κοκκόλη, η προσφορά είναι τόσο μεγάλη που είναι αδύνατο να διαχειριστεί. Σε συνεργασία με το δήμο και στο πλαίσιο της έκτακτης συνεδρίασης του Δ.Σ. της ΚΕΔΕ σήμερα στις 11 το πρωί στη Ραφήνα θα καταρτιστεί κατάλογος με τις ανάγκες των πληγέντων προκειμένου οι πολίτες και οι φορείς να προσφέρουν στοχευμένα βοήθεια».

Δύο φάρμακα αποκαλύπτουν τη δράση του φαρμακοβιομηχανικού λόμπι και τις σχέσεις του με Πολιτικούς γιατρούς και εκδότες

Για την πλήρη κατανόηση της ιδιόμορφης τριγωνικής σχέσης του φαρμακοβιομηχανικού λόμπι -στη συγκεκριμένη περίπτωση της Novartis - με πολιτικούς και γιατρούς, αλλά και ορισμένων ΜΜΕ όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, αρκεί να συγκρίνουμε δύο φαρμακευτικές ουσίες. Tην Μπεβασιζουμάμπη (Avastin) και τη Ρανιμπιζουμάμπη (Lucentis). Και οι δύο ουσίες είναι προϊόν των ερευνητών στα εργαστήρια της εταιρείας Genentech. Η πρώτη ουσία- πατέντα κατοχυρώθηκε στην εταιρεία Roche το 2005 με το φάρμακο Avastin και η δεύτερη με μια μικρή διαφοροποίηση ενός μορίου, το 2007 στη Novartis με το φάρμακο Lucentis.

To 30% των μετοχών της Roche ανήκει σήμερα στη Novartis, αλλά και η Genentech έχει πουληθεί και αποτελεί μέλος του Ομίλου Roche. Συνεπώς όλων των συγκεκριμένων εταιρειών τα συμφέροντα είναι αλληλένδετα.

Αλλά ας ξεκινήσουμε την Έρευνα με ένα απλό ερώτημα: Εάν θα πρέπει να διαλέξετε μεταξύ δύο ισοδύναμων φαρμάκων με τις ίδιες -αποδεδειγμένα από επιστημονικές έρευνες- θεραπευτικές ιδιότητες, τις ίδιες ακριβώς αντενδείξεις και τα ίδια ποσοστά ανεκτικότητας αλλά το ένα είναι 35 φορές πιο ακριβό από το άλλο ποιό θα διαλέγατε; 

Αθηνά ζητά χείραν

Το πρόσωπο που μου διηγήθηκε την ιστορία που θα σας αφηγηθώ μπήκε προχθές το πρωί στον Ηλεκτρικό στον σταθμό του Αμαρουσίου. Μέσα στο βαγόνι ήταν πεσμένος στο πάτωμα ένας άνδρας, γύρω στα 30-35, προφανώς αναίσθητος. Οι επιβάτες

  πλην δύο νεαρών κοριτσιών που αμήχανα προσπαθούσαν να ασχοληθούν με τον πεσμένο, κάθονταν στις θέσεις τους ατάραχοι, αδιάφοροι και «πέρα βρέχει». Κοιτούσαν αλλού ή κοιτούσαν με δυσφορία όποιον προσπαθούσε να καταλάβει τι γίνεται με τον αναίσθητο άνδρα, αφήνοντας μουρμούρες απαρέσκειας, ακόμα και απειλητικούς γρυλισμούς.

  Όταν το τρένο σταματούσε, οι επιβάτες που αποβιβάζονταν περνούσαν πάνω απ’ τον πεσμένο άνθρωπο σαν να δρασκέλιζαν σακί, ενώ οι επιβάτες που επιβιβάζονταν αδιαφορούσαν για ό,τι συνέβαινε το ίδιο.

  Σε κάθε προσπάθεια των δύο κοριτσιών και της αφηγήτριάς μας να βοηθήσουν τον λιπόθυμο άνθρωπο, όλο το βαγόνι ούρλιαζε εν χορώ «πετάξτε τον έξω να πάμε στη δουλειά μας» κι άλλα συναφή απάνθρωπα,

  τα οποία μεταβλήθηκαν σε πανδαιμόνιο, όταν στον σταθμό του Ηρακλείου το προσωπικό του Ηλεκτρικού ανταποκρίθηκε επιτέλους στις εκκλήσεις των τριών γυναικών και έστερξε να ασχοληθεί με τον πεσμένο. (Εδώ να σημειώσουμε ότι ο άνδρας αυτός είχε πέσει στο πάτωμα ήδη από την αφετηρία του τρένου στην Κηφισιά, πλην όμως το εκεί προσωπικό αδιαφόρησε στις εκκλήσεις των δύο κοριτσιών για βοήθεια και το έστριψε αλά βρωμιάρικα)…

  Όμως, στον σταθμό του Ηρακλείου, όπου τέλειωσε το ταξίδι του αβοήθητου πεσμένου, γινόταν τώρα το σύστριγκλο. Και ώσπου να έρθει το ΕΚΑΒ να τον πάρει, οι επιβάτες (Έλληνες και μετανάστες) ανήλθαν στο ζενίθ του παροξυσμού τους, κατεβάζοντας καντήλια για την καθυστέρηση που ο αδέξιος πεσμένος τους προκαλούσε – αυτό το «κάθαρμα», ο «μαλάκας» κι άλλα που οι σαπισμένες ψυχές επινοούν να λένε, όταν θίγεται (;!) το άτομό τους.

  Αλλάζουμε, μεταλλασσόμεθα, η δόση του κακού στο σώμα μας απλώνεται. Φυραίνει το μυαλό, η μνήμη, οι προσδοκίες και θεριεύει η χολή, η αμάθεια, η επιθετικότητα. Πολύ το survivor, πολλά τα πρωινάδικα, η φυλή που ζει στις οθόνες μας αποικίζει την επικράτεια, στα σήριαλ οι άνθρωποι μιλάνε σκούζοντας, γκαρίζοντας, βρίζονται, φθείρονται,

  «ζουν» μέσα σε ανούσιες υποθέσεις. Στους δρόμους όλο και περισσότεροι οδηγούν φρενήρεις. Αμνησία στα σχολεία, αγλωσσία, οι τέχνες εν πολλοίς στον κόσμο τους μακριά απ’ τον κοσμάκη. Γύρω - γύρω παντού αγχωμένοι δυσπραγούντες, με την κρίση να φυτεύει στα μυαλά τους τις σημαίες της αγωνίας αλλά και της αγένειας, του τρόμου και της απελπισίας. Κακία έτοιμη να στήσει χωσιές, βγαίνει σε πλειστηριασμό το σπίτι του γείτονα – καλά να πάθει σκέφτεται ο πλησίον σκούληκας. Κακοποιημένοι οι άνθρωποι τείνουν να κακοποιήσουν ο ένας τον άλλον, χαμερπείς τυραννίσκοι στις δημόσιες υπηρεσίες, λαμόγια αφεντικά που δεν πληρώνουν τους είλωτες, κυβέρνηση που περικόπτει μισθούς και συντάξεις λες και το μνημόνιο είναι ο Θεός, ένα αποφασίζομεν και διατάσσομεν φύεται παντού. Η γελοία κομματική γλώσσα κάνει το μαύρο άσπρο διαρκώς, ρεκάζει παραλογισμούς και κωλοτούμπες, όλα μπορούν να γίνουν, νέα λαμόγια κλώνοι των παλιών, μια βουή και μια αντάρα, οι φιλότιμοι λοιδορούνται, στα νοσοκομεία, στα σχολεία, στις επιχειρήσεις οι έντιμοι είναι τα κορόιδα, οι δουλευταράδες είναι τα θύματα, ξύπνιοι είναι τα αρπακτικά, το «ηθικό πλεονέκτημα της αριστεράς» τα επιβεβαιώνει όλα αυτά με τη νέα διαπλοκή, με την πιο κραγμένη υποτέλεια στους ξένους Επικυρίαρχους. Ο Ντάισελμπλουμ μας λέει κατάμουτρα: γελοίοι, σώσατε τις τράπεζες. Η κυρία Λαγκάρντ μας πετάει στη μάπα ότι είχαμε μεγάλες συντάξεις (που μάλλον τις αποκτήσαμε με δικά της λεφτά). Ο κ. Ντράγκι θέλει τους γαμημένους πλειστηριασμούς εδώ, τώρα και για πάντα. Ο κ. Κλάους Ρέγκλινγκ μας διαβεβαιώνει ότι η εποπτεία πάνω μας για τις επόμενες πολλές δεκαετίες θα είναι σκληρή.

Και ο Τσίπρας έχει δώσει την περιουσία του λαού ενέχυρο για 99 χρόνια. Και ο Τσίπρας εξασφαλίζει την ασυλία και το ακαταδίωκτο εκείνων που θα τη σφάξουν. Όλα χωράνε – όλα γίνονται! Λέει ο Τσίπρας στον Ζάεφ «πες την… αλήθεια στον λαό σου όπως κι εγώ» – εδώ ραγίζουν τα μπετά κι εγκαταλείπουν οι θεοί τον γαλαξία. Ακόμα και το «μακεδονικό πρόβλημα» είναι για τους τσιπροκούληδες ένα στοίχημα για το ποιος θα στριμώξει τον άλλον, ένα άθλημα το ίδιο αισχρό με τα πλεονάσματα, τα επιδόματα, το χρέος και τα άλλα κακά που θεσμοθετήθηκαν στις τύχες και τη μοίρα μας. Μέσα στα μνημόνια η Ελλάδα παρακμάζει, σφαζόμαστε μέσα σε ένα αμφιθέατρο γλίτσας. Δημοσιογράφοι γκαουλάιτερ, πολιτικοί Κουίσλινγκ, πολίτες χωρίς πατρίδα στεκόμαστε καθισμένοι

  στο βαγόνι γύρω απ’ τον πεσμένο και σκληρίζουμε «πάρτε τον από δω τον σιχαμένο», έχουμε δουλειές υποαμοιβόμενες να πάμε, έχουμε φιλοσοφίζουσες διαφημίσεις να δούμε στην τηλεόραση, έχουμε μια τρύπια δεκάρα να σώσουμε, θεούλη μου αύριο μπορεί να ’μαι άνεργος, όλα χωράνε, όλα γίνονται, όλα χωνεύονται, ο μύλος της Κατοχής όλα τα αλέθει.

  Μια - δύο κυρίες σε εκείνο το καταραμένο βαγόνι έπνιγαν τη λύπη τους, φοβούνταν να μιλήσουν και τα δύο κορίτσια που ενδιαφέρθηκαν, χάθηκαν ύστερα μέσα στην ερημία του πλήθους. Μη ρωτάτε πώς γίναμε έτσι, είναι χρόνια που το άλας μωραίνεται, είναι χρόνια που μηρυκάζουμε τη γλώσσα των ευφημισμών, είναι επιλογές μας ο κ. Σταύρος Θεοδωράκης και ο κ. Λεβέντης, αρέσει σε πολλούς να είναι ανοιχτά τις Κυριακές τα μαγαζιά, μετέχουν πολλοί στο ρουσφέτι και πολλοί μετέρχονται το πελατιλίκι - κομματιλίκι. Τα κολληταριλίκια και τις κονεδιές.

  Δεν έχει πια σημασία αν είναι περισσότεροι στην κοινωνία μας οι καλοί άνθρωποι ή οι σκάρτοι. Σημασία έχει ότι επί πολλά χρόνια κουμάντο κάνουν οι χειρότεροι (σε όλες τις τάξεις, και στην εργατική) και η ζωή μας βυθίζεται στον απόπατο αυτής της φυλής που ακμάζει στις οθόνες και στους θεσμούς.

  Πολύ ψέμα, πολλή υποκρισία, πολλή ωμή βία των χειρότερων από μας μέσα από τα κόμματα και τις εταιρείες, το κράτος και τις συλλογικότητες, πολύ ραγιαδιλίκι και αφόρητη μετριότητα, αυτός είναι ο εθνικός μας πλούτος (που μένει σε μας, τον άλλον μας τον κλέβουν), αυτό παράγουμε, Τσακαλώτους, φθήνια και παρακμή. Με τα αντίρροπα προς όλα αυτά όλο και πιο ισχνά. Με την αισιοδοξία πλέον να είναι μόνο μια «ιστορική αισιοδοξία». Ικανή απλώς να μας παρηγορεί ότι η εντροπία του συστήματος θα το φάει, ακόμα κι αν δεν μπορέσουμε να το αλλάξουμε εμείς. Ότι δηλαδή θα μπορέσει η Αθηνά ακόμα και χωρίς το χέρι μας…

ΥΓ.: Δεν βυθιζόμαστε μόνοι μας. Στη Γαλλία κάποια αλυσίδα σούπερ μάρκετ έβγαλε ένα προϊόν σε «προσφορά» με 70% έκπτωση. Και πήγε η κλωτσοπατινάδα σύννεφο. Σκοτώνονταν οι Γάλλοι, ξεδοντιάζονταν επί ώρες ποιος θα πάρει πρώτος ένα ζελεδομπουκαλάκι. 

http://www.topontiki.gr/article/256972/ta-prasseinaloga-toy-stathi

Κανόνας είναι 1) Nα τηρούμε χρονική απόσταση τουλάχιστον 2-3 ωρών, από την προηγούμενη ανάρτηση και 2) να μην βάζουμε αναρτήσεις που αφορούν, διαφημίσεις κομμάτων, ύβρεις, ρατσισμό και προσωπικές αντιπαραθέσεις...αυτές θα κατεβαίνουν αυτόματα!

Η… Έβδομη Σφραγίδα

«Η μεταμνημονιακή Ελλάδα θα έχει τη σφραγίδα του ΣΥΡΙΖΑ» αγόρευε χθες στη Βουλή ο κ. Παππάς. Έχει απόλυτο δίκιο. Ήδη στην Ελλάδα το 30% των εργαζομένων λαμβάνει μισθό 600 ευρώ τον μήνα. Ήδη οι υποαπασχολούμενοι (οι «απασχολίσιμοι» του Σημίτη) εργάζονται με μισθούς κάτω από τα 500 ευρώ. Ενώ
αξιοπρεπείς μισθούς άνω των 1.500 ευρώ λαμβάνει μόνον το 3,29% των εργαζομένων. Έχει δίκιο ο κ. Παππάς, τέτοια χώρα ειλώτων, σκλάβων και κολίγων είναι χώρα λαχταριστή, χώρα λάφυρο
για τους «επενδυτές», είναι μια «Γη της Επαγγελίας» για τους πειρατές και τους κουρσάρους, καθώς διαβεβαίωνε τους Αμερικανούς μπίζνεσμαν ο Τσίπρας. Όμως ενώ η ανάπτυξη θα έχει τα χαρακτηριστικά της ανάπτυξης ενός προτεκτοράτου, ενώ η έξοδος στις αγορές θα συνιστά επιτροπεία των τραπεζών, ενώ η όλο και αυξανόμενη φτώχεια θα συνεχίσει να παράγει όλο και περισσότερο πλούτο για όλο και πιο λίγους Δυνατούς, υπάρχει η πιθανότης αυτή η
κυβέρνηση να βρεθεί αίφνης εκτός νυμφώνος. Διότι η σήψη (για την ίδια) εξ αιτίας της παρακμής (που επιβάλλει σε όλους) έχει αρχίσει να λαμβάνει διαστάσεις τσίρκου σε φρενοκομείο.
Λέει, επί παραδείγματι, ο κ. Βούτσης ότι την κυβέρνηση Σαμαρά την ανέτρεψαν οι «θεσμοί» – σπεύδει να τον αδειάσει ο κ. Τζανακόπουλος, όχι, «την κυβέρνηση  Σαμαρά την έριξαν οι συμφωνίες που είχε υπογράψει». Προφανώς οι συμφωνίες που έχει έκτοτε υπογράψει και υπογράφει ο ΣΥΡΙΖΑ θα ρίξουν την κυβέρνηση Ποκοπίκο. Κάνει έκκληση ο Τσίπρας στις τράπεζες να… νομοθετήσουν (!) για την προστασία της πρώτης κατοικίας,